SEI NESSUNO

CHAPTER 25

"THIS IS our vacation house and im always staying here every break and vacations so thats all the reason why we are here"litanya ng binata ng makapasok na sila sa silid na uukopahin nila pareho...

They are sharing one room again at tila napakanormal na niyong gawain...

She take a glance at him at nakitang iniaayos na nito ang mga bagahe na dala nila gayundin ang paglalagay ng mga damit nila sa loob ng isang kabinet.

"Bakit sinama mo ako?"she ask while looking at his back waiting for him to turn around ngunit hindi ginawa ng binata.

"I can sense and see how badly you need a vacation. Here we dont have any internet or connection that can brought stress so yeah... Its a better place to relax from a stressful days"balewalang sagot nito...

Pasimple siyang napaismid dahil kung alam lang ng binata na makasama pa lang ito ay nai-stress na siya kaya paano pa siya makakapagrelax sa lagay na ito?

Hindi na lang siya umimik at nilapitan ang glass wall na nakaharap sa dagat at nilihis ang kurtina na humaharang doon. She opened the glass wall at agad siyang sinalubong ng malamig at fresh na hangin at ang tunog ng alon na humahampas sa dalampasigan.. She cant help but smile because of that...

Maybe.. Hindi na din masama ang pagdala nito sa kaniya dito dahil mukang kailangan din niya ang mag-unwind... Ngayon niya lang naramdaman na sobra palang pagod siya sa mga sabay sabay na gawain.. Pag-aaral at pagtatrabaho habang minamanage ang kumpanya nila... Is she that too much for her self sa pagsasabay sabay ng mga mabibigat na bagay araw-araw..

Maybe she is...

She smiled bitterly because of that thought... Being too much at her self to learn her lesson is really bad... Cursed her for forgetting to love her self then...

GABI na ng lumabas siya ng kwarto dahil hindi niya namamalayang nakatulog na pala siya.. Chris was nowhere to find inside the room at nakita niyang nakaayos na ang mga dala nitong gamit nila sa lagayan kaya malamang ay nasa labas na ito...

She was walking at the hallway na sobrang haba at hindi niya alam kung saan ang punta nito, nageenjoy siya sa mga nakapalibot ditong halaman kaya naman hindi niya namamalayang may taong papalapit sa kaniya kung hindi pa niya naramdaman ang pagpalibot ng dalawang braso sa bewang niya... Gulat niyang nilingon ang may gawa niyon and she came face to face with the man who irritates her a while ago.. Thanks to the view and cold wind because it somewhat sooth her anger towards him.

Hindi siya umimik at piniling damhin na lang ang lamig na dulot ng paligid habang nababalot ng init na nagmumula sa yakap ng binata mula sa likod niya. She dont want to ruin the moment kaya hindi na siya umalma pa sa ginawa nito..

She heard him breath deeply and harshly breath out tila may malalim na pinanghuhugutan.

"What is it?" Tanong niya dito hindi kayang balewalain ang bagay na gumugulo dito.. She was just that.. Kapag may mabigat na dinadala ang kasama niya ay nadadamay siya.. It was like she was also carrying the other heaviness of them...

Naramdaman niya ang pag-iling nito kaya naman hindi na siya sumagot pa dahil alam niya na wala naman itong balak magopen-up sa kaniya.. Well in the first place sino ba siya sa buhay nito para magopen ito sa kaniya? And also... She dont want to know the reason behind it dahil alam naman niyang mahina siya pagdating sa lalaking ito at bumigay muli...

Silence surrounded them at namataan niya sa dulo ng hallway ang matanda kaya naman kumalag na siya mula sa yakap nito at gaya niya sinundan din nito ng tingin ang tinitignan niya.

"Anjan lang pala kayong dalawa. Nakahain na ang hapunan halina kayo"masayang bungad nito saka siya binigyan ng sulyap at isang mainit na ngiti.. She somewhat missed her grandparents because of her.. Sa oras na maka-uwi siya ay dadalawin niyang muli ang mga ito.

"Sige ho Nanay Ester susunod na kami magbibihis lang ako"magalang na sagot ni Chris sa matanda bago sumabay sa paglakad dito.. Tahimik na lang siyang sumunod at doon niya napansin na nakaoffice attire pa ang binata tila pumasok sa kumpanya.

Nagtatakang sinalubong niya ang tingin nito ng lumingon sa kaniya.. Tumango lang ito upang ipaalam na sumunod kaya napairap na lang siya.

"Kailangan kasama pa ako sa pagbibihis mo?"sita niya dito ng makapasok na sila sa loob ng silid na inookupa nila. Lumingon lang ito sa kaniya at walang pakialam na hinubad ang suot na polo sa harap niya. Napairap na lang siyang muli dahil doon at umupo sa kama at doon na lang nagpasyang maghintay.

"Sungit.." rinig niyang bulong nito habang naghahanap ng damit sa loob ng closet na pinaglagyan nito. Matalim ang tinging ibinigay niya sa nakatalikod nitong anyo dahil sa sinabi at hindi na siya nag-abalang alisin ang tingin dito dahil gusto niyang makita nito kung gaano siya kabwiset dito at kung gaano niya kagustong ilibing na lang ito ng buhay.

Tinaasan lang siya ng gilid ng labi ng binata ng makita ang itsura niya bago siya nilapitan. Ngayon nga ay nakapagbihis na ito ng pang-itaas pero nananatiling nakaslacks ito ngunit nakayapak na lamang.

"Stop that tantrums already"sabi nito na lalong ikinainit ng ulo niya.

"Im not a baby!"hindi napipigilang bulyaw niya dito wala ng pakialam kung may makarinig sa kanila sa labas dahil talagang punong-puno na siya sa lalaking ito. She thought she can finally relax dahil talagang nakakarelax nga dito at kailangan niya iyon pero dahil kasama niya ito parang mas lalo lang siyang mai-stress.

"Yeah.. Just a kid"sagot nito bago siya tuluyang makakuha ng unan na ibinato dito pero natatawa lang nitong nasambot ang ibinato niya.

"Hey easy... Im just kidding okay?"sagot nito pero hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon at tumayo na siya saka lumakad palabas. She needs a lot of air dahil nasusuffocate na siya sa kalokohan ng lalaking iyon.

Pinili na lang niyang itikom ang bibig para hindi na humaba pa ang pag-uusapan nila. Habang nag-uusap kasi sila ay hindi matatapos ang pagtatalo nila. Lalong hindi naman siya magpapatalo dito. She's done giving way for others, done letting her own loose even if kaya naman niyang manalo...

Nilingon niya ito at nakita niyang titig na titig lang ito sa kaniya tila binabasa ang iniisip niya but then... She maybe easy to pissed but hard to read... She mastered the art of it already. Emotions deep inside here will stay inside and no one will be out except if she allow it. Well then, no one's allowed to see what's deep in her coz' no one is worth for it.. It was her trust who is concerned in this when it happens.

Pinili na lang niyang mag-iwas ng tingin dito lalo na ng mabasa niya ang emosyong dumaan sa muka nito habang nakatingin sa kaniya kasabay ng pagkirot ng dibdibniya dahil doon.

'D*mn! Up until now i still care'