Stashing Feelings

Chapter 6:

    Azilah's POV

"Kayo ba ang family ni Mr. Jordan Santos?"

"Yes doc... How was my father?" -Aeron

I saw the doctor breath deep and then look at us.

"Naging critical siya..... Lumaki ang butas ng puso niya dahil sa nangyareng pag atake neto, nagkaroon ng madaming damage ang fractures sa paligid ng puso kaya lalong lumala. At isa pa, he also have issues in blood...."

"Hindi na iyon kakayanin ng medicine o anumang maintenance.... The only way was him to have operation... Otherwise....."

"Otherwise what?"
Malamig kong tanong sa doktor na kaharap namin ngayon...

"He'll only have 2 years to live----"

"NO! FUCK YOU, YOU ARE NOT GOD TO SAY THAT."

"Aeron, kalma..." -Rence

"Kamusta siya ngayon?"

I ask coldly.

"He's sleeping, maya maya din ay magigising na siya...."

Pagkatapos kong marinig iyon ay agad na akong tumayo at nag simulang mag lakad paalis.

"Saan ka pupunta?"

Hindi ko pinansin ang nag aalalang tanong ni Rence at nag patuloy lang sa pag lalakad.

Dumiretso ako sa isang bar na medj malayo layo sa kanila.

Sa ilang days ko dito sa manila,
Madami nakong alam na lugar gaya neto.

Alam ko naman na babantayan nila si papa dun.

Bat pako mag sstay....

Madami dami din ang tao dito ngayon, but i don't really care.

Nag order ako ng limang bote ng beer.

Sa totoo lang, this is my first time drinking alcohol.

Sabi ko kasi sa sarili ko dati, kapag 18 na ako, tska ko gagawin lahat ng toh.

Pero wala eh...

Tama yung mga lasenggero samin dati.

Alak nalang ang masasandalan mo when everything seems to tear apart.

Grabe....

GRABE.

Pano nagawa ni papa sakin yun?

Binuksan ko ang isang bote at nilagok iyon.

Una, iniwan niya ako. Wala siyang paramdam for almost 2 decades. Wala man lang "Kamusta kana anak?" or "Mag ingat ka diyan palagi"

Wala....

Pangalawa, ito.... Yung gusto niya na ipakasal ako sa Rence na yun. NI HINDI KO NGA ALAM KUNG MAAALAGAAN AKO NG TAONG YUN! baka wala pang dalawang araw ng pagsasama namin eh nag kapatayan na kaming dalawa.

Pangatlo.....

Naramdaman kong basa na ang both cheeks ko kaya tumagay ulit ako at binaliwala ang lasa ng beer na iyon.

Pangatlo, ito.... Nilihim niya samin, sakin na may sakit siya sa puso.... Nilihim niya. Alam mo ba kung gaano kahirap sakin yun?

Halos mabasag ang bote sa higpit ng pagkakahawak ko.

NI. LI. HIM. NIYA.

Putangina.

Oo, galit ako sa kanya. GALIT NA GALIT!