ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခု

ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခု - ၆

ခမ်းနိုးလာတော့ ခေါင်းတွေထိုးကိုက်လို့
တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ကိုင်ရိုက်ထားသလို
နာကျင်နေသည်။

အောက်ပိုင်းဆီမှလဲ ပြည့်ကျပ်နေပီး
တစ်ဆစ်ဆစ်နာကျင်နေလို့နေသည်။

ခေါင်းတွေထိုးကိုက်နေပေမဲ့ မျက်လုံးကို
အားယူဖွင့်လိုက်ပီး မြင်လိုက်ရသည်က

ခွန်းမဟူရာမောင်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီး
ပီးတော့လဲ ခမ်းက သူ့အပေါ်တက်အိပ်နေသည်
နှစ်ယောက်လုံး  ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲ
အဝတ်ဆိုလို့ တစ်စွန်းတစ်စမှမရှိ

ခမ်းက လန့်သွားပီး ရုတ်တရက်ထလိုက်တော့
အောက်ပိုင်းဆီမှ စူးကနဲ နာကျင်မှုက
ကျောရိုးထဲထိ စိမ့်ဝင်သွားသည်။

"အားးးး သေပါပီ "

အောက်ပိုင်းဆီက နာကျင်မှုက ခန္ဓာကိုယ်
တစ်ခုလုံး အီစိမ့်သွားသဖြင့်
လက်ကလဲ အောက်ကိုလူရဲ့
ရင်ဘတ်ဆီ လက်သီးဆုတ်က ရောက်နှင့်ပီးသား

ဘုန်း

" အ"

ခွန်းမဟူရာမောင် က ရင်ဘတ်ဆီက
အောင်သတ်သတ်နဲ့ နာကျင်မှုကြောင့်
အလန့်တကြား မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
ဒေါသရောင် မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေစို့ပီး
သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်

"ခမ်း...နာလိုက်တာကွာ... ဘာလို့မောင့်ကိုထုတာလဲ"

"စောက်သဒေါင်းစား နာရင်သေလေ ဒီမှာမင်းထက်ပိုနာတယ်
မင်းဟာကြီးထုတ် သေချင်းဆိုး မသာကောင်
နာလိုက်တာ အီးဟီးဟီးးးးးး"

"အင်း အင်း ထုတ်ပေးမယ်နော် မောင်တောင်းပန်ပါတယ် "

ခမ်းကို အောက်ပို့လိုက်ပီး
သာသာလေးထုတ်လိုက်တော့
သွေးတွေနဲ့ ညက ပီးထားတဲ့ အရည်တွေ
ခမ်းအပေါက်လေးကနေထွက်ကျလာတာကို
ကြည့်ပီး နောက်တစ်ခါ ပြန်ထောင်မတ်လာတော့

"မသာကောင် ကြည့်မနေနဲ့ လူယုတ်မာကောင်
ငါ့ကိုထပ်လုပ်ရင် မင်းဟာကို
စဥ့်နီတုံးပေါ်တင်ပီး ခုတ်ပစ်မယ်"

ခမ်းဟာလေ ချစ်စရာရုပ်လေးနဲ့မှမလိုက်
အံကြိတ်ပီး သွားကြားထဲက အသံနဲ့
ပြောနေတော့ ခွန်းမဟူရာမောင်
တံတွေးတောင်မျိုချမိသွားတယ်