ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခု

ခ်ိဳၿမိန္ေသာအမွားတစ္ခု - ၆

ခမ္းနိုးလာေတာ့ ေခါင္းေတြထိုးကိုက္လို႔
တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ကိုင္ရိုက္ထားသလို
နာက်င္ေနသည္။

ေအာက္ပိုင္းဆီမွလဲ ျပည့္က်ပ္ေနပီး
တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္ေနလို႔ေနသည္။

ေခါင္းေတြထိုးကိုက္ေနေပမဲ့ မ်က္လုံးကို
အားယူဖြင့္လိုက္ပီး ျမင္လိုက္ရသည္က

ခြန္းမဟူရာေမာင္ရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီး
ပီးေတာ့လဲ ခမ္းက သူ႕အေပၚတက္အိပ္ေနသည္
ႏွစ္ေယာက္လုံး  ခႏၶာကိုယ္မွာလဲ
အဝတ္ဆိုလို႔ တစ္စြန္းတစ္စမွမရွိ

ခမ္းက လန့္သြားပီး ႐ုတ္တရက္ထလိုက္ေတာ့
ေအာက္ပိုင္းဆီမွ စူးကနဲ နာက်င္မႈက
ေက်ာရိုးထဲထိ စိမ့္ဝင္သြားသည္။

"အားးးး ေသပါပီ "

ေအာက္ပိုင္းဆီက နာက်င္မႈက ခႏၶာကိုယ္
တစ္ခုလုံး အီစိမ့္သြားသျဖင့္
လက္ကလဲ ေအာက္ကိုလူရဲ႕
ရင္ဘတ္ဆီ လက္သီးဆုတ္က ေရာက္ႏွင့္ပီးသား

ဘုန္း

" အ"

ခြန္းမဟူရာေမာင္ က ရင္ဘတ္ဆီက
ေအာင္သတ္သတ္နဲ႕ နာက်င္မႈေၾကာင့္
အလန့္တၾကား မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေဒါသေရာင္ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေလးေတြစို႔ပီး
သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္

"ခမ္း...နာလိုက္တာကြာ... ဘာလို႔ေမာင့္ကိုထုတာလဲ"

"ေစာက္သေဒါင္းစား နာရင္ေသေလ ဒီမွာမင္းထက္ပိုနာတယ္
မင္းဟာႀကီးထုတ္ ေသခ်င္းဆိုး မသာေကာင္
နာလိုက္တာ အီးဟီးဟီးးးးးး"

"အင္း အင္း ထုတ္ေပးမယ္ေနာ္ ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

ခမ္းကို ေအာက္ပို႔လိုက္ပီး
သာသာေလးထုတ္လိုက္ေတာ့
ေသြးေတြနဲ႕ ညက ပီးထားတဲ့ အရည္ေတြ
ခမ္းအေပါက္ေလးကေနထြက္က်လာတာကို
ၾကည့္ပီး ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေထာင္မတ္လာေတာ့

"မသာေကာင္ ၾကည့္မေနနဲ႕ လူယုတ္မာေကာင္
ငါ့ကိုထပ္လုပ္ရင္ မင္းဟာကို
စဥ့္နီတုံးေပၚတင္ပီး ခုတ္ပစ္မယ္"

ခမ္းဟာေလ ခ်စ္စရာ႐ုပ္ေလးနဲ႕မွမလိုက္
အံႀကိတ္ပီး သြားၾကားထဲက အသံနဲ႕
ေျပာေနေတာ့ ခြန္းမဟူရာေမာင္
တံေတြးေတာင္မ်ိဳခ်မိသြားတယ္