ခ်ိဳၿမိန္ေသာအမွားတစ္ခု - ၁၁

2.5K 11 1
                                    

" ေမာင့္ရဲ႕ဖုန္း က်န္ခဲ့လို႔ယူလာေပးတာ"

အကၤ်ီအိပ္ကပ္ထဲက ဖုန္းေလးကို  ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္

" ငါတို႔သြားရေအာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပီ "

ခမ္းကေရွ႕ကေနထြက္သြားလိုက္ပါသည္ သူမတို႔ရွိရာကို
အရမ္းေတြစိတ္ကုန္ေနပါပီ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
သူမတို႔နဲ႕လဲ ထပ္မေတြ႕နိင္ေတာ့ဘူး  စိတ္ရႈတ္လိုက္တာ

" ခမ္းရယ္ ၾကာလိုက္တာ မ်က္ႏွာေတာင္ညိုးေနပီး
ေနမေကာင္းဘူးလား ကေလးေလး"

" ဟုတယ္ ခမ္း ေခါင္းေတြမူးပီး ေနလို႔ မေကာင္ဘူး ျပန္ခ်င္တယ္"

" အဲ့တာမွ ဒုကၡပဲ စံေရ ကြၽန္မတို႔ကသြားရေတာ့မယ္
ကေလးေလးက ေနမေကာင္းဘူး တစ္ေယာက္ထဲျပန္လို႔
ျဖစ္ပါ့မလား...အာ..ခြန္း လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါလားဟင္"

မာယာေသြးက အရမ္းကို ေဖာ္ေ႐ြပီး ဂ႐ုစိုက္ေပးလြန္းေနေတာ့
ခမ္း ပိုလို႔ပင္အားနာရပါသည္။

" ရပါတယ္ ခြန္းလိုက္ပို႔ေပးလိုက္မယ္ "

" ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ဘာကိုပဲျပန္ပါ့မယ္ "

" မဟုတ္တာပဲ ခြန္းနဲ႕လိုက္သြားလိုက္ပါ တစ္ေယာက္ထဲသြားရင္
စိတ္မခ်ရဘူးေလ "

စိတ္ရႈတ္ရပါတယ္ မသိဘူး မသိဘူး ငိုခ်င္ေနတာပဲသိတယ္
လိုက္သြားဆိုလဲ လိုက္သြားရမွာေပါ့
ၿပိဳင္ျငင္းပီး စိတ္ရႈတ္ခံမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး

ဒီလိုမ်ိဳးခံစားဝမ္းနည္းေနရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးကေန
အျမန္ဆုံးလြတ္ေျမာက္ပါရေစလို႔
ဆုေတာင္းခ်င္မိပါသည္ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ပါသည္

ထပ္ပီး မခံစားပါရေစနဲ႕ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ထပ္ပီး မခံစားနိင္ေတာ့လို႔ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့

"ခမ္း ကားေပၚတက္ေလ "

" ေအာ္... အင္း"

ကားေပၚေရာက္ေတာ့လဲ ႏွစ္ေယာက္လုံးက တိတ္စိတ္လို႔
ေျပာစရာစကားမ်ားစြာရွိေပမဲ့ ရင္ထဲမွာ ဆို႔နင့္ေနလို႔
ေျပာမထြက္နိင္ၾက

ကားထဲကလူႏွစ္ေယာက္ ကတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့
ကားေလးကလဲ အထီးက်န္စြာ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ
ျဖတ္ေမာင္းလို႔ေနသည္

ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခုWhere stories live. Discover now