Plotseling - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 1

Eva pov
Ik zit naast Wolfs in de auto naar het werk, denkend over afgelopen dagen, we hebben net een moordzaak opgelost wat een moeilijke en tijd investeerde om hem op te lossen. Gistermiddag laat hadden we de zaak afgerond, vandaag moeten we alleen nog het administratieve deel te doen.
Wolfs tikt mij plotseling aan op mijn schouder, ik schrik, omdat ik zo in gedachten verzonken was en kijk op. Blijkbaar zijn we er al, ik kijk Wolfs opnieuw aan en knik met een lachje, daarna stappen we samen de auto uit om het bureau binnen te lopen.

Als we net de deur binnen lopen roept Mechels ons gelijk naar haar kantoor, ik begroet eerst even Marion en een paar andere collega's en loop dan direct door.
Ik kom binnen, Wolfs was mij net voor en we krijgen te horen dat de Moorzaak goed verlopen is met goede acties en beslissingen, daarna heeft ze een mededeling dat er nog geen nieuwe zaak is, dus dat we dossiers mogen bijwerken. Ik zucht en Wolfs en ik kijken elkaar allebei aan, ik kan aflezen aan Wolfs zijn gezicht dat hij precies hetzelfde denkt als mij: verschikkelijk dit.
We delen mee aan Mechels dat we eerst de Moorzaak nog helemaal goed moeten afronden en dat we daarna beginnen met de dossiers en lopen Mechels kantoor uit.

Wolfs pov
We lopen samen Mechels kantoor uit en gaan naar ons eigen bureau, wat natuurlijk dicht bij elkaar staat.
We overleggen even en de conclusie is dat Eva aan de dossiers gaat beginnen en dat ik de moordzaak afmaak.
Na een halfuurtje heb ik de Moorzaak helemaal afgerond en is Eva nog steeds bezig met de dossiers, je ziet aan haar gezicht dat ze het niks vind.
Ik loop naar Mechels kantoor om mijn verslag af te geven en ga weer naar mijn bureau.
Daar start dan mijn zware dag: Aan dossiers werken, dit vindt ik echt helemaal niet leuk