Hoofdstuk 10

30 0 0
                                    

Merel pov
Ik word wakker door m'n wekker om 7.00 uur, ik moet vandaag gewoon weer naar school.
Nou ja, echt wakker worden kun je het niet noemen, m'n vader is vannacht weer een langs geweest, heb erna geen oog dicht meer gedaan.
Ik snap niet dat hij er plezier in heeft en het doe zoveel pijn, ik laat het maar niet meer zien, anders geniet hij er nog meer van...

Ik was in gedachten verzonken, waardoor het oppeens al 8.00u was, ik kom nu echt te laat voor school, gelukkig licht m'n vader in de ochtend altijd nog op bed, waardoor ik er dan ff geen last van heb.

Ik bedenk mij maar dat ik met de scooter naar school ga, de enige oplossing om nog optijd te komen, snel omgekleed en ik loop naar de scooter, als ik de buddy open om de helm te pakken zie ik een briefje, ik kijk erop en zie dat het van Eva is,ik was het helemaal vergeten, ik denk er over na, ik doe het briefje in m'n schooltas, dan kan ik altijd nog kijken wat ik ermee doe.

Ik ben aan het hollen naar m'n lokaal, ik zie dat de docent net de deur dicht aan het doen is, maar ik kan hem nog net optijd tegenhouden, waardoor ik gelukkig nog net optijd ben.
De docent kijkt mij aan en zegt, nog net optijd, ga maar snel zitten!

De schooldagen zijn altijd zo verschikkelijk, iedereen vind mij raar omdat ik mij anders gedraag en altijd lange kleren aan doe.

Het is lunchpauze, deze breng ik vaak door op de toiletten dus nu maar ook, ik pak mijn boterham uit mijn tas en dan zie ik weer het briefje, zal ik het wel of niet doen??

Ik ga haar bellen, ik voel mij zo rot en gewoon even praten hoe het is.
Als ik er nu aan terug denk was de vorige keer ook fijn, ze wil mij echt helpen en luisteren, alleen ik vind het wel moeilijk..

Ik toets in 06........
Ze neemt op.

Plotseling - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu