Hoofdstuk 6

62 2 0
                                    

Eva pov
Wolfs en ik lopen de verhoorkamer uit waar wij Merel hebben achter gelaten, nadat ze dit vroeg.

Ik loop naar mijn bureau en ga ff zitten, ik merk dat Wolfs achter mij liep en tegenover mij ook aan zijn bureau gaat zitten.
Ik kijk hem ff aan waarna hij vraagt wat ik denk.
Ik zeg dat ik het niet zo goed weet over Merel en waarom ze zo verdrietig is, en dat ik haar graag wil helpen. Ik zeg dat ik het gevoel heb dat het niet zo goed gaat bij haar thuis.

Wolfs pov
Ik loop naar Eva toe nadat ze dit gezegd heeft en ga op het hoekje van haar bureau zitten en zeg alleen maar ik ook!

Eva pov
Enkele minuten later sta ik op om weer richting de verhoorkamer te lopen, Wolfs staat ook op en houdt mij tegen en zegt, misschien is het beter dat jij alleen gaat om het gesprek te voeren.

Plotseling - Flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now