Plotseling - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 8

Eva pov
Ohh, zou je mij willen vertellen wat er aan de hand is?

Merel pov
Ik hoor Eva's reactie na mijn uitspraak en heb gelijk spijt, het floepte er zo uit.
Wat moet ik nu zeggen, hoe zou ik dit uit moeten leggen en wil ik dit wel.

Eva pov
Na deze vraag is Merel in gedachten en zie ik nadenken, ze kijkt mij eventjes aan en vraagt of ze mag gaan.

Merel pov
Ik bedenk mij dat het enige is wat mij nu kan redden is dat ik ga, dan hoef ik nu niks te vertellen. Ik kijk Eva aan en vraag of ik mag gaan. Eva geeft aan dat de eerdere dingen al afgehandeld zijn, en dat ik mag gaan.
We lopen samen de verhoorkamer uit, Eva loopt mee naar de uitgang van het politiebureau.
Net voor de uitgang stopt Eva, ze kijkt mij aan en geeft een briefje. Ze zegt dat ik haar altijd mag bellen, dag en nacht, voor alles. Ik luister en neem het aan. Eerlijk gezegd weet ik nog niet wat ik ermee moet.
Daarna loop ik het politiebureau uit.

Eva pov
Merel ging staan om een weg naar buiten te vinden, ik heb haar bij de uitgang toch nog snel het contact briefje kunnen geven. Ik hoop dat ze mij nog een keertje gaat bellen, maar ik zag ook dat ze niet wist wat ze ermee moest.
Hierna loop ik terug naar onze plekken waar Wolfs is, vertel hem kort het verhaal, waarna Wolfs een knikje geeft en mee hoopt.