မြို့အုပ်မင်းမှပြန်ချစ်ပါ
Part ..........11
"မြို့အုပ်မင်းလွှတ်ပါတော့"
ရှောင်ကျန့်ပြောနေတာတောင်လက်မောင်းတွေကိုအတင်းဖြစ်ညှစ်ရင်းပြောနေတဲ့ရှောင်ကျန့်ကိုရိပေါ်ဂရုမစိုက်။ ဒေါသတွေထွတ်ကာသူပြောချင်ရာသာေြပာနေတော့သည်။ ရှောင်ကျန့်အတင်းရုံးမှသတိရကာ
လွှတ်ပေးမိတော့ထိုလူသားလေးရဲ့လက်မောင်းမှာ နီရဲနေလေပြီ။ ရှောင်ကျန့်နာကျင်ေနတဲ့ ရင်ဘက်ကိုဖိလို့
ထွတ်သွားဖို့ပြုနေတဲ့ ရိပေါ်ကိုနောက်ကျောကနေ ပြောမိသည်ကတော့
"ကျန့် ကိုမြို့အုပ်မင်းကတော်သိက္ခာမှမထောက်လို့ပြောရအောင် ကျန့်က စာချုပ်ပေါ်ကအမည်ခံသက်သက်ပါ။ လူရှေ့မှာပွဲထုတ်ဖူးလား ။တော်ပါ ကျန့်မတောင်းဆိုဘူး။ဘာလို့လဲသိလား ။ ကျန့် မောင့်ကိုကိုချစ်လို့။ ကျန့်အချစ်ကိုမောင်မြင်မယ်ထင်ခဲ့တာ။ မဟုဘူးမှားသွားတယ်ကျန့်အတွေးတွေ။ ကျန့်အတ္တကြီးမိတာမောင့်ကိုချစ်လို့"
သူ့ကိုနောက်ကျောပေးထားတဲ့ လူကို နောက်ကနေ ပြောနေမိလေခြင်း။ လည်နေတဲ့မျက်ရည်တွေကိုမသုတ်မိပါ။
နာနေတဲ့ နှလုံးသားကိုသာထပ်ခါထပ်ခါထုရင်းပြောမိသည်။
"မောင် ကျန့်ကိုမချစ်တာသိတယ်။ဒါပေမယ့်မျှော်လင့်လို့တောင်မဖြစ်တော့ဘူးလား"
"သိပ်မုန်းနေလားဒီလူကို ။မောင့်ကို မောင့်ကိုကျန့်ကချည်ရနှာင်ခဲ့တာမဟုပါဘူး။ မောင် ကိုသူတပါးလက်ထဲမထည့်နိုင်ဘူး ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့မောင့်ကို အတ္တကြီးစွာချစ်မိလို့မောင်"
ပြောရင်း ရင်ဘက်ကိုဖိလျက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုခွေလျက်သားထိုင်ချလိုက်တယ်။
ထိုအဖြစ်ကို နောက်ကျောပေးထားတဲ့လူက မျက်ကွယ်ပြုလျှက် တံခါးဝလို့သွားလာလမ်းတိုင်းထွတ်သွားခဲ့သည်။
ကျန်ခဲ့သူသည် ထိုကျောပြင်ကိုသာထပ်ငေးကြည့်မိပြန်သည်။
ထိုထွတ်သွားတဲ့သူဟာ နှစ်ရက်ရှိပြီပြန်မလာတာ။ ရှောင်ကျန့်ကတော့မျှော်နေလိုက်ရတာဗျာ။။ သူကပြန်မလာဘူး။
အဲ့နေ့က မြို့အုပ်မင်းကသာရန်လိုနေသာ သူကတော့ရင်ဘက်ကိုဖိပြီးချစ်ကြောင်းတွေသာပြောခဲ့သည်။ သူ့ဘက်ကအရှုံးပေးခဲ့တာတောင် မောင်ကတော့ ပြန်မလာဘူးသူ့ကိုမုန်းသွားပြီထင်တယ်။
ထိုအချိန် မှောင်နေတဲ့ ညည့်သံနဲ့အတူ ကားတစီးဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ရှောင်ကျန့်အောက်သို့အပြေးလေးဆင်းမိသည်။ ရန်ဖြစ်ထားလဲ ခုတော့သူကချစ်သည်မို့အရှုံးပေးချင်မိသည်လေ။ လှေကားတွင်ပြေးဆင်းရင်း
အပေါက်ဝကမြင်ကွင်းဟာ လူကိုသတ်လို့ရနိုင်တယ် ။သေလို့လဲရတယ်။ ရိပေါ်ကိုမော်ဇာကတွဲလာပြီး ရိပေါ်ကိုမော်ဇာကနန်းနေတာ။ ရှောင်ကျန့်ခြေလှမ်းတွေတွန့်သွားပေမယ့်ဆက်လျှောက်ကာ ရိပေါ်ကိုမော်ဇာလက်ထဲကလွှဲယူကာတွဲလိုက်တယ်။ အိမ်ထဲဝင်ဖို့ပြင်တော့နောက်ကျောက ခနဲ့သံတခုကိုကြားလိုက်ရတယ်။
"အဟက်....."
"ပြောခဲ့သားပဲဝမ်ကမိန်းမတွေပဲကြိုက်တာပါလို့။ ဝမ်က အိမ်မှာမနေချင်ဘူးပဲပြောနေတာ ဒို့မနဲပြန်လိုက်ပို့ရတာကျေးဇူးတင်။ မင်းကအချိန်တန်ရင်ဒို့ ပြောခဲ့သလိုဘေးရောက်သွားမှာပါ။"
ရှောင်ကျန့်ဆက်နားထောင်မနေတော့ဘဲ ရိပေါ်ကိုတွဲကာအိမ်ပေါ်သို့သာတက်လာခဲ့သည်။
မိုးလင်းတော့ ရိပေါ်ကရုံးသွားနှင့်ပြီ။သူ့ကိုလဲမျက်နှာချင်းမဆိုင်ပါ။
"ဝမ် အဲ့ပွဲဇာနဲ့တွဲတက်ပေးနော်"
"....."
ရိပေါ်ဟာမေးခွန်းကိုပြန်မဖြေမိဘူး။
ပါတီရောက်တော့ ရိပေါ်နဲ့ မော်ဇာဟာ ပွဲတွဲတက်လာတယ်။
ရှောင်ကျန့်လဲကျန်းချန်အဖေရဲ့ပွဲဖြစ်တာကြောင့် လာခဲ့တယ်။ ပွဲထဲရောက်တော့ဝမ်နင်က လက်ညှိးထိုးပြကာ
"ကျန့်ကျန်ဟိုဟာမင်း ခင်ပွန်းမို့လား"
ရှောင်ကျန့်လှမ်းကြည့်တော့ ရိပေါ်ရဲ့လက်မောင်းကို မော်ဇာကချိတ်လို့။
သိပ်မကြာပါ ရှောင်ကျန့်မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ဝိုင်ခွက်ထဲတွင်သာ ခေါင်း နှစ်မိတယ်။ ဝိုင်တွေတစ်ခွက်ပြီးတခွက်သောက်နေတုန်း နောက်မှ
"ရှောင်းသခင်လေးရောက်နေတာပဲ"
"ဝမ်က ပွဲတွဲတက်ဖို့မခေါ်ဘူးလား"
"ဟင်း......ပွဲဘယ်ထုတ်ရဲပါ့မလဲ ဝမ်ရှက်ရှာမှာပေါ့"
ခနဲ့နေတဲ့သူမကို ရှောင်ကျန့်အသေထသတ်လိုက်ချင်တယ်ရွံ့တယ်အဲ့မိန်းမကို။ ဘာမှပြန်မပြေပဲဝိုက်ခွက်ကိုကိုင်ရင်းသောက်မို့ပြင်တော့မော်ဇာက ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ဝိုင်ခွက်ကိုကိုင်ထားတဲ့လှမ်းဆွဲတော့ရှောင်ကျန့်နဲ့ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ရင်းမော်ဇာ ကြမ်းပြင်ပေါ်လဲကြသွားတယ်။
လူတွေက သူတို့ဝိုင်းကိုအကြည့်တွေဝိုင်းလာကာ ကွတ်ကြည့်ကွတ်ကြည့်နှင့်ပင်။လူတွေကြည့်နေသည့်ဝိုင်းကိုရိပေါ်အာရုံရောက်မိတော့ ရှောင်ကျန်းနဲ့မော်ဇာဖြစ်နေလေတယ်။ ရိပေါ်ထိုဝိုင်းကိုသွားကာ မော်ဇာကိုထူရင်း
"ခင်ဗျား ကျုပ်နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့"
ပြောရင်းရှောင်ကျန့်ကိုလက်ကနေဆွဲခေါ်သွားတယ်
............................................................................................
