CHAPTER 44

214 14 0
                                    

Andrea's POV

Nandito na kami sa counter ni Nikki, nag grocery kasi ako kasi malapit ng maubos yung stocks namin sa bahay. When my phone beeped.

From: John

Alam na ni Louise.

After I received that message kinabahan ako bigla. I cant focus, gusto ko ng makauwi agad para eexplain sa kanya. Sasabihin ko kasi dapat sa kanya mamaya but diko naman inaasahan that she will know this way.

After namin sa cashier I ask one of the bagger to help me put these things in our car. While walking Nikki stops kasi may tumatawag sa kanya, that's quick conversation lang naman but she turn around and look at me.

Me: What? Is there something wrong?
Nikki: Kaila called, she's crying mommy, nag away sila ni mama

Di ako umimik, feeling ko about kay John yung pinag awayan ng dalawa

Nikki: Mama knew
Me: Let's go home.

Yan lang ang nasabi ko, Im very nervous for Pete's sake! Baka ngayon ko pa makita kung paano magalit si Louise. I open the car door for Nikki and sumakay na din ako. I checked my phone before starting the car engine but I got no text message from louise, even calls. Pinaandar ko kaagad yung sasakyan, kung pwede ko lang to paliparin kanina ko pa ginawa.

Nikki: Mama is mad mommy
Me: Don't worry Niks, I'll talk to her okay? She'll understand, your mama is smart

I plastered a soft smile to Nikki to lessen the nervousness that she felt, alam niya din kasi, actually nauna niyang nalaman bago ako but alangan namang pangunahan niya si Kaila diba? I hope you'll understand love. Just hear me out :(

Pagdating namin sa bahay, napaka tahimik. Pinababa ko kay Mang jerry yung mga pinamili namin and I entered the house and dumiritso ako sa kusina. Pinaakyat ko muna si Nikki sa kwarto nila ni Kaila.

Manang: Andrea, nag away yung dalawa
Inday: Ngayon ko lang nakita si Ate Louise na ganyan ate.
Me; Don't worry, I'll talk to her. Inday? Pwede pasuyo? Pa arrange naman ako neto oh. Please, thank you. Manang akyat na muna ako
Manang: sige tatawagin ko kayo kapag tapos na ako dito nak
Inday; Ako na ho dyan ate

I stop in the middle of the stairs, naalala ko kasi si Dad.

Me: Manang si Daddy po?
Manang: natutulog pa Andrea.

I just nod my head and went upstairs

Umakyat agad ako sa kwarto pero pinuntahan ko muna si Kaila. I knocked 3 times and Nikki open the door for me. Pagpasok ko palang niyakap ako ni Kaila agad

Kaila: Momm---yy. Momm---yy *hik* mama is mad
Me; Ssshh baby, it's fine. I'll talk to your mama ha?
Kaila: I'm sorry ma if nadamay pa kayo sa akin
Me; It's not your fault kaila. Everything will be fine ha? Nikki anak, can you get Kaila a glass of water please?
Nikki: Yes mmy

Bumaba na nga si Nikki at naiwan kami ni Kaila dito. Even me, natatakot ako sa reaction ni Louise, but we should face this consequence. Nagsinungaling pa din kami kahit na ang concern lang namin eh yung maging reaction niya.

Kaila: Im sorry mommy. Im sorry
Me: tama na yan anak, aayusin natin to ha?

She just nod her head. Pumasok naman si Nikki at binigay kay Kaila ang tubig. Nung nahimasmasan na si Kaila, I prepare myself na pumasok sa kwarto namin.

Me: I'll just talk to your mama ha? Dito lang kayo.

Both of them nod their heads

Inhale. Exhale.

My Heart Belongs To YouМесто, где живут истории. Откройте их для себя