CHAPTER 46

253 17 3
                                    

Andrea's POV

It's been a week since hindi kami nagkikibuan ni Louise, well hindi sa hindi nagkikibuan but one word lang yung sinasagot niya kapag tinatanong ko siya. Im here at the kitchen nagluluto ako ng buttered shrimp at pork bola-bola, si Louise, kaila and Nikki is in the living room naglalaro sila ng board games. I'm happy that they are fine na ni Kaila kahit na kami ay hindi pa talaga okay.

She's busy din with dad's company kasama si Gelli. Sometimes she will go home late sabi ni Manang, sa guest room padin kasi ako natutulog. I dont know but parang kusa ng pumupunta yung katawan ko sa guest room, parang naka program na sa isip ko na dun matulog kasi dipa kami okay----

Me: awww!!!

Sh*t! Nahiwa ko yung kamay ko, yan kasi kung ano anong iniisip habang nag saslice eh -_- Atty ako pero takot ako sa dugo, hindi lang kasi konting hiwa eh ang lalim pa!

Manang; Jusko Andrea! Anong nangyari diyan?! Ang daming dugo! Teka, teka, sus maryusep kang bata ka.

Manang get the medicine kit when Louise, kaila and Nikki rushed to the kitchen. I am closing my eyes kasi alam kung dumudugo sya, madami. I don't like seeing blood. Nag simula to nung paulit ulit akong sinasaktan ni Julia, syempre karupukan days. Hoping that she will changed but she didn't. One time nasampal niya ako at tumama yung ulo ko sa bedside table because she's jealous sa isang client ko. That's the time I decided to broke up with her

L: What happen? Are you okay hon?
Nikki: Mommy

When I open my eyes, sana pala hindi ko nalang binuksan yung mata ko, I didn't expect na ganun kadami ang dugo, I started to panick. Diko naririnig yung nasa paligid ko, nanginginig ako, I know that my Anxiety is attacking again.

Louise's POV

Ang putla ni Andrea and she's shaking. I went to her and hold her face and her hand pero parang wala siyang naririnig

Me: hon? Hon? Are you okay?

Napapanick akong nakatingin sa kanya, she's very pale and she's shaking, I was about to hug her to make her calm habang ginagamot ni Manang yung kamay niya when Nikki but-in

Nikki: Mommy, mommy looked at me. It's fine mommy. It's fine. Im here, Mama's here also mmy. It's fine, shhh

She's rubbing Andrea's shoulder while cupping her face using her other hand. I'm just observing her, anong nangyayari? I don't understand. Does she have anxiety?

Nikki: Mommy inhale, exhale. Inhale, exhale. Okay na mommy, it's okay. Here drink this mmy

She drink the glass of water and after that she hugged Nikki and cry and Nikki's just rubbing her back.

Nikki: Mama, iakyat ko na muna si mommy sa room. Bess patulong naman ako oh?
Kaila: Sige sige

The 3 of them went upstairs, ako naman niligpit ko yung konting kalat dito sa kitchen

Manang: Ako na ang magpapatuloy nitong ginagawa ni Andrea, ikaw Louise, sundan mo na yung mag-iina mo sa taas. Ako na dito
Me: Sure po kayo Manang?
Manang: Oo sige na.

I just nod my head and went upstairs. Naabutan ko sila sa kwarto namin, si Andrea naman nakahiga na, she's still shaking but hindi katulad nung kanina.

Me: Nikki? Can I talk to you anak?
Nikki: Yes ma.

Si kaila naman tinabihan yung mommy niya kami ni Nikki nandito sa veranda nag uusap

Me: What's that? What happen?

Nikki: May Anxiety kasi mommy ma, it started nung paulit ulit siyang saktan ni Tita Julia because of Jealousy but hindi siya hiniwalayan ni mommy because she's hoping that Tita Julia will changed. Until one night, may event sila mommy nun, one of her client talk to mommy and nagalit agad si Tita Julia, she drag mommy outside at pinauwi niya sa bahay. Tapos nagwala siya, sa galit niya nasampal niya ng pagkalakas si mommy tapos tumama yung mukha ni mommy sa bedside table tapos dumugo, dun nag start na parang natakot si mommy if she saw blood. Nahimatay pa sya nun ma---

My Heart Belongs To YouOnde as histórias ganham vida. Descobre agora