CHAPTER 49

229 16 12
                                    

Andrea's POV

Kahit na ang bigat ng katawan ko, kailangan kung bumangon at mag trabaho. Also, I need to talk to our IT department para makuha ko yung copy ng cctv. I need to show it to Louise na wala talaga kaming relasyon ni Julia, na napilitan lang ako.

Naalala ko na naman ang nangyari kahapon. I started to cry again, bakit naman ganito yung nangyayari? Hindi ba pwedeng maging masaya lang? Di ba pwede yun?

I looked at myself in the mirror and wiped my tears. Kailangan kung maging matatag para sa amin ni Louise, kung siya sumuko na, pwes ako hindi pa. I decided to take a bath after that pinatuyo ko yung buhok ko. I just applied light make up, you can see in my face na stress talaga ako.

I was about to go out in my room when my phone rings. I looked at the caller ID immediately hoping that it's louise

But

It's not :(

It's Regine

On the phone

Reg; How are you?
Me: Okay lang naman ako
Reg: You're not. Wag ka nalang kayang pumasok?
Me: Hindi pwede mars. I need to talk to Kevin
Reg: Why?
Me; I need to have the copy of the cctv para ipakita kay louise. Tulungan mo naman ako mars oh
Reg: Andrea---
Me: please?
Reg: Alright. Kakausapin ko si Kevin.
Me: Thank you.
Reg. Sige na. See you. Ingat sa pag drive.

Call Ended

Somehow nabawasan yung nararamdaman ko, buti nalang nandyan si Regine to help me out. Naisip kung mag order ng bouquet of white roses and a brownies sa isang shop. Dadaanan ko nalang yun bago ako pumunta sa office, kahit out of the way gagawin ko parin yun syempre si Louise na yun eh 🙂

Note:

I know saying sorry wont fix
the things that I have done.
But I really am. Please hear me out babe,
I dont want to lose you love.

I love you

-Andrea

I am hoping na tanggapin niya to at basahin yung notes na pinagawa ko. Bumaba nako para makaalis na.

Manang: Andrea, kumain kana muna bago ka umalis.
Me; Hindi na po Manang, busog pa po ako eh.
Nikki: Mommy kagabi ka pa walang kain
Me: I'm still full anak, I need to see the IT team para makuha ko yung copy ng CCTV. I'll go ahead.
Nikki: Ma---
Manang: Andrea! Naku talaga tung batang to

I get in my car and started the car engine and headed myself to the shop. Pagdating ko dun hindi na ako bumaba I just handed the payment sa car window and kinuha yung inorder ko. After that I headed sa bahay ni Louise, pagdating ko, nag doorbell ako agad and Mang Jerry open the gate.

Mang Jerry: Ma'am Andrea ikaw po pala
Me: Mang Jerry Andrea nalang po, kayo talaga. Ah si Louise nandyan ba?
Mang Jerry: Oo nandyan, kaso ano ehh---

He scratched the back of his head. Ahh, I get it, ayaw niya akong papasukin. Ang sakit naman nun, ganun ba siya kagalit na kahit anino ko ayaw niyang makita?

I looked at her room from here, and biglang tumulo yung luha ko but I wiped it immediately but I know nakita yun ni Mang Jerry.

Me: Ah mang Jerry iiwan ko nalang po ito. Pakibigay nalang po sa kanya. Salamat po.

Diko ni pinasagot si Mang Jerry, tumalikod na ako agad kasi umiiyak na ako. Pumasok agad ako sa sasakyan at doon na ako umiyak.

Louise naman eh, wag naman ganito.

My Heart Belongs To YouWhere stories live. Discover now