Siber | Ben Drowned

#13

Sanırım uzun zamandır koşuyorduk,nereye gittiğimiz hakkında bir fikrim yoktu ama yavaş yavaş yorulmaya başlamıştım,Şimdiye kadar yorulmadığıma şaşırıyordum.

"Yoruldum..." diye mırıldandım kendi sesimi ben bile duymamışken o duymuştu ve duraksadı.

"Seni kucağıma alabilirim..." Gözlerimi belertip ona inanamaz gibi baktım ve yürümeye başladım.

"Çizgini aşma koşmayı bırakalım sadece gideceğimiz yere yürüyerek gidelim."

"Uzatma gel işte" Omzumun üstünden ona baktığımda beklentiyle bana bakıyordu bir elini uzatmış öylece bana bakıyordu.

"Hayır,istemiyorum..."

"O piç kurusu sana dokununca sorun yok ama ben insanlık yapıp seni taşımak isteyince naza mı çekiyorsun kendini? Siz kızlar cidden inanılmazsınız."  Bir hışımla ona döndüm ve kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Pardon?" Yüzünü ekşitti ama tiksintiden değildi derin bir nefes alıp ellerini cebine koydu.

"Boşversene" Kafamı olumsuz anlamda salladım ve sert rüzgarın yüzüme getirdiği saçlarımı sinirle kulağımın arkasına attım.

"Bunun kız olmamla alakası yok sadece seni tanımıyorum,Bana dokunmanı istemiyorum en ufak bir temas bile olmasın..." Sinirle yanıma gelip tam önümde durdu yüzlerimiz çok yakındı.

"O ben denilen piçi çok mu iyi tanıyordun da altında yattın,Benim seninle tek gecelik ilişki gibi bir düşüncem yok kızım" diyip kaşlarını sinirle çattı.

Gözlerimin dolduğunu hissetmiştim pişman mıydım bilmiyordum ama söyledikleri tokat gibi yüzüme çarpmıştı.

"Ağla diye söylemiyorum sakın karşımda ağlamak gibi bir hata yapma" diyip rüzgarın tekrarda yüzüme attığı saçları nazikçe kulağımın arkasına koydu.

"Seni ondan kurtarmaya çalışıyorum burnumdan getirme" Söylediği sözlerle gene aklıma gelmişti,neden beni ondan kurtarmayı bu kadar istiyordu.

"Peki neden,Neden beni kurtarmayı bu kadar istiyorsun?" Diyip gözlerimden akan yaşları sildim,yüzümün ağlamaktan kızardığını görmesem de biliyordum.

"Öğreneceksin ama lütfen bana izin ver,Sana karşı hiç bir art niyetim yok olamaz da sadece güvenli bir yere gidelim" demesiyle olumlu manada kafamı salladım.

Sırtına çıkmam için diz çöktü açıkçası beni taşıyabileceğine pek emin değildim yapılı gibi durmuyordu.

"Tamam mı?"

"Tama-" Lafımı bitirmeme müsaade etmeden havalanmam bir oldu,Ufak bir çığlık atmamla kahkaha atması bir oldu.

"Korkmaaa bir şey olmaz hem fena mı oldu dünyaya biraz yukardan bakarsın" Kıkırdayışıyla omzuna hafifçe vurdum ama hiç etkilenmedi bile.

"Ukala"

"İltifat için sağol bebeğim" diyip ilerlemeye başladı,Hiç konuşmuyorduk zorlanmış gibi de durmuyordu hatta tüy taşıyormuş gibi bir hali vardı.

"Şey yoruldun mu..." Kafasını olumsuz anlamda sallayıp kıkırdadı.

"Ne oldu yorulursam sen mi beni kucağında taşıyacaksın?"

"Oldu paşam başka? Rüyanda bile göremezsin."

"Ben de taşıttırmam zaten kendimi el kadar kıza,Raconumuz bozulmasın" demesiyle kendimi tutamadım ve koca bir kahkaha attım.