Siber | Ben Drowned

#21

                                  ***

Donup kalmıştım,Nefes almak bile zorlaşmıştı vücudum buz tutsa da her hücrem hissettiğim korkuyla yanıyordu.

Karşılaşmalarından korktuğum iki insan şu an karşı karşıyaydı ve içlerinden birine bir şey olacaktı,Ki ben bunu hiç istemiyordum.

Bütün sorun cidden bendim,Eğer ben olmasaydım asla şu an karşı karşıya gelmiş olmayacaklardı,uğursuzun tekiydim.

Ben kendinden emin bir şekilde gülümsedi,Aynadan yansıyan yansımasını net bir şekilde görebiliyordum ve korkunç duruyordu.

"Benim olanı benden alan sensin demek ki..."

Ufuk uzun bir şaşkınlığın ardından hızlıca belindeki silahı çıkarıp ben'e doğru çekti.

"S/A çekil o pisliğin yanından,yanıma gel" Ufuk bir eliyle silahı tutup diğer eliyle beni yanına çağırmıştı,Ama bu sefer yapamazdım.

İkinci sefer Ben'i bırakamazdım,Bir şeyleri değiştirmek için ufuğun yanına gitmiştim ama sonuç hüsran olmuştu,Daha da berbat etmiştim.

Ben belimden kavrayıp kendine daha da yaklaştırdı,Hâlâ Aynadaki yansımasından kıskanç yüz ifadesini görebiliyordum.

"O hiç bir yere gelmiyor,Bana ait" diyip belimdeki elini daha da sıkılaştırdı,Gözlerimi sıkıca yumdum hiç iyi şeyler olmayacaktı.

"O sana ait falan değil ucube ama sen demir parmaklarının ardına aitsin,Seni ait olacağın yere göndereceğim" diyip silahı daha sıkı tuttu.

"Bırak o silahı" diye mırıldandım ama bırakmıyordu,İkisi de birbirini öldürecek gibi bakmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Ben elini de beline atıp silahını çıkarttı ve ufuğa doğrulttu,Kafasını sağa sola çevirip kütletti.

"S/A'yı vurmayı göze alabilir misin,Test edelim mi?" Diyip odayı inletecek şekilde bir kahkaha attı,Ufuğun yüzündeki gerginlik bunu yapamayacağını gösteriyordu.

"İtiraf et ona aşıksın ve yanına gelmemesi koyuyor" Ufuk kafasını hızlıca salladı.

"Saklayacak bir şeyim yok,evet öyle" Tebessüm eder gibi oldu ama bu yapabildiği son şeydi,Ben onu bir anda vurmuştu.

Yere yığıldığında çığlık atmaktan başka bir şey yapamadım,Yanına gitmek için bir adım attığımda Ben onun yerdeki bedenine bir kurşun daha sıktı.

"Her ona yaklaştığında bir kurşun daha atacağım,Kurtulma şansını düşürürsün yardım etmezsin" Dediğinde dudaklarımı birbirine yapıştırıp hıçkırmamı engellemeye çalıştım.

Vücudundan kanlar akmasına rağmen gözleri açık gibiydi ve beni izliyordu,Yardım etmek istiyordum.

"Şimdi gidiyoruz" diye mırıldandı ve omuzumdan tutup beni yönlendirmeye başladı,Odadan çıkmak üzereyken Ufuğun yerdeki bedenine baktım.

"Özür dilerim" diye mırıldandıgımda dudakları kıpırdadı ama ne dediğini duyamadan gözleri kapandığında ağlamaya başlamıştım.

Ona yardım etmek,Başında ağlamak ve milyonlarca kez özür dilemek istiyordum ama Ben beni bir hışımla evden çıkartmıştı.

Sessizce ağlarken beni sessizce ve yüzünde bundan zevk alırmış gibi bir ifadeyle beni izliyordu.

"Ağlarken çok güzelsin,Acı çekmeni izlemek o kadar hoş ki..." dedikleriyle ağlayaşım şiddetlenirken histerikçe güldü.