Beklenti içinde ona bakarken hafifçe gülümsedi ve masadaki kola şişesini açıp masanın köşesindeki bardakları doldurmaya başladı,doldurduğu bardağı bana uzattı.
Bardağı elime alıp ona baktım,Kendi bardağını masaya koydu ve eline çatalını alıp yemeye başladı,Bardağı masaya koyup
"Hani anlatacaktın?" dedim heyecanla başını yemeğinden kaldırıp bana baktı ve tekrardan hafifçe gülümsedi.
"Anlatacağım ama önce yemeğimizi yiyelim...Sonuçta kaçmıyoruz" dedikleriyle kaşlarımı çattım ve gözlerimi devirdim.
"Sonoçto koçmoyoroz" Mırıldanır gibi yaptığım taklidiyle gülmeye başlayınca kaşlarımı çattım.
"Cidden çocuk gibisin..." diyip kolasını içmeye başlayınca ellerimi masaya koydum ve destek alarak ona doğru uzandım.
"Şunu söylemeyi kes artık-" dedim tıslarcasına o ise sakince bana bakıyordu,Bu bakışları bile beni çıldırtıyordu.
"Benim için cidden küçük bir bebekten farkın yok haha...Şimdi yemeğini ye" Sonunda pes edip geri sandalyeme oturdum ve yemeği yemeye başladım,O da kendi yemeğine odaklanmıştı.
Yaklaşık on dakika sonra ikimiz de yemeklerimizi bitirmiştik tabii ben aceleci davrandığım için ufuğun "Yavaş ye,boğulacaksın" sözlerini sık sık duymuştum.
Ufuk sandalyesinden kalkıp önce benim tabağımı sonra ise kendi tabağını kaldırdı,Bulaşıkları sudan çıkartıp makineye yerleştirdi.
Sonra ise buzdolabını açıp içeriye göz gezdirdi onu izlerken bana dönmeden konuştu.
"Tatlı da yer miyiz,Dün pasta almıştım...Sen seversin" diyince zaten son safada olan sinirlerim kırılmıştı.
"Ufuk yeter artık söyle,Beni meraktan çatlatacak mısın sen?" Bağırır ses tonumla kaşlarını havalandırdı ve buzdolabını kapatıp yanımdaki sandalyeye oturdu.
"O kadar da merak edilecek bir şey değil...Ben özel polisim" diyip derin bir nefes verdi ve anlatmaya devam etti.
"Özel bir kuruluşta seri katilleri araştıran bir polisim,FBI ve CIA ile bağlantılarımız var oraya girmek pek kolay olmadı tabii..." diyip hafifçe gülümsedi gözlerinde hüzün vardı.
"Ama polis oğlu olunca ve baban seni doğru yönlendirince oldu,Annen bana bakarken hep gözlerinde senin özlemini taşıyordu aslında babama söyleseydi görüştürürdü ama o seni gördükten sonra olağan yaşantısına geri dönmemekten korkuyordu...Beni anlıyorsun öyle değil mi?"
Sorusuyla kafamı olumlu anlamsa salladım ve iç çektim,Aklıma gelen soruyla ona heyecan ve merakla baktım
"Ama eşyalarını almaya gelmiş...Yani babam öyle dedi,Ben okuldaymışım" Kaşlarını çattı ve gözlerimin içine doğru baktı.
"Benim böyle bir şeyden haberim yok...Annenle de konuşmalısın" Başımı olumlu manada salladım ve konuşmasına devam etti.
"Aslında böyle canavarların yaşadığına muhtemel vermezdim...Hatta senin etrafında olması bile daha endişe verici..." diyip yüzünü tiksintiyle buruşturdu.
"Onu yakalayacağım ve sen kurtulacaksın..." diyince gözlerim şaşkınla büyüdü.
Ondan kurtulmak belki de en iyisiydi ama onun yakalanması...Bu beni nasıl hissettirirdi bilmiyordum,üzülür müydüm ya da ağlar mıydım?
Bunları düşündükçe deyim yerindeyse tüylerimin diken diken olduğunu hissettim,Aniden ayağa kalkıp oturan ufuğa baktım.
"Hava almak istiyorum..." diye mırıldandım kafasını olumlu anlamda sallayıp ayağa kalktı ve mutfağın balkon kapasını cebinden çıkardığı anahtarla açtı.
Dışarının soğuğu ve kasfeti yüzlerimizi sertçe bir şekilde okşadığında istemsizce hafifçe gülümsedik,Gözlerimi sıkıca yumup derin bir nefes aldım.
Belki de böyle olması gerekiyordu ha? Benim onunla olan maceram buraya kadardı,Daha fazlası olamazdı o bana zarar verirdi...
***
"Neredesin s/a,Nerede?" Bağırır ses tonum bomboş olan odamı doldurdu,İki aydır ondan hiç bir haber yoktu,Slenderman ise geçiştirip duruyordu.
Herkes vazgeçmemi ve onun gittiğini bunu ufak bir kaçamak olarak algılamamı söylüyordu,Ama ben elimi sürdüğüm birini nasıl unutabilirdim ki?
Hâla onunla olan ilk gecemizi çok net hatırlıyordum bu bile onu bana bağlardı,Onu özlemiştim belki de ona mecburdum ama onu çok sert cezalandıracaktım.
Elimden gitmesine her kim sebep olduysa da onlar da ölü olacaktı,Hepsinden intikamımı alacaktım.
Kapım hafifçe çalındığında kafamı o yöne doğru çevirdim ve "Gir" dedim tok bir sesle,Gelen beni şaşırmıştı.
"Merhaba Ben" bakışlarım soğuk ama rahatlatıcı sesin sahibine odaklanmıştı,Ally gelmişti.
Efendimizin manevi kızını buralarda görmek pek rastlanan bir şey değildi,hem de benim odamda görmek...Açıkçası bu bir ilkti.
Odaya girip ardından kapıyı kapattı ve içeriyi meraklı gözlerle incelemeye başladı,Bunu anlıyordum buraya ilk defa geliyordu.
"Odan güzelmiş ben" Kafamı olumlu bir şekilde salladım ve ona baktım,Odamı incelemeyi bırakıp gözlerini bana dikti.
"Teşekkür ederim Ally" dedim sesimdeki tereddüt çok barizdi,Derin bir nefes verip yatağıma oturdu ve bilgisayar masasında oturan bana baktı.
"Jeff bana bazı şeylerden bahsetti...Senin için önemli olan biri kaybolmuş sanırsam" diyip kıkırdadı,tek kaşını bana kaldırıp baktığında içimden lanet okudum.
Bu Jeff denilen herif beklenmedik bir şekilde Ally ile yakındı ve her yan yana geldiklerinde günlerce dedikodu yaparlardı,Gündemlerine ben düşmüştüm demek ki aman ne şans.
"Evet...Öyle oldu,Seni ilgilendirecek bir şey yok." Diyip konuyu kapatmaya çalıştım.
"Ah öyle deme...Sana yardımcı olabilirim" Yüzümü buruşturdum açıkçası bu sözlerine inanmıyordum.
"Bana niye yardımcı olacakmışsın ki Ally"
"Biz arkadaşız..." diyip yüzüne sinsi bir gülümseme takındı,Biz arkadaş falan değildik bir isteği olduğu açıktı.
"İstediğin bir şey var öyle değil mi?" Diyip iç çektim,Slenderman onun manevi babasıydı tüm dünya onun ayaklarının altında seriliydi,Ondan alamayıp benden ne isteyebilirdi ki?
Yataktan kalkıp yanıma doğru adımladı ve tam tepemde o sinsi gülüşüyle bana baktı.
"Bilemiyorum ben ama önce sana yardımcı olmalıydım,S/A'yı bulmak istemez misin?" Dudaklarımı birbirine bastırdım.
Evet istiyordum hem de her şeyden çok,Bedeli neyse de yapardım onun için değerdi.
"İsterim" Başını olumlu anlamda salladı ve gülümseyip kollarını göğsünde bağladı.
"O zaman Rüyasına girip nerede olacağını bulacağım ama yardımın gerek"
"Ne gerekirse..." dedim kararlı bir ses tonuyla,Teyit etmek için ciddi bir ses tonuyla sordu.
"Ne istersem mi?" Başımı olumlu bir şekilde salladığımda alaycı bir şekilde güldü.
"O zaman bu akşam odama gel,Ayini yapalım ve kızı bulalım" Kafamı olumlu anlamda salladığımda,Arkasına bakmadan gitti.
Kafamı bilgisayar koltuğuna yasladım ve gözlerimi dinlendirmek için yumdum ve yeminimi sesli bir şekilde dile getirdim.
"Senin için ne gerekiyorsa yaparım...Ne gerekiyorsa."
SELAM BALLARIM NASILSINIZZZZ UMARIM İYİSİNİZDİRRR BÖLÜMÜ BİRAZ GEÇ YAZDIM AMA BİTTİ UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR AŞKLARIM HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM VE ÖPÜYORUM MUAHHH 💋💋💋💋💋💋💋💋
YOU ARE READING
Siber | Ben Drowned
Fanfictions/a creepypasta seven genç ve asosyel bir kızdı,Ben Drowned ise onu fark etmiş akıl oyunları oynamayı seven bir gençti. 🏆 | #1. "Yandere" 02/04/2023' 🏆 | #1. "Creepypasta" 28/04/2023'
