Chapter 2: Story

207 5 0
                                    

"Mhaya?"

Mabilis akong napa Angat nang tingin at si mama na may nag-aalalang ekspreyon Ang unang bumungad sa akin.

Pagka kita ko palamang Kay mama ay kusang kumilos Ang aking katawan Saka siya niyakap nang mahigpit na halos Hindi kona siya bitiwan pa. Napa hagulgol na 'rin Ako nang iyak sa kaniya.

Nangangatog parin Ang aking katawan habang walang tigil Ako sa aking pag-iyak. Hindi muna nag tanong si mama sa akin kung Anong nangyari. Hinayaan muna Niya akong umiyak habang siya ay hinahagod Ang aking likuran.

Ilang minuto din Ang itinagal nang aking pag-iyak Hanggang sa kumalma na Ako at tumahan. Humiwalay na Ako Mula sa pag kakayakap ko Kay mama Saka siya tiningala.

Ngumiti ito sa akin Saka Niya hinawi Ang Ilang hibla nang buhok na humarang sa aking mukha. Bigla namang muling pumasok sa aking isipan lahat nang nangyari sa akin kanina Kaya't nag simula nanamang mag tubig Ang aking mga Mata.

"M-mama.." tawag ko Kay mama Saka Muli siyang niyakap. Hinimas-himas Naman Niya Ang aking ulo.

"Nakita mo Sila?" Tanong ni mama na nakapag pahinto sa aking pag-iyak. Kunot noo akong tumingin sa kaniya ngunit nanatili lang siyang naka ngiti sa akin.

"Alam mo?" Kunot noo Kong tanong Kay mama. Nawala sandali Ang ngiti nito Saka sandaling napa Iwas nang tingin Bago muling tumingin sa akin.

"Doon Tayo sa Sala." Aya sa akin ni mama. Agad Naman akong bumangon Saka mabilis na sumunod sa kaniya at sabay Kaming bumaba nang hagdan. Ayoko na mag paiwan mag-isa baka Makita ko Nanaman Sila.

"Nasaan si papa?" Tanong ko Kay mama nang Hindi ko Makita si papa Dito sa Bahay. Naupo muna kami nang sabay sa sofa Bago siya sumagot sa akin.

"Nag punta doon sa kumpare Niya. Wala Kasi Ang ninang mo sa Bahay nila kaya umuwi na Ako. Gagala muna Daw Ang papa mo." Paliwanag ni mama sa akin.

"Balik Tayo sa mga Nakita mo kanina." Pag babalik ni mama sa topic Namin kanina. Mabilis Naman akong lumapit Kay mama Saka Ako kumapit sa kaniyang braso na kaniya namang tinawanan.

"Para kang bata. Naalala ko tuloy noong bata ka para kang tarsier na laging naka kapit sa braso ko." Tumatawag sambit ni mama na nakapag pabusangot sa aking mukha.

"Pero.." muling sumeryoso Ang mukha ni mama. Napaka bipolar talaga. Tatawa tapos biglang mag se-seryoso.

"Binabati ka lang nila." Biglang Sabi ni mama na mas lalong nakapag pataka sa akin. "Binabati? Eh mama halos mamatay na Ako kanina sa takot? Saka ano po ba Ang ibig mong sabihin? Mama may alam ka puba?" Sunod-sunod Ang aking naging katanungan Kay mama.

Hinawakan ni mama Ang mag kabila Kong balikat Saka Ako iniharap sa kaniya. "Makinig ka nang mabuti Mhaya." Ani mama na tinanguan ko lang.

"Ikukuwento ko nalang sa'yo 'yung mga naging bali-balita patungkol Dito sa Bahay natin." Wika nito. "Hindi ko alam kung totoo lahat nang 'yon pero subukan ko paring ikuwento sa'yo. Sana natatandaan kopa lahat." Sandali muna siyang tumahimik at tumingin sa itaas at nag-isip habang naka hawak sa kaniyang baba.

Mayamaya pa at napa pitik siya Saka siya umayos nang upo at nag simula na siyang mag kwento.

"Ipinag bubuntis kita noon, pitong buwan kana noon sa loob nang aking tiyan. Binili nang papa mo Ang Bahay na ito upang manirahan kami malayo sa Lola mo. Lumipat din kami sa Lugar na ito para maka hanap nang trabaho at may maipadala kanila nanay." Panimula ni mama.

"Bagong lipat lang kami noon nang papa mo at nag-aayos kami nang mga gamit. At habang nag lilipat Ako nang mga gamit ay alam Kong may kakaiba na sa Bahay na binili nang papa mo. Dahil unang pasok pa lamang Namin nang papa mo sa Bahay na ito naka kita na Ako agad nang bata na naka upo sa may hagdanan papuntang k'warto mo." Halos magsi angatan Naman lahat nang balahibo ko sa aking batok. Ngunit sinikap ko paring makinig sa kwento ni mama.

Falling Inloved With The Ghost In My RoomDonde viven las historias. Descúbrelo ahora