GÜNEŞİN SON IŞIKLARI

⛅️ Parçalı Bulutlu ⛅️

Merhabalar efendim 🤍
İlham perilerim kaçmadan hemen yazıp,paylaşayım dedim kskjsjsk

Not: Asıl kitap bu bölümden sonra başlıyor diyebiliriz.

Keyifli okumalar

🌅

Ahsen Aden Alkan

"Ahsen'i daha ne kadar daha evimizde tutacağız Zafer? Onun da kazadan sağ kurtulamaması lazımdı! 4 yıl oldu yeter artık! Hani kardeşinin mal varlığını üzerine alıp bırakacaktın? Bu yüzden kurmadın mı o kaza plânını? Madem alamayacaksın parayı kov artık! "

"Sen merak etme Aysel. Kumar borcumun olduğu Mehmet Ağaya borcumun karşılığında vereceğim onu! En azından bir işime yarayacak!"

"Mehmet Ağa şuan il dışındaymış. İki hafta sonra gelecekmiş. O zamana kadar Ahsen'i tarlaya göndermeyelim, daha fazla göz önünde durmasın. Sen bir şekilde izah et Ahsen'e durumu Aysel. Aman diyeyim sakın bir şey çaktırma!"

"Sen merak etme Zafer! Ben onunla çok güzel ilgileneceğim bu iki hafta!" hafifçe kıkırladı."Sonunda kurtulacağım ya ondan, bugün bayram bana!"

O an ne hissetmem gerektiğini dahi bilemedim. Gözümden hangi ara akmaya başladıklarını bilmediğim gözyaşlarım yanağımdan aşağıya süzülerek boğazımı ıslatıyordu.

AİLEMİ ONLAR ÖLDÜRTMÜŞTÜ! BEN 4 YILDIR AİLEMİN KATİLLERİ İLE BERABER YAŞIYORDUM!

Farkına vardığım gerçeklik ile sersemledim ve artık tutamadığım hıçkırıklarımın duyulmaması için ağzımı avcum ile kapattım ve odama doğru koşup içeriye girdikten sonra kapımı kilitledim.

Ve artık beni taşıyamayan dizlerim ile yere çöküp tuttuğum hıçkırıklarımı serbest bıraktım.

Ben... ben ne yapacaktım şimdi?
Ben bu gerçek ile nasıl yaşayacaktım?

O an irkilerek yumruklanmaya başlayan kapıma çevirdim gözlerimi. Anlamışlardı. Onları dinlediğimi anlamışlardı.

"Ahsen! Aç şu lanet kapıyı! Sakın bir delilik yapma!"

Hıçkırıklarımın arasından bağırmaya başladım;

"NASIL YAPTIN HA? NASIL KIYDIN BENİM BABAMA,ANNEME? NASIL KIYDIN KARDEŞİNE? BU KADAR MI KARARDI GÖZÜN? O SENİNLE BARIŞMAK İÇİN GELİYORDU. SENİN GEÇMİSTE YAPTIĞIN EZİYETLERE RAĞMEN, SIRF SEN ARAYIP, ÇAĞIRDIN DİYE GELİYORDU! BENİM ANNEM İKNA ETTİ LAN ONU! ALLAH BELANI VERSİN SENİN!"

Boğazım acımıştı artık bağırmaktan. Bayılacak gibi hissediyordum. Gözüm kararıyordu.

"Ahsen! Yemin ederim seni de öldürürüm! 4 Yıl önce yapmadığımı yapar öldürürüm seni! Aç şu kapıyı!"

"Sen çekil baba" deyip kapıyı omuzlayan kuzenim Erhan Abi ile yolun sonuna geldiğimi anladım. Herşey buraya kadardı. İçimden bir ses 'artık hasretini çektiğin annen ile babana kavuşacaksın' diyordu.