GÜNEŞİN SON IŞIKLARI

🌨 Karlı 🌨

Ahsen Aden Alkan

'Benimle evlenir misin Ahsen?'

Elleri yanağımda, gözleri gözlerimdeydi. Benim şaşkınlıkla açılan gözlerime karşılık, onun gözleri umutla bakıyordu sanki.

"Devran Bey.."

Çıkan sesim fısıltıdan ibaretti sadece. Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi bile bilmiyordum. Sadece an'ın şaşkınlığı vardı üzerimde.

O da konuşmaya devam etmem için, sadece baktı gözlerime. Hala çekmemişti avuçlarını yanaklarımdan. Baş parmağı usulca okşuyordu göz altlarımı. Ama bakışları...
Bakışlarına ne denirdi ki. Dipsiz bir kuyu gibi insanı içine çekiyordu sanki.

Ve neden umut doluydu bu bakışlar?
Ben sırf beni korumak için ettiğini düşünürken bu teklifi, neden o sevdiği birinden cevap bekler gibi bakıyordu?

"Ben bunu kabul edemem Devran Bey. Benim için hayatınızı mahvetmenize değmez. B-ben çok teşekkür ederim cidden. Düşünmeniz bile yeter. Ama bu çok-"

"Mahvolan bir şey yok ortada Ahsen." diyerek böldü sözümü. İşaret parmağı, gözümün önüne gelen saç tutamını yavaşça kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"İnan bana, seni korumamın tek yolu bu. Seni gizli bir yere yerleştirsem dahi, kolu uzundur onun. Ne yapar, eder bulur seni. Bize karşı evvelden bir nefreti var. Ve bunu körüklemek için seni hiç düşünmeden harcar. Ondan daha fazla söz sahibiyiz bu topraklarda. Lakin o işlerini pis yoldan halleder. Bu yüzden kimse karşısına çıkmaz onun. Korktuğumuzdan değil, kendimizi pisliğe bulaştırmak istemeyişimizdendir bu."

Dediklerini anlıyordum ama her halükarda işin sonu ona dokunacaktı. O kendini benim için siper edecekti. Benim için mahvedecekti hayatını.
İşte ben bunu kabul edemiyorum.

"Seni hiç bir şeye zorla-"hemen böldüm lafını.

"Hayır! İnanın beni bir şeye zorladığınızı düşünmüyorum. Aksine çok mahcubum size karşı. Benim derdimle uğraşmak zorunda bile değilsiniz ama siz hiç düşünmeden bana yardım teklifi ediyorsunuz. Ve bunu kendi hayatınızdan ödün vererek yapıyorsunuz." biraz duraksayıp devam ettim konuşmaya.

"B-ben size nasıl teşekkür edebileceğimi inanın bilmiyorum Devran Bey."

Kafamı mahcup bir şekilde önüme eğdim. Duran gözyaşlarım, akmak için tekrardan zorlamaya başladı gözlerimi. Ama çok durmadan, yanağımda olan eller kaldırdı kafamı. Tekrardan buluştu gözlerimiz.