Το μυστικό

Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο

Τα βλέμματά τους είχαν ενωθεί τόσο απρόσμενα. Φλόγες έτοιμες να ξεσπάσουν και να κάψουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Μάτια που γυάλιζαν κάτω απο το φως του φεγγαριού και τα αστέρια του ουρανού που αντανακλόνταν πάνω τους. Η ελάχιστη απόσταση που υπήρχε ανάμεσά τους φάνταζε βασανιστική και για τους δύο. Έκανε ένα βήμα πιο κοντά της κι αμέσως εκείνη έχασε ένα χτύπο. Μπορούσε να μυρίσει το άρωμα του κορμιού του που τόσο της ειχε λειψει και να αφήσει τις αναμνήσεις να τρυπώσουν ξανα στο μυαλό της. Ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί της. Βρισκόταν μόλις λίγα εκατοστά μακριά της. Τα χείλη τους είχαν βρεθεί απρόσμενα κοντά και σχεδόν έτρεμαν από την επιθυμία να ενωθούν και παλι. Ήθελαν να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Ο χρόνος περνούσε πιο αργά απ' ότι νόμιζε. Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα της φάνηκαν αιώνας. Ο άντρας που ποθούσε όσο κανέναν άλλο βρισκόταν μονάχα λίγα χιλιοστά μακριά της. Ένιωθε την ανάσα του να πέφτει ζεστή πάνω στο πρόσωπό της.

Η νύχτα ήταν ξεχωριστή. Το φεγγάρι ολόκληρο στον ουρανό ανέμενε με αγωνία μια κίνησή τους. Τα φύλλα από τις λευκές που άλλοτε θροιζαν δίνοντας μια γλυκιά μελωδία μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, τώρα στέκονταν εκεί ακίνητα θεατές αυτής της στιγμής ανάμεσα στους δύο ανθρώπους που πέρασαν όλη τους τη ζωή μέχρι τώρα χωριστά.

Τα χέρια του τύλιξαν το πρόσωπο της και τα χείλη του βυθίστηκαν απρόσμενα στα δικά της παγιδευοντας τη σε ένα φιλί γεμάτο πάθος και ένταση. Ένα φιλί που έκρυβε τον πόνο όλων αυτών των χρόνων που στερήθηκαν τόσο άδικα ο ένας τον άλλον. Τον τράβηξε πιο κοντά στο κορμί της κλειδώνοντας τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του. Αναστέναξε ευτυχισμένη πάνω στα χείλη του. Ένιωθε επιτέλους ολόκληρη. Η καρδιά της ενώθηκε ξανά με τη δική του. Μπορούσε πλέον να αναπνεύσει. Η γεύση του φιλιού του τόσο γνώριμη στα χείλη της, τόσο οικεία. Τα χέρια του κύλησαν στη μέση της. Κόλλησε το σώμα της στο δικό του κι εκείνη στηρίχτηκε καλύτερα στο κορμί του. Ήταν τόσο κοντά που ούτε ο αέρας δε θα μπορούσε να περάσει ανάμεσά τους. Τα μάτια της είχαν κλείσει αφήνοντας το φιλί του να την ταξιδέψει σε εκείνες τις εποχές που τίποτα δεν όλα ηταν λίγο πιο απλά γι' αυτούς. Υπήρχε μόνο η αγάπη τους και τα άλλα προβλήματα φάνταζαν ασήμαντα μπροστά στο μεγαλείο της, τότε που τα εμπόδια δεν είχαν κάνει ακόμα την εμφάνισή τους. Το φιλί τους επιτακτικό, απόλυτο, δεν τους άφηνε να πάρουν ανάσα. Δεν τους ένοιαζε όμως. Δεν το ήθελαν. Η μόνη τους επιθυμία ήταν να λυτρωθούν. Είχαν χαθεί κι οι δυο στη μαγεία της στιγμής που περίμεναν έξι χρόνια.