Suya biraz daha derine indiğimde kolumda hissettiğim ellerle gülümsememi zorlukla durdurdum. Şu üstüne çıktığımız zaman Demir öyle hızlı hareket ediyordu ki kıyıya ne zaman çıktığımızı bile anlamadım. Nefesimi tutuyor hiçbir şekilde hareket etmiyordum. Beni kandırmak neymiş görecekti!
Evet kramp falan yok, beni izleyen Demiri gördüğüm zaman ona bunu yaptım. Bence çok adil.
"Beyzam aç gözlerini!"
Sesindeki tını o kadar acı doluydu ki bir an oyunumu durdurmayı düşünsem bile sürdürmeye devam ettim. Sesi kulaklarımdan gitmiyor adeta beynim gözlerimi açmam konusunda baskı yapıyordu. Demir dudaklarıma eğildiği zaman gözlerimi açıp yüzüne baktım. Derin bir nefesi dudaklarından aldığım zaman gülümsedim. Korkusunu bütün iliklerimde hissetmiştim. Demir gözlerini yüzüme çevirdiği zaman beni kendisine çekip sıkıca sarıldı. Tepkisine şaşırsam bile kendimi tutamadım ve kahkaha attım. Demir benden ayrıldığı zaman hala gülüyordum. Kükremeye benzer sesiyle kahkaham anında kesilmiş yüzüne bakmıştım.
"Korkmam hoşuna mı gitti!!! Lanet olsun ben sana zarar verdim diye neler düşünürken sen bu iğrenç oyunu nasıl oynarsın!"
Gözlerimi alevlenmiş karanlık siyahlarından çekip etrafa kaçamak bakışlar attım. Gözlerini üstümden çekip hızlı adımlarla yanımdan ayrıldı. Ardından kalakaldım bir süre etrafa bakıp sonra da gittiği yöne baktım. Rüzgarın etkisiyle titrerken o o kadar uzaklaşmışti ki şaşırmadan edemedim. Nasıl bu kadar çabuk oraya gitmişti ki?
Şimdi ben ne yaptım da o kadar kızdı? Oda bana aynısı yaptı ama! Haklıyım ama ben.
Azradan...
"Aşkım ben Beyzaya ulaşamıyorum. Bir sen de Demir'i arasana."
Telefonumu elimde döndürüp koltuğa oturan Dumanın karşısına oturdum. Büzdüğüm dudaklarıma bakıp derince bir iç çekti.
"Sana söylemeyi unuttum."
Merakla cümlesinin devamını beklerken o sustu.
"Eee?"
"Eeesi öpersen söylerim."
Güldüğümde yanıma doğru gelip önümde durdu. Kollarımı boynuna doladım ve ardından ona yaklaştım. Gözlerini kapattığında yönümü değiştirip boynuna dişlerimi geçirdim. Duman bundan rahatsız olmak yerine adem elması hareket etti. Kızgınca yüzüne baktım.
"Duman hadisene!"
"Bir daha yap söylerim."
Ellerimi onun saçına koyup çekiştirdim. Gülerek ellerimi tuttu ve başımın üstüne sabitledi. Üstüme çıkınca yüzüne korkmuş gözlerle baktım.
"Birkaç günlüğüne tatile gittiler. Beyzanın da haberi olmadığı için sana haber verememiştir."
Gözlerim ışıldadı, sevinçten."Ya ne kadar güzeeeell. Sence araları iyi olur mu ama ben hissediyorum kesin çok iyi şeyler olacak. Canım kardeşim benim ya, Duman ben Beyza'yı çok seviyorum."
Onun altında olduğumu unutmuş Beyzayı düşünerek gülümsüyordum. Dumana sorduğum soruyla yüzüne baktım. Yüzü düşmüş bana ters ters bakıyordu.
"Sen şimdi onu bunu bırakta hadi seni affetmem için beni öp."
"Hadi ya ne yaptım ki beni affedeceksin?"
"Az önce olan romantik anımızı bozduğun için."
"Ne zaman?"
Duman üstümden kalkmak için hareket yaptığında enseninden çekip dudaklarına yapıştım. Onu öperken o benim iyice üstüme çıkmış dudaklarımı öpüyordu. Benden ayrıldığı zaman arzudan parıldayan köyü kahve gözleri daha fazlasını istediğini belirtiyordu.
