BENİM MAFYA'M | TEXTİNG

9.BÖLÜM

Keyifli okumalar<3

**

Barış'ın seni mahfedeceğim laflarını duyarak arabaya binmiş ve eve doğru gidiyorduk. Arabayı Bora kullanıyordu.Sarhoş olması da cabasıydı.Şuan hızımız 180 lere kavuşmuştu.Ve ben cidden korkuyordum.

Bora arada bana kafasını çevirip,bakıyor tekrardan sinirlenip yola bakmaya devam ediyordu.

"Ben senin sevgilin değilim!Ben senin hiç bir şeyin değilim.O yaptığın neydi öyle.Yok sevgilim.Yok işte Mine'yi tuttuğun ellerin."
Diye bağırarak söylenmeye başladım.

"Sesini kıs!"dedi sert sesiyle.

"Niye kesiyorum sesimi ben ya.Az önce bir adam bana dokundu diye parmaklarını kopardın farkındasın değil mi?"

Tepki vermedi.

"Gerçi hata bende.Ben Niye allahın mafyasıyla davete geliyorum.Hatta sorun şu senin gibi bir ayı neden davete gidiyor?"

Diye sordum.Bir saniye gözlerini bana çevirdi.Korkudan küçük dilimi yuttum.Sonra nefes verdi sertçe.

"Kes sesini!"dedi yine.Aptal mı bu adam?Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu?Nasıl bu kadar gaddardı?

Sinirle omzuna sert bir sille vurdum."Sizden nefret ediyorum.Adam ölebilirdi aptal."

"Ölmedi. Ama öldüreceğim."dediğinde daha fazla dayanamadım."Sağa çek!"diye bağırdım.Takmadı.Omzuna bir sille daha attım."Sağa çek."diye kükredim bu sefer.Yine takmadı.Öyle mi?Sen daha beni tanımamışsın Bora bey!

Arabanın kolunu açtım ve tam atlayacakken Bora kollarımdan sertçe tuttu.

"Manyak ne yapıyorsun!"diye bağırdı. Bu sefer ben takmadım.Kollarından kurtulmaya çalıştım."Bırak!"diye bağırdım.

Arabayı hızlıca sağa çekti.Araba durur durmaz aşağıya indim.

Sinirle çantamı yere fırlattım.Tekrar eğilip eşek gibi aldım.Neyse.

Yürümeye başladım sinirle.Bu salak adamla biraz daha baş başa kalamazdım.

"Dur!"diye bağırdı ama takmadım.

Tekrar bağırdı ama yine takmadım. Peşimden gelen adım seslerini duyduğumda içim biraz rahatlamıştı.Hava karanlıktı çünkü.Gelmese korkardım.

Adım sesleri iyice yanıma ulaştı.

"Senin öküz hallerini,mal kıskançlıklarını kimse çekmek zorunda değil.Salak adam.İnsanlara bu kadar basit zarar veremezsin sen!"diye son gücümle bağırdım.

Bora sinirle alnını ovdu.

"Bir daha bana bağırırsan seni öldürürüm."dedi tıslayarak.

"Yapamazsın anladın mı!Kimseyi bilerek ya da bilmeyerek zarar veremezsin."dedim.

Derken ağlamaya başladım.İçimde büyük olan bir yaram kanamıştı çünkü.Eskiden olan bir olay yine beynime doluştu.

Nefes alamadım.Hayır Mine yine başlayamaz.Kendine gel.Hadi kızım.

Sen yaptın kızımızı sen öldürdün.

Her yeri kopmuş!

İfadeni alalım.

Kızım sen mi yaptın.Mine cevap ver!

Başınız sağolsun.Maalesef tüm müdahalelere rağmen dayanamadı.

Beynime doluşan sesler ile çığlık atıp yere oturdum.

"Ben katil değilim!"dedim sesli bir biçimde.