11.BÖLÜM

28.9K 1.1K 661
                                    

Keyifli okumalar<3

Kitabın büyümesi için lütfen destek vermeyi unutmayın.

**

Uğultular ağlama seslerine dönüştü yavaş yavaş.Beynim uğuldadı bu sefer.

Katilsin sen.

Sen mi yaptın kızım?

Sen öldürdün Ece'yi.

Sen yaptın?

Paramparça olmuş!

Maalesef tüm müdahalelere rağmen kurtulamadı.

Hayır hayır.Biri daha ölemez.Hayatımdan biri daha gidemez.

"Mine kendine gel!"sesleri duyuyordum ama anlayamıyordum.

"Biri daha öldü.Biri daha öldü."ağzımı durduramıyordum.Sanki bütün kelimeler bana inat ağzımdan dökülüyordu.

"Mine hadi gitmeliyiz."dedi bir ses ama yine duymadım.Çöktüğüm yerde ellerimin arasına aldım kafamı.

Durmadan sallanıyordum.Bir el tarafından kucaklandım.Ağlamaya başladım.Sanki küçücük olmuştum.

"Neden kimse bu kıza bakmadı lan!Hepinizi sikecem bekleyin siz!"diye kükredi biri.

Ağlamam daha da şiddetlendi. Merdivenlerden aşağıya indiğimizde Dora ayakta duruyordu.Telaşlı bakışlarını yüzümde hissettim.

Ama Dora diye bağırdı Etem abi.

Ama Dora yaşıyor.

Birinin kucağındaydım ama kim olduğuna bakmadan indim.Dora karşımda gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu.Bir kaç saniye öylece baktım ona.O da bana.

Sonradan durmadım.Çekinmedim.Koşup sıkıca sarıldım Dora'ya.

Eğer biri daha yanımdan uzaklaşıp ölseydi kendimi asla affedemezdim.

"İyisin değil mi?"diye sordum titreyen sesimle.Elimle her yerini hızlıca yokladım.

"Asıl sen iyi misin?Çok korktum.Kendini kaybettin.Ağladın.Bağırdın."dedi.
Anlamamıştım.Ben kendi içimde savaş vermiyor muydum?

"İyiyim.Etem abi senin adını bağırınca..."

"Zaten o vuruldu."dedi Seko'nun sesi.

Yüzüm onlara taraf döndü.Etem abi yerde öylece yatıyordu.Kolu neredeyse delinmişti.

"Etem abi!"dedim yüksek sesle.

"Sorun yok.Sıyırmış sadece."dedi Ekrem.

"Neden müdahale etmiyorsunuz siz!"dedim sitemle.

"Doktor geliyor."sesin geldiği tarafa döndüğümde Bora'yla göz göze geldik.

"Olmaz böyle."dedim ve Bora'ya yaklaştım.
Hızlıca pantolununda duran kemere elimi dayadım.

Kemerin kilidini açıp üzerinden çektim.

"Ne oluyorlan?"dedi Korkut'un sesi.Bora ise sadece bana odaklanmıştı.Gözlerini üzerimde hissedebiliyordum ama şuan ne yaptığımın önemi yoktu.Adam kanlar içindeydi.Ruhun çekilmişti resmen.

"Abimde sanki dünden razı."dedi Dora'nın sesi.

Bunlar neden bu kadar rahattı.Biri ölebilir di şuan.Bunlar ise Bora'nın götünü kollamakla meşguldü.

Kemeri çıkarıp Etem abiye doğru eğildim hemen."Şimdi acıyabilir.Sakin ol."dedim ve üzerimde duran tişörtü de çıkardım.

"Lan!"dediler aynı anda Seko,Ekrem ve Korkut.

BENİM MAFYA'M | TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin