GüneyDoğu

23. Bölüm

Tatlıcı dan döndükten sonra herkes odasına gitti. Bende hemen odama gidip banyoya attım kendimi. Yine bir süre banyoda oyalandıktan sonra çıktım. Giyinip saçlarımı kurutup yattım. Sanki uyuyabilecektim. En sonunda geri kalktım. Aslında odamda kitaplık vardı ama Harry Potter kitabına devam etmek için asıl kitaplığa gittim. Kitaplığa geldiğimde Toprakta oradaydı. Elinde bir kitap vardı. Ama okumaktan çok halının desenlerini ezberlemeye çalışıyor gibiydi. "Karadeniz de gemilerin mi battı canım ablam." Bana döndü. "Benim değil ama senin batmış." Dedi. Verdiği cevaba anlam vermeye çalışırken tekrar konuştu. "Güneyle aranda birşeyler geçti değil mi?" Diye sordu. Tanrım çok mu belli ediyordum yoksa? "Çok belli oluyor mu?" Gülümsedi. "Aslında hayır. Ama dikkati bakınca fark ettim. Bu gün durduk yere değil onu görünce öksürmeye başladın. Gaye ise sırıttı. Aranızda her ne geçtiyse Gaye biliyor. Öyle değil mi?" Başımı evet anlamında salladım. "Anlatmak ister misin?" Diye sordu yumuşak bir ses tonuyla. Tabi ki anlattım. Anlamıştı zaten. Gaye aktardığım gibi her şeyi Toprağa da aktardım. Ben sustuğumda biraz düşündü. Sonra"Bak Doğu Güney iyi bir çocuk. Ama sabır nedir bilmiyor. Bir yerden sonra patlak verecektir. Bence çok geç olmadan netlik kazandır duruma. Fazla naz âşık uyandırır derler. Hele de sabırsız biri için. Sen biraz düşün. Sonra sakin kafayla Güneyle konuş. En iyisi bu." Hemen hemen Gayeyle aynı konuşmuştu. Ama daha kardeşçe yaklaşmıştı. Tek fark buydu. "Gaye ne istediğimi bilmediğimi söyledi. Öyle mi sence?" Diye sordum."Evet. Ne istediğini bilmiyorsun. Ama bu yüzden kendini suçlanmış hissetme. Çok şey atlattın ve ilk defa aşkla tanıştın. Bu nedenle tavrın gayet normal. Güneyde duruma bir süre böyle yaklaşacaktır. Ama aynen devam edersen onu istediğini fark ettiğinde çok geç olabilir" dedi göz kırparak. Benimde Güneyi sevdiğini iddia ediyordu. "Hey. Ben Güneyi sevmiyorum." Dedim hızla sırıttı. "Buna önce kendini ikna et. Yoksa bizi ikna edemezsin." Dedi. Sonra kalktı. Alnıma bir öpücük kondurup"Unutma; geç yağan yağmurlar,hayat vermez kurumuş çiçeklere" diye fısıldadı kulağıma. Ardından iyi geceler dileyerek beni yalnız bıraktı.
Toprak çıktıktan sonra şimdilik bir şey düşünmemeye karar vererek kitabı aldım elime. Ama okumam ne mümkün. Toprağın kurduğu cümle çıkmıyordu aklımdan. Peki ya ben Güneyi seviyor muydum? Bilmiyorum. Ama Toprak ve Gayeye kalırsa seviyorum. Yaprak ne derdi acaba? Aynısını derdi.
Beynimi meşgul etmekten yorulup yatmaya karar verdim. Beynim ağrıyordu. Odama gittim. Uyumak zor olacaktı ama yinede gözlerimi kapadım.

Güney Demiray

Boş gözlerle odamdan dışarıyı seyrediyordum. Tek düşündüğüm şey ise Doğuydu. Bu gün tatlıcı da büyük ihtimalle onu görmediğimi sanmıştı. Oysa onlar kalkıp gidene kadar Doğuyu seyretmiştim. Yanımdaki halamın kızı Zeynepti. Benden sanırım 3 yaş felan büyüktü. Avukatlık okuyordu.Uzun zamandır görüşmediğimiz için beraber birşeyler yapmak istemiştik. Bu nedenle Zeynebin de isteğiyle tatlıcıya gitmiştik. Orada hayatımı darma duman eden kızı göreceğimi hiç düşünmemiştim. Doğuyu seyretmekten Zeyneple de ilgilenememiştim.
Ben düşüncelere dalıp giderken odaya Zeynep girmişti.

-Pişt. Aşık çocuk, onu mu düşünüyorsun?

-Anladın dimi Zeynep?

- Belki bir gün bana abla dersin. Her neyse. Anlamayacak gibi miydi Güney? Kızı gözlerinle yedin resmen.

- Çok güzel ama. Hem içi hem de dışı. Bazen bakıyor bana. Kalbim eriyor gibi hissediyorum.

- Oooo sen basbayağı abayı yakmışsın bu kıza. Anlat bakalım nerden çıktı bu kız. Sedef yengelerin bir kızları daha olduğunu bilmiyordum. Bir tane küçük vardı ama kaybolmuştu galiba. Bir dakika. Bana sakın o kayıp kızın bu kız olduğunu söyleme...

- Tam da o kız.

- Yuh. Bunca yılın ardından bulmuşlar demek ki. Neyse anlat bakalım nasıl tanıştınız?

Zeynep ablanın bu sorusuyla en başından eksiksiz anlattım her şeyi.

- Vaaay... Kızımız nazlı çıktı demek ki.

- Hem de ne biçim nazlı.

- Her şey olacağına varır Güney. Sen elinden geleni yap ama kızı boğma.

- Ben onu boğmuyorum. Belki bir gün beni sever diye uğraşıyorum işte.

- Ya Güney bey. Kimse çektirdiğini çekmeden ölmezmiş. Esraya çektirdiklerinin hepsini çekiyorsun bak.

Esra 10. Sınıftayken beni seven bir kızdı. Benim sevgimi kazanmak için yapmadığı kalmamıştı. En sonunda pes edip Serhat diye biriyle sevgili olmuştu. Kararlılıkla"Ben pes etmem ama." Dedim. Zeynep güldü. "Göreceğiz onu. Daha yolun başındasın. Kızı öpünce onu yarı yarıya bile kazanamıyorsun haberin olsun." Dedi. Hâlâ sırıtıyordu. "Dudakları ne güzeldi ya." Dedim ağzımdan çıkmasına engel olamayarak. Bu arada Zeynepte bana yastık fırlatmıştı. "Uyuz. Ne biçim cümle o" güldüm. "Ne var ya ne dedik sanki?" Ama hâlâ kurduğum cümleye gülüyordum. Buna karşılık Zeynep sinirle konuştu. "Bak Güney. Melek gibi kızı bir kaç dk için harcarsan seni kendi ellerimle gebertirim. Duydun mu beni?" İyice abartmıştı. "Allah aşkına ben öyle birisi miyim ya? Ne yanlışımı gördün?" Zeynep ciddileşmişti. "Görmedim Güney. Bir yanlışını da görmek istemem. Bence iyice emin olmadan bir daha o kıza 2 metreden fazla yaklaşma. Aksi takdirde çok kişi yanar." Kafamı salladım. Alsa kızları kullanıp atan biri değildim. Öyle kişileri de kendimden mümkün olduğunca uzaklaştırırdım. "Ben öyle bir şey yapmam. Hele şahıs Doğuysa asla yapmam. Lütfen bu konuda benden şüphe etmeyi kes." Dedim. Sakinleşmiş görünüyordu. "Ben senden şüphe etmiyorum. Kız kolay şeyler atlatmamış. Ona karşı daha dikkatli olmanı istiyorum sadece." Dedi. "Ona geçmişini unutturmak için elimden geleni yaparım. Ama o bana bir kere yüz vermiyor. Beni öptüğü o gün dünyalar benim olmuş gibi hissettim. Yinede Doğu sevinmeme izin vermedi." Efkara bağlamıştım. Ama ilk defa bir kız yüzünden acı çekiyordum. Çok fazla sevgilim olmuştu. Ama hiçbiri Doğu gibi hissetirmemişti.
Halimi gören Zeynep bana yaklaşıp sarıldı. "O da sevecektir. Hatta bana kalırsa seviyor bile. Sadece kabullenmesi için zamana ihtiyacı var o kadar. Biraz zaman tanı ona. Bak uzaklaş demiyorum. Sadece zaman tanı." Bunu söyledikten sonra saçlarımın arasından hafifçe öpüp beni yalnız bıraktı. Bende yine düşüncelere daha doğrusu Doğuyla ilgili hayallere dalmıştım. Ardından da uykuya.