KILLING VINCENT *Completed*

Killing #13

Killing Vincent

Killing #13

Nagising ako noong umagang iyon sa malambot na kama ng kwarto ni Vincent.

Oo, matapos ang halik na yun ay umuwi na kami dito at buong magdamag na nagyakapan.

He wouldn't even let me go dahil natatakot syang umalis ako habang tulog sya.

Napalingon ako sa paligid pero wala na sya sa loob ng kwarto.

Napatingin ako sa wall clock na nasa loob ng kwarto nya at nakita kong alas-nuebe na pala ng umaga.

Napangiti nalang ako at nahawakan ang labi ko.

So...this is what they called happiness.

For how many years, I was trained not to feel anything.

But this feeling is wonderful.

Even though wala akong ideya kung sino ba talaga sya at kung bakit sya nasa target list ay wala na akong pakialam.

Para sa akin, ang kaligayahan naming dalawa ang mahalaga para sa akin ngayon.

"Good morning!" ang biglang sulpot ng masayang boses nya na yun sa may bungad ng pinto.

Napalingon naman ako sa kanya at nakita kong nakatayo sya doon habang may bitbit syang tray.

I smiled at him.

"Good morning" I said.

Ngumiti lang sya saka naglakad papunta sa akin at ibinaba ang tray na yun na may flower vase pa at isang white rose doon.

"Breakfast in bed para sa magandang girlfriend ko" he said then wink.

At hindi pa man ako nakasagot at bigla nyang inilapit ang mukha nya sa akin at hinalikan na naman ako sa labi.

Agad ko naman syang itinulak palayo.

"Nakakarami ka na ha" ang nakangiting sabi ko.

He pout.

"Ehhh...!" he whined. "Pero gusto kitang i-kiss lagi!"

I just rolled my eyes.

Hays. Isip-bata talaga.

But afterall...

I smiled and grab his neck and kissed him.

...he's the reason of my happiness right now.

Agad din akong lumayo sa kanya pero hinila nya uli ang mukha ko at hinalikan ako sa noo. At matapos yun ay idinikit nya ang noo nya sa noo ko and in a tender voice, he spoke.

"I love you..." he whispered.

Napangiti ako.

"I love you too..." I whispered.

Pero hanggang ngayon ay may bumabagabag parin sa isipan ko kaya doon na ako lumayo sa kanya at tumitig sa gwapong mukha nya.

"Pero teka..." I said. "...okay lang ba sayo kahit na maid ang girlfriend mo?"

Oo nga.

Yun ang pagkakakilala sa akin ni Vincent kaya itatanong ko nalang yun.

But then he just smiled at me and in a tender voice, he spoke.

"And why would I be bothered?" ang nakangiting sabi nya. "At nagpapasalamat ko sa ah...umm..."

He paused at parang nag-isip.