19:22 Time of Death

Chapter 12

Dedicated to: HinaChan_9

-*-

Hindi parin mawala sa isip ko ang sinabi ng Matanda. Paulit-ulit na nag-eecho yung boses ng matandang mang-huhula. I know I am not supposed to be affected in her words but it can't help. Hindi ko alam kubg co-insidense lang na nakikisabay sa problema ko ngayon si Kristian.

"Ma'am? Magsasara na po ba tayo?" hindi ko namalayan na kanina pa pala ako kinakausap ni Fiona. Isa sa pinaka masipag kong trabahador sa restaurant. Tumayo ako sa upuan. Hindi ko napansin na kanina pa pala ako nakapalumbaba at naubos na ang customer dito.

Tango lamang ang sinagot ko sa kaniya. Nang palabas na ako at akmang bubuksan ang Pintuan ng restaurant, napalingon ako kay Fiona. "Fiona, tanong ko lang. Naniniwala ka ba sa multo?" Wala sa sariling tanong ko.

Hindi ko alam na bigla-biglang lumabas iyon sa bibig ko. Ang tanging salita lamang na alam kong dapat kong itatanong ay I-sure niya na naka-lock maigi ang mga pintuan.

Napahinto siya sa ginagawang paglilinis. "Kung ako po ang tatanungin, siguro. Mayroon po kasi akong isang kaibigan na paranormalist. Ang kapatid ko naman po ay isang exorcism. Sabi po nila, ang mga multo ang mga spritu na pagala-gala sa mundo ng buhay dahil sa hindi sila makatawid. . ."

". . .dahil sa kadahilanang hindi pa nila natatapos ang misyon nila. O 'di kaya'y mayroon pa silang taong kinakapitan,"sabi niya. "Bakit niyo po naitanong?"seryosong tanong ni Fiona saakin.

"Wala lang. Naalala ko kasi yung kapatid ko, minumulto daw siya,"I faked laugh. Nag-sinungaling ako dahil, sino naman maniniwala saakin?

"May kapatid po ba--"

"Make sure you lock the doors okay? Una na ako sa'yo," I cut her words bago niya matapos ang sasabihin niya. Alam kong alam nila na wala akong kapatid. Nag-iisa akong anak. I continue to open the door and started to walk where I parked my car.

Bubuksan ko na sana ang Pintuan ng kotse ko nang biglang tumunog ang cellphone ko. Isang bilog ang nakalutang sa cellphone ko. Isang message mula sa messenger. I click it at lumabas ang mensahe mula kay. . .Kristian.

7:22 Pm

Kristian: Naniniwala ka sa multo?

I suddenly stop in what I am doing. Then suddenly, everything went blurd, until it's totally went black.

"Ma'am!"

--