SEVDA | BİR YANGININ BAŞLANGICI -Ara Verildi-

3🔥

Merhaba!

Nasılsınız?

Söz vermemekle birlikte MÂHÎ'de olduğu gibi SEVDA'da da yeni bölümlerin her Cuma gelmesini düşünüyorum. Siz ne diyorsunuz? Haftada bir gün olması şartıyla sizce yeni bölümler hangi gün gelmeli?

Keyifli okumalar!

İNSTAGRAM; blackmavi.ms

Seviliyorsunuz 💜

🕸️

Dalga dalga sarı saçları kulak hizasında biten kadın, gözlerindeki bordo, kemikli gözlüğünü çıkartıp koyu gözleriyle bana baktı.

"Ki-kimsiniz?"

Titreyen sesimle sorumu sorduğumda abim omzunun üzerinden bana kısa bir bakış attı. O an susmam gerektiğini anlayıp onun arkasına sindim iyice.

"Oğlum!"

Annemin titrek ve kesik çıkan sesinin ardından birkaç dakika sessizlik oluştu. Abimin gerildiğini hissettim. Onun görmek istediği son şey bile annem değildi, emindim. Abim, benim yapamadığımı yapıp annemden nefret ediyordu ve bunu defalarca kez onun yüzüne de söylemişti.

Annemi duymazdan gelerek cebinden kimliğini çıkarttı. Katı ve her zamanki otoriter sesiyle konuştu. "Atın silahlarınızı! Haneye tecavüzden ve bir insanın canına kastetmekten sizi tutukluyorum!"

Abimin konuşmasındam sonra çok kısa bir süre sessizlik oldu ve ardından kısık, kısa bir gülüş sesi duydum.

"Sakin olun polis bey. Arkandaki kız bana ait. Onu alıp gideceğim, hepsi bu."

Abimin karşısındaki kadın o kadar rahat konuşmuştu ki kaşlarımı çattım. Neler oluyordu? Ne saçmalıyordu bu kadın? Ben, kimseye ait değildim.

"Ne diyorsun lan sen?!"

Abimin bir anda yükselen sesiyle olduğum yerde sıçradım. Öfkelendiğini yalnızca sesinden değil, hızla inip kalkan omuzlarından da anlıyordum.

Bize doğru yaklaşan topuk sesiyle korkudan titremeye başladım. Korkmamam gerekiyordu çünkü abim buradaydı. O beni hep ve daima korumuştu, koruyacaktı biliyorum. Fakat içimde var olamaya başlayan bir sıkıntı büyüdükçe büyüyordu.

"Annenizin bana büyük bir borcu var ve kefaret olarak kızını öne sundu. Borcunu ödeyemediği için de onu almaya geldim."

Kadının rahat, kendinden enin sesi o kadar yakından geliyordu ki aramızda abim olmasa yüz yüzeydik sanki. Abimin sırtının arkasında küçüldükçe küçülüyormuş gibi hissediyordum.

Sonra, kafama dayanan soğuk, demir parçasıyla kaskatı kesildim. Dudaklarımın arasından sadece "Abi!" kelimesi çıktı. Tek nefese sığdırdığım kelimeyle abim bana baktı ve gördüğü şeyle gözleri kocaman açılıp bana, daha doğrusu kafama silah dayayan kişiye dönüp silahını ona doğrulttu. Kalbim korkudan yerinden fırlamak üzereydi sanki!

"İndir o silahı!"

Abim silahını kendinden emin bir şekilde tek eline alıp cebinden telefonunu çıkarttığı sırada silah patlaması sesiyle dudaklarım arasından kocaman bir çığlık çıktı.

Abim, bir adım geriye sendelediğinde gözleri gözlerime düştü. Dudakları aralandı ama tek kelime edemedi. Gözlerimi kapatıp açma süresinde elindeki telefon da silahı da zemini boyladı. Abim, gözlerimin önünde yere yığılıvermişti. Gözlerim anında dolarken yanına diz çöktüm. Karnının üzerinde büyümeye başlayan kan lekesi varken ellerimi önce nereye koyacağımı bilemedim.