SEVDA | BİR YANGININ BAŞLANGICI -Ara Verildi-

4🔥

Keyifli okumalar!

İNSTAGRAM; blackmavi.ms

Seviliyorsunuz 💜

🕸

Kabul etmiştim. Hayatımda ilk defa gördüğüm, halam olduğunu yeni öğrendiğim kadının teklifini kabul etmiştim. Geçmişimi geride bırakıp, hiç bilmediğim bir geleceğe adım atacaktım. Tedirgin ve biraz da korkuyordum. Fakat kararımdan geri dönmeyecektim. Hiçkimse için değil, babam için yapacaktım!

Bu yaşıma kadar kimseye dokunmadan yaşamıştım ben. Tanıdığım her insanın hayatından sessizce geçmiştim ve çoğu -arkadaşım dediklerim bile- yokluğumu fark etmemiş, etmeyeceklerdi. Emindim.

Korkuluklardan tutunarak, yavaşça indim merdivenlerden. Zihnim hala verdiğim kararın doğruluğunu sorgularken, içimdeki ateş onu ikna etmeye çabalar gibi her sorgulayışta biraz daha harlanıyordu ve kendimi 'Babam için' demekten alı koyamıyordum.

İçimde yanmaya başlayan bir ateş vardı. İntikam ateşi. Babamın intikamını almadan da söneceğe benzemiyordu.

"Hazırsan çıkalım."

Koca evin kapısının önünde durmuş bana bakan Yade halayı başımla onayladım. Uyanalı saatler, teklifini kabul edeliyse birkaç saat oluyordu. Kabul edişim onu oldukça mutlu etmiş olacak ki abimi görme sözünü vermişti ve hatta şu anda evden çıkma nedenimiz Çağın'ı görmeye gidecek olmamızdı.

Birlikte evden çıkıp takım elbiseli, elinin biri açık araba kapısında, diğeri takım elbisesinin ceketinde arabaya binmemizi bekleyen adama ilerledik. Arabaya bindiğimizde bizi bekleyen adam kapıyı hiç beklemeden kapatmış, arabanın çevresinde yarım tur atarak şoför koltuğuna geçerek arabayı çalıştırmıştı.

Araba büyük bahçeden ayrılırken göğe baktım. Kışta olmamız akşamın karanlığının erken saatlerde şehre çökmesine neden oluyordu. Gözlerimi yanından hızla geçip gittiğimiz, sokak lambalarının turuncu ışığının zoraki aydınlattığı ağaçlara, evlere, sokaklara çevirdiğimde aklımda yalnızca Çağın vardı. Onun için endişeleniyordum. İyi olduğunu görmeye öyle çok ihtiyacım vardı ki!

"Çağın'ı gördükten sonra seni yeni arkadaşlarınla tanıştıracağım."

Gözlerimi dışarıdan çekip başımı Yade halaya çevirdim ve gözlerinin içine baktım. Kaşlarım çoktan çatılmıştı. Arkadaş mı? Neden? Yeni insanlara ihtiyacım yoktu. Özellikle arkadaş hiç istemiyordum!

"Eğitim alanına gittiğinde onlara ihtiyacın olacak. Merak etme, onlar eğitimle ilgili sana her şeyi anlatacaklar. Onları seveceğine eminim."

Sevmek? Arkadaş? Yıllardır aynı işte çalıştığım arkadaşlarımı bile sevdiğimden şüpheliydim. İki gündür tanımadığım insanları mı sevecektim? Bu tam anlamıyla saçmalıktı!

Dudaklarımı aralayıp ona yanıldığını söyleyeceğim sırada araba durdu ve kısa süre içinde yanımdaki kapı aralandı. İçerideki sıcak havayı yok etmek istercesine keskin bir soğuk usulca süzüldü bacaklarımın arasından. Yade halaya söyleyeceklerimi bir kenarı itip hızla arabadan indim. Şu an istediğim, umrumda olan tek şey abimi sapasağlam görebilmekti.

Sabırsızlıkla Yade halanın arabadan inişini bekledim ve peşine takıldım. Kapımızı açan dam da bir adım geriden bize eşlik ediyordu.  Hiç duraksamadan asansöre bindiğimizde o adam üçüncü katın düğmesine bastı. Çağın'ı görmek için o kadar sabırsızdım ki birkaç saniye saat gibi gelmişti bana.

Asansörün kapıları iki yana açıldığında esmer tenli, oldukça bakımlı, simsiyah elbisesi vücut hatlarını gözler önüne seren bir kadın bizi karşıladı. Yade hala kadına döndüğünde etrafıma bakınarak Çağın'ın hangi odada olabileceğini tahmin etmeye çalışıyordum.