The Green-Eyed Writer

24-Dream Again

Nagkabati na kami ni Nessie, pero hindi na namin naibalik ang dati naming samahan bilang magkaibigan. We parted well after that coffee shop encounter, but we both agreed not to add or follow each other on social media. Ako ang may suhestiyon noon. Mahirap din kung pipilitin ibalik ang dati. Kung meant to be, kusang mangyayari iyon kahit di pinipilit.

"Naiintidihan kita Venny, kung ayaw mo muna. Pero unblock na kita ah." Sincere na ngumiti si Nessie sa akin.

"Same, ganoon din gagawin ko. No hard feelings," reply ko sa kanya.

"Paano, see you around. Three months pa bago graduation." Natigilan si Nessie at dinagdag," Hindi ko na namalayan!" Tawa niya.

I hugged her warmly. She hugged back, and after that, these were our parting words.

"Galingan mo na magsulat next time. Let me know kung may book ka na," ngumiti ako.

"Oo gagalingan ko na. At para sa iyo, huwag kang matakot mangarap muli." Nilapat ni Nessie ang palad niya sa balikat ko.

"Hindi ko na kaya magsulat ulit." Ramdam ko ang kirot sa aking puso nang sabihin ko ito.

"Do it for you. Mangarap ka, pero this time, natuto ka na sa mga pagkakamali mo."

Ngumiti si Nessie sa akin at nauna na siyang lumabas ng coffee shop. Naiwan niya akong malalim ang iniisip.

Mangangarap ba ulit ako? Paano ko ulit mamahalin ang pagsusulat, kung puro luha at pasakit ang naidulot sa akin nito? Nawala na ang passion ko, and I don't think I can ever bring it back.

After that day, I made a final decision. Pagkatapos ng graduation, ay makikipagsapalaran muna ako sa panibagong buhay pagkatapos ng kolehiyo. Maghahanap ako ng trabaho, and open myself to new and exciting things.

Napangiti ako habang naiisip ko ito. If ever I find my passion again somewhere along the way, maglalakas-loob ulit akong magsulat. Dapat, by that time, hindi na mabigat ang puso ko o naghahangad na maging sikat at tinitingala. Yung pakiramdam na nagsusulat ka kasi mahal mo ito at appreciative ka sa mga mambabasa mo.

Pero kung ayoko pa rin magsulat, umaasa akong may magugustuhan akong ibang bagay at matututo dito. Ito na ang magiging pangarap ko at gagamitin ko ito to improve myself at tumulong sa kapwa.

After all, you can never have too many dreams. It's fun to start again with a new one.

---

Pagkatapos ng three months ay nagbunga rin ang lahat ng pagsusumikap ko sa pag-aaral. Nakuha ko rin ang inaasam kong college diploma, with honors. Ganoon din si Nessie. Sa katunayan nga, magna cum laude siya.

"Congrats!" Nilapitan ko si Nessie at agad siyang yumakap sa akin.

"Congrats din sa iyo, Venny. Uy, may honors ka ah!" Tumawa siya.

"Oo nga eh. Paano na iyan, may utang ako sa iyo na milk tea?" Biro ko.

"Seryoso ka?" Halatang nagulantang si Nessie sa nasabi ko.

"Now na! Tawid na tayo sa milk tea shop sa labas!"

Nagpaalam muna ako sa aking pamilya at agad kaming naglakad ni Nessie palabas ng uni. Tumawid kami sa milk tea shop, at napangisi ang babae na nasa counter nang makita kaming suot ang graduation gown at cap.

"Isa pong regular milk tea with pearls at egg pudding," ngiti ko sa babae.

"Akin, large na matcha milk tea with pearls," wika ni Nessie.

Pagkatapos ng ilang minuto ay kinuha na namin ang aming milk tea. "Enjoy, and congrats po mga ma'am!" Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mukha ng babae sa counter.