Flaws To Your Perfect (PUBLISHED UNDER PAPERINK IMPRINTS)

Flaw #1

PAGKABABA ko ng sasakyan ay mabilis akong napangiti. The familiar loud noise of the students cheering and greeting one another after meeting each other after 3 months of break from school filled the air.

Nakakamiss talaga iyong ganitong kind ng ingay.

"Ma'am Teagan?" Nakangiti kong binalingan ng tingin ang driver na pumuna sa pagkakatulala ko. Hawak-hawak nito ang black Chanel bag na dala ng mommy ko para sa akin nang umuwi ito last week galing sa Paris.

"Thank you, Kuya," ani ko kasabay nang pagkuha ng bag mula rito.

"Teagan!" Tumatawa kong sinalubong ng yakap ang mga kaibigang halos magpabuhat na kasabay ng kanilang mga pagbati.

"We miss you!"

"I miss you too!" I greeted back.

Humiwalay si Kat mula sa pagkakayakap sa akin at halos nagniningning ang mga mata na pinanood ako.

"How's your trip in Thailand?" excited na tanong nito na agad na sinundan ng mga tanong mula sa iba pa naming mga kaibigan.

"Kuya Sid?" baling ko sa driver ko na mabilis ring naintindihan ang ibig kong sabihin. He then walked over the back of the car, opened the compartment area and took out all the things I brought for my friends.

"Pasalubong ko for you!" excited na tinanggap ng mga kaibigan ko ang lahat ng iyon kasunod ang mga yakap ng pasasalamat dahil sa mga natanggap.

"OMG! Next time I should come with you na talaga!" busangot ni Shai habang nagla-live. She was showing my gifts to her followers. Sandali niyang hinarap sa akin ang camera kaya naman nakangiting akong kumaway doon.

Mabilis lang iyon but I was able to catch a glimpse of the comments saying na ang ganda ko raw and that I was so generous to give my friends pasalubongs from my vacation.

Tinawanan ko lang ang lahat ng iyon, sanay na sa sinasabi ng iba. I wasn't doing that for them anyway. I love my friends and I'm sure they love me too.

Our friendship may seem shallow to others but we all know how deep we care for each other. And that's what really matters.

Sabay-sabay kaming natigilan sa kulitan nang lumapit ang isa sa mga working students na assigned sa principal's office. "Teagan, pinapatawag ka sa principal's office."

Tumango ako kay Ate Vicky at inaya na ang mga kaibigan patungo sa gym. Iniwan na lang muna sa SUV ko ang mga regaling plano nilang kunin mamayang dismissal.

"Diretso muna ako sa principal, see you later sa gym," paalam ko sa kanila bago sumunod kay Ate Vicky na nag-aantay sa akin.

"Sorry for making you wait, Ate V!" Nakangiti kong paumanhin na tinawanan lang niya bago ako inakbayan.

"Okay lang 'yon! Parang si others naman 'to!" sagot nito.

"Bakit pala ako pinapatawag sa office? Balak ko na sanang dumiretso sa gym kasi sure ako medyo magulo doon."

"Extra work, Tegs. May transferee kasi, sayo yata ipapa-tour."

'Di naman na ako nagtaka. I am the student council president for this year, though kahit naman VP external lang ako last year ay ako parin naman ang assigned sa mga ganito kaya nasanay na rin ako. It was fun meeting new people rin naman so I really don't mind such tasks.

Nang makarating kami sa principal's office ay agad na naagaw ng high-ponytail ng babaeng nakatalikod ang pansin ko. She was wearing a lavender colored knitted three-fourths blouse that hugs her small waists and a wide-leg flare pants. Nakasabit sa kanyang braso ang isang puting tote bag na may naka-print sa malalaking letra ng initials na ILY.