Nedensizce, bu çifti yazmayı seviyorum^^
İyi okumalar.
|Pera - Uyu Bebeğim
***
Defne'nin Cenazesinden Sonraki Gün
"İzin vermediler sevgilim. Cenazene gelmeme izin vermediler. Söyledim onlara, Defne'm bensiz korkar gelmem lazım dedim. Uyuttular beni..." Hıçkırdı genç adam, "Korkuyor musun? Korkma. Ben geleceğim, yalnız bırakmayacağım seni."
Kolundaki saate baktı ve bakışlarıyla etrafı taradı. "Hava kararınca buz gibi oluyormuş burası. Dün çok üşümüşsündür güzelim sen." Üzerindeki montu çıkardı hemen, sevdiği kadının mezarına örttü. "Isınırsın şimdi, ısıtırım şimdi seni bebeğim."
Bakışları, geçici olarak mezar taşı yerine konumlandırılmış tahta parçasına kaydı.
Işık Defne Erarslan
"Adın... Adın hiç yakışmamış buraya. Sen yakışmıyorsun bu toprak parçasına sevgilim. Defne'm, benim güzel Defne'm... Geçti mi acıların bebeğim? Canımın canı yanmıyor artık, değil mi? Yanmasın."
Kucağında tuttuğu gitarı kavradı iyice, "Sana şarkı söyleyeyim mi sevgilim son kez? Hmm?"
Defne'nin güzel gülümsemesiyle onu onayladığını hayal etti, parmaklarını hemen tellerin üzerinde hareket ettirmeye başladı.
Ağlayarak ve titreyerek, şarkıya girdi.
"Bazı sözler var nasıl yaralar, nasıl yaralar açar yüreğinde
Bir başkası söyler de hiç aldırmazsın, ben bir söz edince kırılmış bir camsın
Toplayamam seni, sen de yaralarsın"
Ağzından kaçan hıçkırıklara rağmen, durmadı Caner.
"Bazı zamanlar anlaşılmazlar, nasıl ölür aşıklar nasıl yaşarlar
Hangi zaferler asıl olanlar, gerçekler uçtu düştü yalanlar
Çok yaşar mıyız biz de yaralıyız"
Dakikalar önce, buraya ilk geldiğinde yuttuğu bir kutu ilaç etkisini yavaş yavaş göstermeye başlamıştı. Gözleri kararıyordu, şarkıya devam etti.
"Uyu bebeğim uyu, uyu bebeğim koynumda uyu
Geceler varmasın sabaha
Odamız gökyüzü, yatağımız bulut olsun"
Gitarı çalmayı bıraktı, gitar elinden kayıp düştü. Sesi titriyordu gözleri kayarken.
"Uyu bebeğim uyu, uyu bebeğim koynumda uyu
Son gecemiz olsa da bu yarına
Saçların ormanım, gözlerin denizim olsun..."
Dudaklarını bir gülümseme kapladı, bedeni sevdiği kadının mezarının hemen yanına düştü gözleri kapanırken.
Tarih, binlerce aşk hikayesine ev sahipliği yapmış bir deniz gibidir. Kavuşanlar ve ayrılanlar, gidenler ve kalanlar, ölenler ve ölenler...
Defne ve Caner... Onların aşkı dağları dize getirecek kadar büyüktü, fakat yenildi.
Hayata, insanlara ve Tanrı'ya.
