ာက္ရည္မ်ားျဖင့္နိုးလာေသာေကာင္ေလးသည္တကိုယ္လုံးတုန္ရင္ေနသည္ေလ
ဟုတ္ပါတယ္ သူငယ္ဘ၀ကအျဖစ္ပ်က္ဆိုးႀကီးကိုအျမဲအိမ္မက္ဆိုးအျဖစ္မက္ေနခဲ့ျခင္းပင္
ငယ္ထဲကထူးဆန္းတဲ့မ်က္၀န္းအနီမ်ားကိုပိုင္းဆိုင္ထားရကာျဖဴေဖြးေနေသာဆံပင္မ်ားျဖင့္ေမြးဖြားလာပီးမိဘမ်ားကပင္မေကာင္းဆိုး၀ါးဆိုကာအခန္းထဲကမထြက္ခိုင္းပဲအခန္းထဲတြင္သာပိတ္ခံထားရသည္
အျမဲမိဘမ်ားကစိတ္မထင္ရင္မထင္သလိုထို
ကေလးငယ္အား႐ုိက္ႏွက္ဆဲဆိုသည္အဲေန႔ကသူအခန္းတံခါးလာေခါက္ေသာေၾကာင့္သူမိဘမ်ားအထင္ျဖင့္ေပ်ာ္ရြင္စြာဖြင့္ေပးလိုက္ခ်ိန္ကေလးတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ထိုကေလးကသူ႔အားျမင္၍ေၾကာက္ရြံစြာငိုပီးထြက္ေျပးသြားေလသည္သို႔သည္ႏွင့္
ခနအၾကာသူ၏မိဘဆိုသူမ်ားေရာက္လာပီး
"မင္းကိုအျပင္မထြက္ဖို႔ေျပာထားတယ္ေလျမင္လားငါတို႔လုပ္ငန္းရွင္ရဲ့သားငိုသြားပီအခုေတာ့ငါတို႔ရဲ့စာခ်ဳပ္ကိုျဖတ္သြားပီမင္းကတကယ္ကိုမေကာင္းဆိုး၀ါးပဲ ေမြးလာထဲကေကာင္းႀကိဳးတစက္မွ
မေပးတဲအေကာင္!"
"လာပါ ကို ရယ္အဲအေကာင္ကိုေနာက္မွေျပာအရင္သူေဉးတို႔ကို သြားေတာင္းပန္ရေအာင္"
"ေအးငါျပန္လာမွမင္းကိုအေသသတ္ပစ္မယ္!"
ဆိုကာေဒါေမာတႀကီးျဖင့္ထြက္သြားေသာမိဘမ်ားကိုၾကည့္ကာဘာမွနားမလည္ေသာကေလးငယ္ကေတာ့နားမလည္စြာႏွင့္မ်က္ရည္မ်ား၀ိုင္းပီးအခန္း၀တြင္က်န္ခဲ့သည္ညနက္မွမိဘမ်ားေဒါသသႀကီးျပန္လာကာခုလိုရိုက္ႏွက္ပီးထိုအခ်ိန္ကိုေရာက္ခဲ့သည္ပင္အဲေန႔ညသူေမ့သြားပီးမနက္နိုးလာေတာ့အခန္းငယ္တခုထဲေရာက္ေနပီးသူကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကေသာသူအရြယ္ကေလးမ်ားေရာသူထက္ႀကီးေသာသူေတြေရာသူအားဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္ေလေနာက္ေတာ့သိလိုက္ရသည္မွာမိဘမဲ့ေဂဟာတခုကိုသူေရာက္ခဲ့တာအခုဆို8ႏွစ္အရြယ္ကေလးငယ္က16ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးတေယာက္ျဖစ္ေနပီေလသိုေသာ္ထိုမၽွငယ္ငယ္ကထဲကေျခာက္လန႔္ေနေသာငယ္ဘ၀အိမ္မက္ဆိုးႀကီးကေတာ့ခုခ်ိန္ထိမေျပာင္းလဲပဲေျခာက္လန႔္ေနဆဲပါပင္
သူလဲဆက္မစဥ္းစားေတာ့ပဲအိပ္ရာမွထကာေရမိုးခ်ိဳးပီးေအာက္ထက္ဆင္းလာလိုက္သည္
သူကိုေစာင့္ေနေသာကေလးငယ္ေလးမ်ားကသူခ်စ္ရေသာမိသားစုျဖစ္ခဲ့သည္ပင္
"သားစိုင္းေလးနိုးလာပီလား ဒီမွာကေလးေတြကသားကိုေစာင့္ေနၾကတယ္ကြဲ႕ လာ လာ"
"ဟုတ္ကဲ့ ႀကီးေစာ"
"သားစိုင္းေလး သားဒီေန႔ေက်ာင္းစတက္ရမွာမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ကဲ့ ႀကီးေစာသားကေက်ာင္းမတက္ျခင္ေတာ့ဘူးအလုပ္ပဲလုပ္ျခင္တာ10တန္းစရိတ္ဆိုတာကနည္းတာမဟုတ္ဘူးပဲဗ်ာ ဒီမွာကလဲ....."
"အို သားရယ္အက္လိုမေတြးပါနဲ႔သားအတန္းပီးရင္ဒီက ကေလးေတြကိုလဲသားျပန္သင္ေပးလို႔ရေနတာပဲကြယ္အက္လိုေတြမေျပာနဲႀကီးေစာေျပာတာနားလည္လားသား"
"ဟုတ္ကဲ့ပါႀကီးေစာ သားစာႀကိဳးစားပါ့မယ္"
"ဟုတ္ပါပီကြယ္"
ထိုကေလးေလးကိုစေတြ႕တုန္းကသူတို႔ေဂဟာနားမွာဒဏ္ရာေတြနဲလဲေနခဲ့တာပင္ ကေလးေတြသူမကိုလာေခၚေတာ့ၿခံေစာင့္ဦးေမာင္နဲဟင္းခ်က္ကူတဲ့ေဒၚရင္တို႔ကိုေခၚပီးထိုကေလးရွိရာကိုလိုက္သြားၾကျခင္းပင္ထိုသို႔ျဖင့္သူတို႔ေဂဟာကိုပဲေခၚသြားခဲ့သည္
နိုးလာေတာ့မွထိုကေလးမ်က္လုံးအနီေတြနဲ႔ပင္
ဆံပင္မွာလဲအျဖဴေရာင္နဲေရာမို႔ထူးျခားစြာနဲ႔
ကေလးငယ္ကိုသူမတို႔လဲလန႔္သြားပင္မဲ့ကေလးကသူမတို႔ကိုျမင္တာနဲ႔ငိုယိုကာ
"သားကိုဘာမွမလုပ္နဲ" ဟုဆိုကာေတာင္းပန္သည္ေလေအာ္အဲ့တုန္းကဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္လန္႔ေနခဲ့သလဲဆိုတာတကိုယ္လုံတုန္ယင္ေနသည္ထိုကထဲကသူမတို႔ေဂဟာက ကေလးတဦးျဖစ္ခဲ့တာခုဆို8ႏွစ္ပင္ၾကာခဲ့ပီေလအစကေတာ့လူတိုင္းကိုေၾကာက္ေနခဲ့တာခုပင္ေတာ့ေဂဟာတခုလုံးရဲ့မရွိမျဖစ္စိုင္းေလျဖစ္ေနပီပင္
ေအာ္ဒီလိုကေလးကိုမွလုပ္ရက္လိုက္ၾကတာဟုပင္သူမေတြးမိသည္
"ႀကီးေစာ ႀကီးေစာဘာေတြေတြးေနတာတုန္းဗ်
သားစားပီးပီေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ေတာ့မယ္လို႔"
"ေဝ ေအာ္ေအေအသြားသြားသား ႀကီးေစာအေတြးလြန္ေနတာနဲ႔မၾကားလိုက္ဘူးကြဲ"
"ဟုတ္ကဲ့အဆိုသားသြားလိုက္အုံးမယ္ "ဟုဆိုကာအေပၚသို႔တက္သြားသည္
CITEȘTI
Mg's my everything(Complete)
Dragosteမောင့်ကိုကျနော်ပိုင်တယ်! ဘ၀အဆက်ဆက်မောင်တည်ရှိရာရက်၀န်းကို ကျနော်အရောက်လာမှာဆိုယုံမလား မောင်.... ေမာင့္ကိုက်ေနာ္ပိုင္တယ္! ဘ၀အဆက္ဆက္ေမာင္တည္ရွိရာရက္၀န္းကို က်ေနာ္အေရာက္လာမွာဆိုယုံမလား ေမာင္.... Start Date ~19.11.2022
