Mg's my everything(Complete)

Part 5#Zawgyi

စိုင္း အေပၚတက္ပီးေရခ်ိဳးဖို႔ျပင္လိုက္သည္ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္
*အဲေကာင္ကိုေလသူမိဘ‌ေတြကစြန႔္ပစ္သြားတာတဲ!*
*            ။                        ။                   *
ထိုစကားမ်ားကိုပဲျပန္ၾကား‌ေရာင္ကာေရပန္းေအာက္တြင္က်ံဳ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ကာငိုေနေသာကေလးငယ္
ထိုကေလးငယ္အေပၚကိုမွမည္သို႔ျမန္းငဲ့ညႇာမူကင္းမဲ့လိုက္သည့္ကံၾကမာပင္လဲ

"ဟင့္  မုန္းတယ္ ဟင့္ "
"အဲ့မ်က္လုံးဟင့္ အနီေတြကို‌ေဖာက္ထုပ္ျခင္‌ေလာက္‌ေအာင္မုန္းတယ္"
"ဘာလို႔ျမန္းအရာအားလုံးကငါ့ကိုပဲဦးတည္ေနရတာပင္လဲ"
'သူ႔ကို‌ေရာမုန္းတယ္'
စိုင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာထိငိုပီးမွေရခ်ိဳးရန္ျပင္လိုက္သည္ ဒီကေလးပင္ပန္းလာရင္တေယာက္ထဲႀကိတ္ငိုေနတက္သည္အက်င့္မွာပင္4ႏွစ္အရြယ္ကထဲ့ကပင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရက္စက္လိုက္တဲ့ကံၾကမၼာလဲေနာ္
သူလဲအေတြးေတြကိုလက္စသက္ပီးအ၀တ္အစား၀တ္ကာ‌ေက်ာင္းမွပါလာ‌ေသာH.wေတြလုပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္ထမင္းစားခ်ိန္‌ေရာက္ပီမို႔လုပ္လက္စအိမ္စာေတြလက္စသက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္
ေဒါက္ ေဒါက္!
"ကိုကိုေရ ထမင္းစားမယ္"
"အင္း လင္းလဲ့ကိုကိုဒီမွာစာေတြလက္စသတ္ပီးဆင္းခဲ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကိုကို ေစာင့္ေနမယ္"
အဲဒါနဲ႔ကေလးေတြထမင္းစားခ်ိန္ေနာက္က်မွာဆိုးလို႔သူလဲျမန္ျမန္လက္စသတ္ပီးေအာက္ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္
"သားစိုင္း လာလာဒီမွာကေလးေတြကေစာင့္ေနတာကြဲ႕"
"ဟုတ္ ႀကီးေစာ"
ကေလးေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ၾကက္ဥဟင္းမို႔မ်က္ႏွာေလးေတြကညိဴးလို႔သူသိသည္
ဒီကေလးေတြကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲေနေနတဲ့သူမို႔သိသည္ဒါပင္မဲက‌ေလး‌ေတြကမေျပာရွာပါဘူး ကိုယ့္ ထမင္းကိုပဲစားေနၾကသည္အကုန္လ‌ဲပီးေရာကေလးေတြပန္ကန္နဲျႀကီးေစာတို႔ပန္ကန္ေတြကို‌ေဆးဖို႔လုပ္လိုက္သည္
"ဟဲ့ ကေလးေတြ ကိုယ့္ ပန္ကိုေဆးၾကေလကိုကိုႀကီးကပင္ပန္းလာတာကို"
"ႀကီးေစာရပါတယ္မေျပာပါနဲ႔ က်ေနာ္ပဲေဆးလိုက္မယ္မပင္ပန္ပါဘူးဗ်ာ"
"ဟုတ္ပါပ‌ီ သေဘာပါရွင္"
ေျပာေတာ့သြားေလး‌ၿဖီးကာရီျပတဲ့ကေလးငယ္ကတကယ္ကိုျဖဴစင္လြန္းသည္ေလသူ\မ/သိတာေပါ့ဒီကေလးဘယ္‌ေလာက္စိတ္ပင္ပန္းရလဲဆိုတာသူ\မ/လက္ထဲမွာပဲ8ႏွစ္လုံးလုံးႀကီးျပင္းလာတဲ့ဒီကေလးအေၾကာင္းမသိပဲေနမလားသူ\မ/ဒီကေလးကိုသိပ္သနားမိသည္ဒီလိုျဖဴစင္တဲ့ကေလးကိုပစ္သြားတဲၿမိဘ‌ေတြကဘယ္လိုျမန္းလုပ္ရက္နိုင္ၾကသလဲေနာ္ေနာက္‌ေတာ့သူမလဲေတြးလက္စတို႔ကိုရပ္ပီးအိပ္ယာ၀င္ဖို႔နဲ႔က‌ေလး‌ေတြအိပ္ယာျပင္‌ေပးဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့သည္
"သားေရႀကီးေစာက‌ေလး‌ေတြကိုအိပ္ယာသြားျပင္‌ေပးပီးတခါထဲအိပ္ယာ၀င္လိုက္‌ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ႀကီးေစာက‌ေလး‌ေတြကိုျပင္‌ေပးပီးရင္ခန က်ေနာ္ေျပာစရာရွိလို႔"
"ေအေအ အဲ့ဒါဆိုႀကီးေစာသြားလုပ္ေပးလိုက္အုံးမယ္"
~ဒီကေလးဘာျမန္း‌ေျပာမလို႔လဲမသိဘူး~
သူလဲပန္ကန္ေတြေသခ်ာတင္ပီးႀကီးေစာကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္ခနၾကာေတာ့ႀကီးေစာလွည္းေရာက္လာသည္
"သားစိုင္းေလ ဘာေျပာမလို႔လဲ"
"ႀကီးေစာပိုက္ဆံေတြသုံးရတာမ‌ေလာက္ဘူးမလားအဲဒါက်ေနာ္ေက်ာင္းစရိတ္ေတြေၾကာင့္ပဲမဟုတ္လား"
သူ ေျပာေတာ့ႀကီးေစာကတိတ္ေနသည္
တိတ္ဆိတ္ျခင္သည္၀န္ခံျခင္းတမ်ိဳးပဲမလား ဒီမွာကသူနဲ႔အငယ္ေလးေတြပဲရွိ‌ေတာ့သည္ေလတခ်ိဳ႕‌ေတြကအသက္ႀကီးေတာ့အိမ္ေထာင္ေတြၾကနဲ႔ဒီေဂဟာေလးကိုမၾကည့္နိုင္ေတာ့ဘူးေလတခ်ိဳ႕အဆင္ေျပတဲ့သူေတြၾကေတာ့ေထာက္ပံ့ပင္မဲ6ေယာက္မွာ2ေယာက္ေလာက္သာအဲဟာေတြကလဲသူတက္‌ေနတဲ့ေက်ာင္းကPrivate schoolဖစ္တာမို႔ကုန္က်စရိတ္ကမ်ားသည္ေလေထာက္ပံ့ေငြနဲသူ႔အလုပ္လခနဲ႔ထဲကေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား‌ေက်ာင္းအတြက္ေပးေနတာသူသိပါသည္ႀကီးေစာကသူကစာေတာ္ေတာ့သူကိုပညာတက္ဖစ္ေစျခင္တာနားလည္ပင္မဲအငယ္ေလး‌ေတြရွိေသးတယ္ေလ
"ႀကီးေစာ က်န္ောေက်ာင္းဆက္မတက္ျခင္ေတာ့ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ ကေလးရယ္ "
"ဒီအေျခေနက....."
"ဒါပင္မဲ့သားက10တန္းေလးပီးသြားရင္ဒီက ကေလးေတြ‌ေရွ႕‌ေရးအတြက္လဲသားကပဲလုပ္ေပးနိုင္မွာေလ"
"က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္ဒါပင္မဲ..."
"ႀကီးေစာနားလည္ပါတယ္သားက ကေလးေတြအတြက္စိတ္မေကာင္းမွန္း ဒါပင္မဲ့သား‌ရယ္ သူတို႔ေလးေတြအနာဂတ္ေလကြယ္ ႀကီးေစာကအကုန္လုံးကိုထားေပးဖို႔ဆိုတာကမျဖစ္နိုင္ဘူး သားကိုပဲအားကိုးေနေနရတာ"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ နားလည္ပါပီႀကီးေစာ ႀကီးေစာလဲပင္ပန္းေနေရာေပါ့ နားေတာ့ေနာ္"
"Ommပါကြယ္ သားလဲ ေစာေစာနားေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္ ႀကီးေစာသား အဆိုသြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ပါပီကြယ္"
ဟူးး သူေတြးလိုက္တာကေတာ့ေနာက္ထက္အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ရွာရမယ္ဆိုတာကိုပါပဲႀကီးေစာကိုေတာ့မေျပာမိေတာ့
ႀကီးေစာကလက္ခံမွာမဟုတ္ဘူးေလအခန္းထဲေရာက္ေတာ့မပီးေသးတဲh.wေတြဆက္လုပ္ရင္းနဲနာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့12:00ထိုးေတာ့မွာမို႔အိပ္ဖို႔သာျပင္လိုက္‌ေတာ့သည္ပင္ပန္း‌ေနပီမို႔ လွဲလိုက္တာနဲခနေလးနဲ႔တင္ပဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္

"ဟိုေကာင္ဘယ္မာလဲ"
"ဘယ္ေကာင္တုန္း ကို"
"ဘယ္ေကာင္ရွိရမွာလဲဟို ဂ်ိဳေကာင္ေပါ့ဘယ္မလဲအခု"
"အခန္းထဲမွာပဲေပ့ါ"
"ေတြ႕မယ္ငါနဲ!"
"ေဟ်ာင့္ ထြက္ခဲ့စမ္း စိုင္းမင္းသူရိန္ငါေခၚေနတာမၾကားဘူးလား!"
"ထြက္ခဲ့စမ္း"
ေနမေကာင္းလို႔အခန္းထဲတြင္အိပ္ေနေသာကေလးငယ္မွာကုန္း႐ုံးထပီးအ‌ေဖျဖစ္သူ‌ေခၚသံ‌ေၾကာင္ႂထြက္ခဲ့ရွာသည္ထြက္ထြက္ျခင္ကေလးငယ္ပါးျပင္ႏုႏုေပၚက်လာသည့္လက္တစုံဘာမွနားမလည္ေသာ4ႏွစ္အရြယ္ကေလးငယ္ကေတာ့ပါးျပင္ထက္ပူးျပင္းနာက်င္သြားရသည့္ခံစားခ်က္ႏွင့္အတူ
နားမလည္နိုင္ျခင္းမ်ားစြာေသာမ်က္လုံးျဖင့္သူ၏Daddyရဲ့အျပဳမူကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္
ထိုသို႔‌ေၾကာင္ၾကည့္‌ေနစဥ္သူ၏Daddyစီမွထြက္လာ‌ေသာစကားမ်ားက
"မင္းကတကယ့္ဂ်ိဳဆိုးေကာင္ပဲသိလားေမြးကထဲကဘာတခုမွအက်ိဳးမေပးတဲ့ေကာင္"
ကေလးငယ္၏နထင္တည့္တည့္ကိုလက္ျဖင့္ထိုးကာေျပာေနေသာေၾကာင့္လဲၾကသြားေသာကေလးငယ္
"ထစမ္းခုခ်က္ျခင္းျပန္ထစမ္း"ထက္ရိုက္မည္အျပဳ
"ကို ဘာေတြဖစ္လာလို႔လဲ"
"ဘာဖစ္ရမွာလဲ ဒီမေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္ေၾကာင့္ေပါ့အခုလဲ ငါ့companyေဒဝါလီခံရေတာ့မယ္အဲဒါ‌ေတြအကုန္ဒီအေကာင္ကိုေမြးမိခဲ့လို႔ သတ္ပစ္မယ္အဲ့ေကာင္ကိုငါကိုယ္တိုင္!"
"ေနပါအုံး ကိုရယ္ စိတ္ေလ်ာ့ပါအုံးအက္လိုလုပ္လို႔မရဘူးေလ"
"သြား မင္းခုခ်က္ခ်င္းငါေရွ႕ကထြက္သြားမင္းကိုငါမျမင္ျခင္ဘူးဒီေန႔ တေန႔လုံးအခန္းထဲကထြက္ကိုမလာနဲ႔"
ဆိုကာအခန္းေရွ႕မွပန္းအိုးကိုရိုက္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ၾကမ္းျပင္တို႔ၾကကြဲကာအသိတ္သိတ္အမႊာမႊာ‌ေက်‌ကြဲသြားသည္ႏွင့္အတူကေလးငယ္ကိုသြားစင္ေသာဖန္စမ်ား
"မင္း ကိုငါမျမင္ျခင္ဘူး!"
ဟုေအာ္ဆူကာအခန္းထဲကိုတြန္းထည့္ရင္းမီးကိုပိတ္ခ်ပီးေလာ့ခ်ကာထြက္သြားေသာDaddyကိုေျပာဖို႔စကားပင္ထြက္မလာေအာင္ေၾကာက္ရြံေနေသာကေလးငယ္နာက်င္တာေၾကာင့္ေရာေၾကာက္ရြံစိတ္ေၾကာင့္ပါကေလးငယ္ရဲ့တေျဖးေျဖးမွိတ္သြားေသာမ်က္၀န္းတစုံသူမွတ္သြားတာကေတာ့
သူDaddyကသူကိုသိပ္မုန္းတယ္ဆိုတာရယ္အေမွာင္ဆိုတာႀကီးကိုေသေလာက္ေအာင္ေၾကာက္မိတာရယ္ပင္.....
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္နိုးထလာ‌ေသာေကာင္ေလး

သူမုန္းပါသည္ထိုသို႔မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ေၾကာက္ရြံစြာနိုးထလာရတဲမနက္ခင္းမ်ားကို........