Mg's my everything(Complete)

Part 20#Uni

"သားရေစိုင်းလေးပီးပီလားကြီးစောတို့တော့ပီးပီနော်"
စိုင်း အောက်မှကြီးစောအသံကြားမှထိုသာမျက်ရည်များကိုသုတ်ကာတုန်ရင်နေသောအသံကိုထိန်းပီး
"ဟုတ်ကြီးစော ကျနော်ဆင်းခဲ့မယ်"
"အေအေသား"
မျက်နှာပြန်သစ်လိုက်ပီးအောက်ထက်ကိုဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်
ခေါ်ထားတဲ့taxiလဲရောက်နေပီမို့ပစ္စည်းတွေတင်ကာသွားမည့်ဘုန်းကြီးကျောင်းကိုသွားကြသည်

တဖြည်းဖြည်းသွားရင်းနဲ့ထိုဘုန်းကြီးကျောင်းကိုရောက်လာခဲ့သည်

ထို့သည်နှင့်ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ကြသည်

စိုင်း!

ခေါ်သံကြားသည့်မို့သုတရောက်လာပီမှန်းသိပါသည်မို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်
သုတ စိုင်းကိုတွေ့သည်နှင့်အဆင်ပြေနေသည့်ပုံမပေါ်မှန်း အရိပ်တကြည့်ကြည့်နေနေခဲ့သူပဲချစ်ရတဲ့သူဘယ်လောက်ဟန်ဆောင်ကောင်းနေပါ‌ေစသိပါတယ်သိုသော်လဲ
"စိုင်း အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ငါပြေပါတယ် လာလေဘုန်းဘုန်းတွေတရာဟောတော့မယ်"
"Ommစိုင်း"
မိသားစုတွေပဲရှိသည်မို့လူရူပ်မနေပေခနကြာတော့ဘုန်းဘုန်းတွေလည်းတရာဟောကြပီးသည့်အခါအမျှဝေသည်အချိန်တွင်မျက်လုံးထဲ‌ေရာက်လာသောအမှတ်တရများကြောင့်မဖိတ်ခေါ်ပဲရောက်လာသည့်မျက်ရည်များမှာအလိုလိုကြလာသည်

ဘယ်လောက်ပဲသန်မာနေတဲ့သူဖစ်ဖစ်ချစ်ရတဲ့သူဆုံးရူံးရတဲ့အခါမှာ‌တော့မျက်ရည်ကျတာဖစ်သင့်တာပဲမလား....

နောက်တော့စိုင်း ဘုန်းဘုန်းတွေကိုလဲဆွမ်းကပ်ပီးသည်မို့
"ကြီးစော ကျနော်ဟိုဘက်ခနသွားလိုက်အုံးမယ်"
"ထမင်းစားကြတော့မှာလေသား"
"ကြီးစောတို့ပဲစားနှင့်ကြပါကျနော်မစာသေးဘူး"
"သား သဘောပါကွယ်"
"အဲဒါဆို ကြီးစောကျနော်သွားလိုက်အုံးမယ်"
"အေအေ"
သူလဲကြီးစောကိုပြောပီးသည်နှင့်ထွက်လာခဲ့လိုက်ပီးဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင်ရှိသောတမာပင်ကြီး‌၏အောက်မှာရှိနေသောခုံတန်းလေးတွင်၀င်ထိုင်လိုက်သည်
"စိုင်း အဆင်မပြေနေဘူးမလား"
အနောက်ဖက်မှထွက်လာသောအသံ
သုတဆိုတာသိတာကြောင့်လှည့်တော့မကြည့်ဖစ်တော့
"ငါ့ကိုပြောပြလို့ရပါတယ်"
"သုတ ငါအဆင်ပြေတယ်"
"ဘာလို့လဲ "
"ဟမ် ဘာကိုလဲ"
"ငါ ရှေ့မှာမင်းပြိုလဲလို့ရပါတယ်
ငါက ငါကလဲမင်းအတွက်အချိန်တိုင်းရှိနေခဲ့တာပါစိုင်း ဘာလို့လဲ ငါကမင်းအတွက် လုံလောက်တဲ့နွေးထွေးမူမရှိလို့လားဒါမှမဟုတ်ဘာကြောင့်လဲ"
"ငါအက်လိုမဟုတ်ဘူး ဒီတိုင်းတယောက်ထဲနေခြင်တယ်"
"အော် သိပါပီ ပီးရင်ထမင်းစားဖို့လာခဲ့နော်"
သုတ စိုင်းကဘာမှမတုန့်ပြန်သည်‌ေကြာင့်တိတ်တဆိတ်သာအနားမှထာလာခဲ့လိုက်သည်
~ငါနေရာမှာအဲ့လူဆိုရင်ရောမင်း ကို့ လိုထွက်သွားခိုင်းမှာပဲလားစိုင်း
မင်းသာပျော်မယ်ဆို ကို ကထွက်သွားပေးရတဲ့သူဖစ်နေရလဲကျေနပ်ပါတယ် နာကျင်ပင်မဲလဲပေါ့