Mg's my everything(Complete)

Part 14#Zawgyi

သူလဲအသံပင္မ‌ထြက္ရဲေပတစ္ ကား လုံးကလည္းတိတ္ဆိတ္ေနသည္
ထိုခ်ိန္ကားကထိုးရက္သြားသျဖင့္အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အေကာင္းစားဆိုင္မွန္းၾကည့္လိုက္သည္နဲ႔တန္းသိနိုင္သည္ စိုင္း ကေတာ့စိတ္ထဲမွပင္ဘုရားတမိေနေတာ့သည္
"အကိုဆင္းေလ ဘာေတြေငးေနတာလဲ"သူ႔လည္း
သူေဉးေခၚသံၾကားမွ
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး"ဆိုကာသူလဲဆင္းလိုက္ပီးမတက္နိုင္သည့္အဆုံးေတာ့လိုက္သြားလိုက္ရသည္
အထဲေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပင္ခန္းနားသည္ဧည္ႀကိဳ၀င္ထမ္းမ်ားလာႀကိဳသည္
ထိုသူထံမွထြက္လာသည္မာ
Vip room ေပးပါတဲ့ေလ တံေထြးသာၿမိဳခ်မိေတာ့သည္ထိုသို႔၀န္ထမ္းမ်ားလိုက္ျပ‌ေပးရာလိုက္ပီးအခန္းတခုထဲေရာက္လာသည္ေတာ္ေတာ္ပင္အျပင္ဆင္‌ေတြကလွပသည္ဒီလိုေနရာကိုသူပထမဆုံးေရာက္ဖူးျခင္သည္တာ
"အကို ဘာစားမလဲ"
"ရပါတယ္ သူေဉးအဆင္ေျပတာမွာပါဗ်"
"ဟုတ္ပီ ဒီဆိုင္ရဲေရာင္း‌အေကာင္းဆုံးဟင္းေတြအကုန္ခ်ေပး"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
သူသတိထားမိပါသည္ေဘးက ေမာင္ မွာမ်က္လုံး‌ေလျပဴပီးကလဲကလဲနဲမွာခ်စ္ဖို႔အလြန္ေကာင္းပါသည္
~ဒီမွာလူႏွစ္ေယာက္ထဲစားမွာကိုဘာလိုအဲေလာက္ေတာင္မွာရတာလဲသူမွာတာအေရးမႀကီးဘူးငါ့ကိုပါတ၀က္ရွင္းခိုင္းရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဒါမွမဟုတ္အကုန္လုံးရွင္းခိုင္းရင္ေရာ~
ခနၾကာေတာ့ေရာက္လာတဲဟင္းပြဲေတြကစာပြဲတြင္ျပည့္သြားသည္
ဒီေလာက္အမ်ားႀကီးကိုႏွစ္ေယာက္ထဲစားမလိုလားဘယ္လိုလုပ္ကုန္မွာလဲႏုေျမာစရာႀကီးဟင္းေတြကေတာ့စားျခင္စရာေတြႀကီးပင္
"အကိုစားေလဘာၾကည့္ေနတာလဲအားမနာနဲ႔က်ေနာ္ေကၽြးမွာပါ"
ထိုအခါ လတ္ခနဲျဖစ္သြားေသာမ်က္လုံးေလးႏွင့္ ‌
ေမာင္မွာခ်စ္စရာေလးေကာင္းေနသည္ပင္
(ဘယ္လိုေနေနခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ဟုသာေျပာေနသူႀကီး)
"တကယ္လားဗ် သူေဉးေကၽြးမွာေပါ့ေနာ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္ေကၽြးမွာပါစားေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ် ဟီး"
ထိုအခါမွရင္ထဲကအလုံးႀကီးက်သြားသည္ကိုေတာ့မည္သူမၽွသိမည္မဟုတ္ ဟူးးးေတာ္ပါေသးရဲ့

ထိုအခ်ိန္တြင္အားရပါးရစားကာ‌ေနသည့္သူတ‌ေယာက္ရွိသလိုထိုသူကိုၾကည့္ကာဗိုက္၀ေနေသာသူလဲရွိသည္သို႔အျပင္ အျပင္မွာရပ္ေစာင့္ေနရကာဗိုက္ထဲတြင္လဲသံစုံတီးဝိုင္းျဖစ္ေနသည့္သူလဲရွိေနေလသည္
"ဟို သူေဉးမစားဘူးလားဗ် က်ေနာ္ပဲစားေနတာအားနာလာပီ"
"အကို သာ၀ေအာင္စားပါက်ေနာ္ကဒီမတိုင္ခင္coffeeေသာက္ထားတာမို႔လို႔ပါ"
"ေအာ္ ဟုတ္ဟုတ္"
သူလဲဆက္သာစားလိုက္သည္
သူပီးသည္အထိဟင္းေတြကအမ်ားႀကီးပိုေနေသးသည္သူလဲမစားနိုင္ေတာ့ေပ
သူစဥ္းစားမိသည္
'ဟိုသူေဉးမစားေတာ့ဘူးလား'
"မစာေတာ့ဘူး က်ေနာ္ကဗိုက္၀ပီ"
"အဲဒါဆိုေလပိုတာေတြက်ေနာ္ကိုေပးလိုက္ပါလား"
"ဟမ္ အကိုစားျခင္ရင္က်ေနာ္ထက္၀ယ္ေပးလိုက္မယ္ေလ"
"မ မဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းႏွေျမႇာ္လို႔ပါက်ေနာ့္အိမ္ကကေလးေတြအတြက္ယူသြားမလို႔ပါ"
အရိပ္ေမွာင္မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားပင္မဲ့ျပန္ျပဳံးကာ
"အကို သေဘာပါ က်ေနာ္ထည့္ခိုင္းလိုက္ပါမယ္"
waiter ေတြကိုထည့္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သူတို႔ကဘယ္လိုထင္မလဲသိပင္မဲ့အရိပ္ေမွာင္တို႔ကေတာ့ေစာက္ဂ႐ုမစိုက္ ေမာင္ သေဘာကသာအဓိကေပ
ထို႔ေနာက္သူတို႔ဆရာကအထုပ္ေတြနဲ႔ထြက္လာသည္ကိုၾကည့္၍တရားရမိပါသည္စိတ္ထဲမွာေျပာမိသိကေတာ့ မယားေၾကာက္ ဟူ၍ပင္ေသခ်ာသည္ကေတာ့သူဆရာၾကားလၽွင္ေတာ့သူအသက္ပင္ရွိေတာ့မည္မထင္စိတ္ထဲကသာေျပာလိုက္ပါေတာ့သည္မၾကာပါဘူးထိုအထုပ္ေတြသူ႔လက္ထဲသာေရာက္လာေတာ့သည္
ထိုေနာက္သူတို႔ company သာျပန္ခဲ့ၾကေတာ့သည္ေရာက္ေတာ့လဲအသြားတုန္းကအတိုင္းပင္ကားတံခါးလာဖြင့္ေပးေသာသူ႔၏သူေဉး အျခားသူမ်ားလဲဝိုင္းၾကည့္ေနသည္မွာသူတကယ္ပင္အေနခတ္လွသည္သို႔ျဖစ္၍အျမန္သာထြက္လိုက္ပီး
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ် ထမင္းလိုက္ေကၽြးတာအတြက္ကိုလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ရပါတယ္"
သူတို႔အလုပ္ခန္းထဲသာျပန္လာလိုက္ၾကသည္
ထိုခါမွသာ ေစတန္လဲထမင္းစားရန္ေျပးရေတာ့သည္
ေနာက္‌‌ေ့တာသူတို႔လဲဘာမွမေျပာျဖစ္ၾကေပကိုယ့္အလုပ္သာကိုယ္လုပ္ေနၾကလိုက္သည္တျဖည္းျဖည္းအခ်ိန္လင့္လာသည္ႏွင့္အမၽွ႐ုံဆင္းခ်ိန္ပင္ေရာက္ေတာ့မည္မို႔သူလဲအလုပ္ေတြလက္စသက္လိုက္သည္ပီးရင္အဖြားတို႔ရွိသြားကူရမည္
2:00လဲထိုးပီမို႔ပစၥည္းေတြသိမ္းလိုက္သည္သူေဉးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အလုပ္ကိုသာအာ႐ုံစိုက္ေနပုံရသည္
"ဟို သူေဉးက်ေနာ္သြားေတာ့မယ္ဗ်"
"အကို က်ေနာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ"
"မ မလိုပါဘူးဗ် က်‌ေနာ္ဘာသာပဲျပန္လိုက္ပါ့မယ္"
"အက္လိုဆိုလဲ အကိုသေဘာပါ"
"အဲဒါဆိုက်ေနာ္သြားလိုက္ပါအုံးမယ္ဗ်"သူလဲျမန္ျမန္သာလစ္ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္၏သူေဉးကထူးဆန္းသည္ ထားပါ
သူလဲအဖြားတို႔ရွီကိုသာထြက္လာလိုက္သည္
တျဖည္းျဖည္းနဲေရာက္လာခဲ့သည္သူေရာက္ေတာ့ဆိုင္ကပိတ္ထားတာျဖစ္တာေၾကာင့္
~အဖိုးျမန္းမသက္သာလို႔ျမန္းလား"
သူစိတ္ပူတာ‌ေၾကာင့္စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲဆိုင္နဲ႔အိမ္နဲ႔ကတြဲရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္အိမ္ထဲသာတန္း၀င္လိုက္သည္
"အဖြားေရ! အဖြား က်ေနာ္ေရာက္ပီေနာ္"
ျပန္ထူးသံပင္မၾကားရ တအိမ္လုံးကလဲေမွာင္မဲေနသည္
မီးေတြဖြင့္လိုက္ေတာ့ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ေျခေထာက္မ်ားပင္ေခြၾကသြားသည္
ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းမွာေသြးအိုင္ထဲတြင္‌သြး‌‌ေတြက‌ေျခာက္ပင္‌ေျခာက္‌ေန‌‌ေလပီအဖိုးေရာအဖြားေရာလဲေနသည္မွာသူအဖို႔ေတာ့ေသြးပ်က္စရာျမင္ကြင္းပင္စိုင္းမ်က္ရည္မ်ားၾကလာပီးအသံပင္မထြက္နိုင္ေတာ့သည္အထိပင္
"sir သခင္ေလး၀င္သြားပါပီ"
"ငါသိပီ ေမာင္ဘာမွမျဖစ္ေစနဲ႔ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား ငါလာခဲ့မယ္"
"ဟုတ္ sir"

အဖြား အဖိုးထ ထပါအုံး!ဘယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်ာက်ေနာ္ေဆး႐ုံပို႔ေပးမွာမို႔ ခ ခနေစာင့္ေနာ္
အာားးးးးးးး! မသြားပါနဲ႔ထြက္မသြားပါနဲ႔ ထိုသို႔အဖြားနဲ႔အဖိုး ခႏၵာကိုယ္ကိုမ်ားဖက္ကာတေယာက္ထဲငိုယိုေနသည္ေသသြားပီျဖစ္ေသာသူေတြကိုေျပာေနသည့္ စိုင္း မွာအ႐ူးတပိုင္းပင္.......
ထိုသို႔အဖစ္ကိုရင္နာနာျဖင့္ၾကည့္ေနသူတေယာက္လဲရွိေလသည္
~စိတ္မေကာင္းပါဘူး‌ေမာင္ ဒါပင္မဲက်ေနာ္မမွားဘူး~