Part 14#Uni

69 6 0
                                    

သူလဲအသံပင်မ‌ထွက်ရဲပေတစ် ကား လုံးကလည်းတိတ်ဆိတ်နေသည်
ထိုချိန်ကားကထိုးရက်သွားသဖြင့်အပြင်ကိုကြည့်လိုက်တော့အကောင်းစားဆိုင်မှန်းကြည့်လိုက်သည်နဲ့တန်းသိနိုင်သည် စိုင်း ကတော့စိတ်ထဲမှပင်ဘုရားတမိနေတော့သည်
"အကိုဆင်းလေ ဘာတွေငေးနေတာလဲ"သူ့လည်း
သူဉေးခေါ်သံကြားမှ
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"ဆိုကာသူလဲဆင်းလိုက်ပီးမတက်နိုင်သည့်အဆုံးတော့လိုက်သွားလိုက်ရသည်
အထဲရောက်တော့ တော်တော်ပင်ခန်းနားသည်ဧည်ကြို၀င်ထမ်းများလာကြိုသည်
ထိုသူထံမှထွက်လာသည်မာ
Vip room ပေးပါတဲ့လေ တံထွေးသာမြိုချမိတော့သည်ထိုသို့၀န်ထမ်းများလိုက်ပြ‌ေပးရာလိုက်ပီးအခန်းတခုထဲရောက်လာသည်တော်တော်ပင်အပြင်ဆင်‌ေတွကလှပသည်ဒီလိုနေရာကိုသူပထမဆုံးရောက်ဖူးခြင်သည်တာ
"အကို ဘာစားမလဲ"
"ရပါတယ် သူဉေးအဆင်ပြေတာမှာပါဗျ"
"ဟုတ်ပီ ဒီဆိုင်ရဲရောင်း‌အကောင်းဆုံးဟင်းတွေအကုန်ချပေး"
"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"
သူသတိထားမိပါသည်ဘေးက မောင် မှာမျက်လုံး‌ေလပြူပီးကလဲကလဲနဲမှာချစ်ဖို့အလွန်ကောင်းပါသည်
~ဒီမှာလူနှစ်ယောက်ထဲစားမှာကိုဘာလိုအဲလောက်တောင်မှာရတာလဲသူမှာတာအရေးမကြီးဘူးငါ့ကိုပါတ၀က်ရှင်းခိုင်းရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဒါမှမဟုတ်အကုန်လုံးရှင်းခိုင်းရင်ရော~
ခနကြာတော့ရောက်လာတဲဟင်းပွဲတွေကစာပွဲတွင်ပြည့်သွားသည်
ဒီလောက်အများကြီးကိုနှစ်ယောက်ထဲစားမလိုလားဘယ်လိုလုပ်ကုန်မှာလဲနုမြောစရာကြီးဟင်းတွေကတော့စားခြင်စရာတွေကြီးပင်
"အကိုစားလေဘာကြည့်နေတာလဲအားမနာနဲ့ကျနော်ကျွေးမှာပါ"
ထိုအခါ လတ်ခနဲဖြစ်သွားသောမျက်လုံးလေးနှင့် ‌
မောင်မှာချစ်စရာလေးကောင်းနေသည်ပင်
(ဘယ်လိုနေနေချစ်ဖို့ကောင်းသည်ဟုသာပြောနေသူကြီး)
"တကယ်လားဗျ သူဉေးကျွေးမှာပေါ့နော်"
"ဟုတ်ပါတယ် ကျနော်ကျွေးမှာပါစားနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ ဟီး"
ထိုအခါမှရင်ထဲကအလုံးကြီးကျသွားသည်ကိုတော့မည်သူမျှသိမည်မဟုတ် ဟူးးးတော်ပါသေးရဲ့

ထိုအချိန်တွင်အားရပါးရစားကာ‌ေနသည့်သူတ‌ေယာက်ရှိသလိုထိုသူကိုကြည့်ကာဗိုက်၀နေသောသူလဲရှိသည်သို့အပြင် အပြင်မှာရပ်စောင့်နေရကာဗိုက်ထဲတွင်လဲသံစုံတီးဝိုင်းဖြစ်နေသည့်သူလဲရှိနေလေသည်
"ဟို သူဉေးမစားဘူးလားဗျ ကျနော်ပဲစားနေတာအားနာလာပီ"
"အကို သာ၀အောင်စားပါကျနော်ကဒီမတိုင်ခင်coffeeသောက်ထားတာမို့လို့ပါ"
"အော် ဟုတ်ဟုတ်"
သူလဲဆက်သာစားလိုက်သည်
သူပီးသည်အထိဟင်းတွေကအများကြီးပိုနေသေးသည်သူလဲမစားနိုင်တော့ပေ
သူစဉ်းစားမိသည်
'ဟိုသူဉေးမစားတော့ဘူးလား'
"မစာတော့ဘူး ကျနော်ကဗိုက်၀ပီ"
"အဲဒါဆိုလေပိုတာတွေကျနော်ကိုပေးလိုက်ပါလား"
"ဟမ် အကိုစားခြင်ရင်ကျနော်ထက်၀ယ်ပေးလိုက်မယ်လေ"
"မ မဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းနှမြှော်လို့ပါကျနော့်အိမ်ကကလေးတွေအတွက်ယူသွားမလို့ပါ"
အရိပ်မှောင်မျက်နှာတချက်ပျက်သွားပင်မဲ့ပြန်ပြုံးကာ
"အကို သဘောပါ ကျနော်ထည့်ခိုင်းလိုက်ပါမယ်"
waiter တွေကိုထည့်ခိုင်းလိုက်တော့သူတို့ကဘယ်လိုထင်မလဲသိပင်မဲ့အရိပ်မှောင်တို့ကတော့စောက်ဂရုမစိုက် မောင် သဘောကသာအဓိကပေ
ထို့နောက်သူတို့ဆရာကအထုပ်တွေနဲ့ထွက်လာသည်ကိုကြည့်၍တရားရမိပါသည်စိတ်ထဲမှာပြောမိသိကတော့ မယားကြောက် ဟူ၍ပင်သေချာသည်ကတော့သူဆရာကြားလျှင်တော့သူအသက်ပင်ရှိတော့မည်မထင်စိတ်ထဲကသာပြောလိုက်ပါတော့သည်မကြာပါဘူးထိုအထုပ်တွေသူ့လက်ထဲသာရောက်လာတော့သည်
ထိုနောက်သူတို့ company သာပြန်ခဲ့ကြတော့သည်ရောက်တော့လဲအသွားတုန်းကအတိုင်းပင်ကားတံခါးလာဖွင့်ပေးသောသူ့၏သူဉေး အခြားသူများလဲဝိုင်းကြည့်နေသည်မှာသူတကယ်ပင်အနေခတ်လှသည်သို့ဖြစ်၍အမြန်သာထွက်လိုက်ပီး
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ ထမင်းလိုက်ကျွေးတာအတွက်ကိုလဲကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ရပါတယ်"
သူတို့အလုပ်ခန်းထဲသာပြန်လာလိုက်ကြသည်
ထိုခါမှသာ စေတန်လဲထမင်းစားရန်ပြေးရတော့သည်
နောက်‌‌ေ့တာသူတို့လဲဘာမှမပြောဖြစ်ကြပေကိုယ့်အလုပ်သာကိုယ်လုပ်နေကြလိုက်သည်တဖြည်းဖြည်းအချိန်လင့်လာသည်နှင့်အမျှရုံဆင်းချိန်ပင်ရောက်တော့မည်မို့သူလဲအလုပ်တွေလက်စသက်လိုက်သည်ပီးရင်အဖွားတို့ရှိသွားကူရမည်
2:00လဲထိုးပီမို့ပစ္စည်းတွေသိမ်းလိုက်သည်သူဉေးကိုကြည့်လိုက်တော့အလုပ်ကိုသာအာရုံစိုက်နေပုံရသည်
"ဟို သူဉေးကျနော်သွားတော့မယ်ဗျ"
"အကို ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"
"မ မလိုပါဘူးဗျ ကျ‌ေနာ်ဘာသာပဲပြန်လိုက်ပါ့မယ်"
"အက်လိုဆိုလဲ အကိုသဘောပါ"
"အဲဒါဆိုကျနော်သွားလိုက်ပါအုံးမယ်ဗျ"သူလဲမြန်မြန်သာလစ်ထွက်လာလိုက်တော့သည်၏သူဉေးကထူးဆန်းသည် ထားပါ
သူလဲအဖွားတို့ရှီကိုသာထွက်လာလိုက်သည်
တဖြည်းဖြည်းနဲရောက်လာခဲ့သည်သူရောက်တော့ဆိုင်ကပိတ်ထားတာဖြစ်တာကြောင့်
~အဖိုးမြန်းမသက်သာလို့မြန်းလား"
သူစိတ်ပူတာ‌ေကြာင့်စဉ်းစားမနေတော့ပဲဆိုင်နဲ့အိမ်နဲ့ကတွဲရက်ဖြစ်တာကြောင့်အိမ်ထဲသာတန်း၀င်လိုက်သည်
"အဖွားရေ! အဖွား ကျနော်ရောက်ပီနော်"
ပြန်ထူးသံပင်မကြားရ တအိမ်လုံးကလဲမှောင်မဲနေသည်
မီးတွေဖွင့်လိုက်တော့မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်ခြေထောက်များပင်ခွေကြသွားသည်
မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းမှာသွေးအိုင်ထဲတွင်‌သွး‌‌ေတွက‌ေခြာက်ပင်‌ေခြာက်‌ေန‌‌ေလပီအဖိုးရောအဖွားရောလဲနေသည်မှာသူအဖို့တော့သွေးပျက်စရာမြင်ကွင်းပင်စိုင်းမျက်ရည်များကြလာပီးအသံပင်မထွက်နိုင်တော့သည်အထိပင်
"sir သခင်လေး၀င်သွားပါပီ"
"ငါသိပီ မောင်ဘာမှမဖြစ်စေနဲ့သေချာစောင့်ကြည့်ထား ငါလာခဲ့မယ်"
"ဟုတ် sir"

အဖွား အဖိုးထ ထပါအုံး!ဘယ် ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲဗျာကျနော်ဆေးရုံပို့ပေးမှာမို့ ခ ခနစောင့်နော်
အာားးးးးးးး! မသွားပါနဲ့ထွက်မသွားပါနဲ့ ထိုသို့အဖွားနဲ့အဖိုး ခန္ဒာကိုယ်ကိုများဖက်ကာတယောက်ထဲငိုယိုနေသည်သေသွားပီဖြစ်သောသူတွေကိုပြောနေသည့် စိုင်း မှာအရူးတပိုင်းပင်.......
ထိုသို့အဖစ်ကိုရင်နာနာဖြင့်ကြည့်နေသူတယောက်လဲရှိလေသည်
~စိတ်မကောင်းပါဘူး‌ေမာင် ဒါပင်မဲကျနော်မမှားဘူး~

Mg's my everything(Complete)Where stories live. Discover now