ဒီလိုနဲ႔အတန္းေတြတခ်ိန္ပီးတခ်ိန္ပီးနဲ႔မုန႔္စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့သည္
"ေဟ်ာင့္ စိုင္းမင္းကိုအဲ့လူႀကီးဘာလုပ္လိုက္ေသးလဲ"
"ငါ့ကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူးဒါပင္မဲ့ေျပာသြားတယ္"
"ဘာေျပာသြားတာလဲ"
"ေနာက္ တခါဆိုတိုက္သက္ပစ္မယ္တဲ့"
"ဘာာ!"
"ေဟ်ာင့္သုတ မင္းေျဖးေျဖးေအာ္ပါကြာ"
"ေအးပါ အဲ့လူကဘာမို႔မင္းကိုအက္လိုေျပာရတာလဲ မင္းကေရာဒီတိုင္းၿငိမ္ေနတာလား သူကလဲမွားေသးတယ္ ေျမနိုးက"
"စိတ္ေလ်ာ့ပါကြာ သူပုံစံကေၾကာက္စရာႀကီးကြငါကဘယ္ေျပာရဲ့မတုန္း ထားပါကြာမုန႔္သြားစားရေအာင္"
"မင္း ကလဲေၾကာက္တက္လိုက္တာေနာက္ဆိုျပန္လုပ္ခဲ့ ၾကားလား"
"ေအးပါ ေအးပါ"
လမ္းေလၽွာက္ရင္းနဲပဲကန္တင္းကိုေရာက္လာေတာ့သည္
"စိုင္း မင္းဘာစားမလဲ"
"ငါကို ႀကီးေစာေပးလိုက္တဲ့ထမင္းဘူးပါတယ္မစားေတာ့ဘူး"
"ငါ ၀ယ္ေကၽြးမွာပါ ဘာစားျခင္လဲ"
"သုတမင္းတကယ္၀ယ္ေကၽြးမွာလား"
"ေအးေပါ့ကြ တကယ္ေကၽြးမွာေပါ့"
"ဟီး အဆိုရင္လဲ strawberry cakeနဲ႔Miloေသာက္မယ္ ငါကမင္းေကၽြးလို႔သာစားရတာေနာ္"
"အမေလး ေအးပါကြာငါအတင္းေကၽြးလို႔ဆိုငါမေကၽြးေတာ့ဘူး မစားနဲေတာ့"
"ဟာ သုတေလးကလဲအက္လိုမလုပ္ကဘူးေလကြာ မင္းကလဲ"
အက္လိုခ်စ္စရာေလးခၽြဲျပေတာ့ဘယ္သူကေနနိုင္မွာသတဲ့လဲ
"သားတို႔မွားထားတာရပီ"
"အာ ဟုတ္ကဲ့"
သူတို႔လဲကိုယ့္ မုန႔္ကိုယ္ယူပီးေထာင့္တေနရာကခံုမွာပဲ၀င္ထိုင္လိုက္ၾကသည္
"ဟဲ့နင္သိလားအဲ့ဆံပင္အျဖဴနဲ႔ေကာင္ကိုေလ
သူကသူေဘးကေကာင္ေလးက၀န္ႀကီးသားေလအဲဒါမို႔ကပ္စားေနတာသိလားဟိုတေယာက္ကလဲတံုးတာေနမာဟိုေကာင္ကေယာက္က်ားတန္မဲ့ေလ"
"ဟယ္ ဟုတ္လားရြံဖို႔ေကာင္းလိုက္ေနာ္"
"ေအး သူမိဘေတြကသူကိုပစ္သြားတာတဲ့"
"ဟုတ္လားအဲေလာက္ေတာင္လား"
ေဘးဝိုင္းသူေတြကတိုးတိုးတမ်ိဳးက်ယ္က်ယ္တမ်ိဳးနဲမၾကားၾကားေအာင္ေျပာေနၾကသည္
စိုင္း မွာပင္ကေတာ့လက္ေတြတုန္ရံေနပီးမ်က္ရည္မ်ားကလဲေဝ့တက္ေနေလပီ
"စိုင္း ထသြားမယ္ဒီနားမွာက်က္သရည္တုံးတဲ့ဟာေတြနဲအျခားမွာသြားစားၾကမယ္"
ကေလးငယ္ကေတာ့ဘာမွမေျပာပဲေခၚရာသာလိုက္လာသည္
'ေတာင္းပန္ပါတယ္သုတ'
'ငါ့ေၾကာင့္မင္းပါေျပာေနရပီ'
"က်စ္ မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲမင္းေၾကာင့္မွမဟုတ္တာ"
"ဒါပင္မဲ ငါ ငါ"
"ေတာ္ပီကြာအေအးေတြေတာင္မေအးေတာ့ဘူးအျခားေနရာသြားမယ္"
'အင္းပါ'
YOU ARE READING
Mg's my everything(Complete)
Romanceမောင့်ကိုကျနော်ပိုင်တယ်! ဘ၀အဆက်ဆက်မောင်တည်ရှိရာရက်၀န်းကို ကျနော်အရောက်လာမှာဆိုယုံမလား မောင်.... ေမာင့္ကိုက်ေနာ္ပိုင္တယ္! ဘ၀အဆက္ဆက္ေမာင္တည္ရွိရာရက္၀န္းကို က်ေနာ္အေရာက္လာမွာဆိုယုံမလား ေမာင္.... Start Date ~19.11.2022