Twenty four hours had passed and Celeste was standing in front of a big garden in Luther's backyard.
It was cared by the helpers in his house to maintain its good environment. She was about to pick a flower when she heared Luther's voice in his head.
"Picking a flower from someone's garden is a crime lady."
Bigla naman siyang napalingon at nakita niya si Luther na nakatayo at nakasandal sa hamba ng pinto habang nakatingin sakanya.
"Why are you here? Are you stalking me?" Ani ni Celeste.
"Me? Stalking you? Have you lost your mind? We are at the same house dummy." Ani ni Luther.
"So? You should give me a privacy!" Ani ni Celeste. "You thought that I can't see you watching me huh?" Nakangising sabi ni Celeste.
"I'm just being careful lady." Ani ni Luther. Inirapan naman siya ni Celeste at nilapitan siya. "I should be the one to becareful to you." Ani ni Celeste habang nakaturo kay Luther at nakasimangot.
Bigla namang hinawakan ni Luther ang kamay niya na ikinagulat niya. "Pointing a finger at someone is rude." Ani ni Luther. He sighed as if he was stressed. "You don't know even a simple manner young lady, do you want me to teach you a lesson?" Ani ni Luther sabay kindat kay Celeste.
"No! Stop winking at me you're making me nauseous." Ani ni Celeste.
"Oh I thought I'm making you feel kilig, HAHAHAHA!" Ani ni Luther at malakasnna humalakhak.
"Matakot ka naman sa pinagsasabi mo Luther nagmumukha ka ng baliw." Ani ni Celeste.
Sasagot pa sana si Luther ng biglang tumunog ang cellphone niya.
"Give me a second." Ani niya tsaka pumasok sa loob.
Naiwan siyang mag isa sa hardin na puno ng makukulay na bulaklak. Padilim na pero lumilitaw parin ang ganda ng mga bulaklak na nakatanim sa hardin ni Luther.
Napabuntong hininga siya at pumasok sa loob para sana magtungo sa kuwarto niya pero napahinto siya ng makita niya ang matandang gumamot sakanya noon.
"Kamusta kana hija? Malaki ata ang pinayat ng katawan mo?" Ani ng matanda.
"Okay lang naman ho ako." Ani ni Celeste. Nginitian siya nito at may binigay na panyo at nakabalot doon ang kakaibang bulaklak.
"Para saan ho ito?" Tanong ni Celeste.
"Makakatulong ito para gumaling ang karamdaman mo, nais ko sanang tulungan ka upang makita mo ang mga taong nasa paligid mo. Batid akong ikakatuwa mo ito." Nakangiting sabi ng matanda.
"Paano po?" Tanong niya.
"Kailangan mong pumunta sa dulong bahagi ng kagubatang Elphinestone nais ko sanang mag pasama ka sa 'yong nobyo dahil alam niya ang lugar na 'yon." Ani ng matanda.
"H-ha? N-nobyo? Nag kakamali po kayo hindi po kami mag kasintahan ni Luther." Ani ni Celeste.
"Pero doon na rin naman iyon patungo." Ani niya habang nakangiti na para bang inaasar siya. "Hanapin mo ang kapatid kong si Lucinda at siya ang makakatulong sayo." Ani niya.
"P-pero, hindi po ba pwedeng kayo na lang po ang sumama saakin?" Tanong ni Celeste.
Umiling iling naman ang matanda na may malungkot na mga mata. "Pasensya kana hija. Gustuhin ko man pero hindi na kakayanin ng katawan ko at matanda na rin ako. Ang presensya ko ay mag bibigay sakanila ng takot." Malungkot niyang sabi.
"Okay lang ho, naiintindihan ko. Maraming salamat din po." Nakangiting sabi ni Celeste.
"Ikamusta mo na lang siya para saakin at matagal tagal ko na ring hindi nakikita ang aking kapatid." Ani ng matanda.
"Makakaasa po kayo." Sagot naman ni Celeste. Nauna ng umalis ang matanda at nagtungo sa hardin para diligan ang mga tanim.
Umakyat sa ikatlong palapag ng mansion si Celeste dahil naroon ang kuwarto niya na pansamantala niyang tinutulugan.
Bigla naman siyang napahinto ng makita niyang may siwang ang pinto ng opisina ni Luther kung saan siya naroon.
"I have to stay in london for 5 days?!" Malakas ang pagkakasabi niya non kaya rinig na rinig ni Celeste.
"I have a guest, I wont be able to come with you." Ani ni Luther.
"This is much more important than that business trip." Inis na sabi ni Luther.
"I don't care even if its important. I have something important to do." Ani pa ni Luther.
"Just call stefan and he will attend the business trip on behalf of me." Ani pa ni Luther.
"Don't bring Paris and Vladimir I need them to stay here or if you insist I'll cancel all of this appointment of yours." Ani ni Luther.
"So what if I lose five hundred million? It's just a business trip, I can bring it back in just a month so no worries." Ani pa ni Luther.
Walang sabi sabi namang pinatayan ng tawag ni Luther ang kausap niya sa telepono habang si Celeste naman ay nagmamadaling tumungo sa kuwarto niya at ikinandado niya ang pinto.
Hindi siya makapaniwala sa narinig niya.
Is he willing to lose a five hundred million just to stay here with me?
"No, that can't be I'm just a guest and there's nothing wrong with that, siya na rin naman ang nagsabi na at nangako siyang poprotoktahan niya ako." Bulong ni Celeste sa sarili.
Argh! Kailan kapa naging assumera self?!
Sinabunutan niya ang sarili para magising sa katotohanang wala namang ibang dahilan ang pag cancel ni Luther sa business trip niya.
"Okay, stop thinking Celeste. Luther is a mind reader vampire and she might here you!" Inis na bulong niya sa sarili.
Alam niya sa sarili na talagang nababaliw na siya dahil dumating na siya sa puntong kinakausap na niya ang sarili niya.
Imbes na mag isip ng kung ano ano ay nag basa na lamang siya mabuti na nga lang at maraming libro sa bahay ni Luther pero bigla niyang naisip ang mapa na nawala niya.
It must be in here...
Or should I just ask Luther that I badly need that map?
Oh no! What should I tell him?
Napabuntong hininga siya at humiga sa malambot na kama. Its comfortable kaya mabilis siyang nakatulog dahil sa kumportable ang hinihigaan niya at dahil na rin sa pagod.
To be continued.
YOU ARE READING
VAMP ACADEMY
FantasyA girl who's suffering from prosopagnosia, a neurological disorder characterized by the inability to recognize faces. And a vampire who's been in memory lost for almost a year will led into bringing back their lost memory and reunite together. Writt...
