DG Series #3: Never Gonna Let You Go

Chapter 27

Jolene

"A-AVA." Nauutal na sambit ko sa pangalan ng kaibigan at kapatid ni Atlas.

"Hi Jo! Pasensya na kung biglaan kaming napadalaw. Nakita kasi naman ni Ivona tong sila Miriam at Ruby sa bayan tapos naisip ka namin. Dalawang buwan na rin tayong di nagkikita kita. Buti na lang pala alam ni Ruby kung saan ka nakatira at malapit lang pala." Madaldal na sabi ni Ava habang hawak sa kamay si Jeremiah.

Oo nga pala. Alam ni Ruby itong tinitirhan ko dahil isang beses nagsabay kami sa traysikel pauwi at sa harap kami ng gate bumabang mag ina.

Binati ko muna ang tatlo. Si Ivona na blooming na blooming at lalo pang gumanda. Siguro hiyang sa pag aasawa. Hindi ko pa nakikita ang asawa nya. Siguro ay mabait din dahil maganda ang awra ni Ivona. Si Ruby at Miriam naman ay nag aaral na ulit ngayon. Buti pa sila. Naiinggit ako sa kanila pero sisikapin ko pa rin talagang bumalik sa pag aaral.

"Teka bakit parang namumutla ka yata Jolene?" Puna ni Ivona.

"May takit po kasi ti mama eh." Si Jeremiah ang sumagot.

Gumuhit naman ang pag aalala sa mukha ng apat.

"Anong sakit mo?" Tanong ni Ava.

Bahagya akong tumawa. "Masakit lang ang puson ko. First day ko ngayon. Hindi nga ako nakapasok eh."

"Ahh."

"Tamang tama lang din pala ang punta namin."

"Tita Ava pasok po kayo ta bahay namin." Aya ni Jeremiah.

"Oh sure!"

"Ano t-teka!"

Natigilan sa paghakbang si Ivona at tila nakakita ng multo sa likuran ko.

"Kuya?"

"Ava."

Tila ako tinakasan ng dugo at nanlamig ang buong katawan ko. Nakakabingi na rin ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Parang gusto kong lumubog na lang sa kinatatayuan o kaya ay maglahong bigla.

"Anong ginagawa mo dito Ava?"

"Ikaw ang anong ginagawa dito sa bahay ni Jolene kuya. Akala ko ba nasa Batangas ka at minomonitor ang isang project ng kumpanya doon?"

Napakagat labi ako sa sinabi ni Ava. Nagi-guilty din ako. Dahil sa akin nagagawang magsinungaling ni Atlas. Napatingin ako sa tatlo. Nagtitinginan din sila at tila nagtatanong ang mga mata. Siguradong takang taka sila kung bakit nandito sa bahay ko ang kuya ni Ava. Baka kung ano na rin ang iniisip nila.

"Tita Ava dito po nakatira ti papa." Sabat na naman ni Jeremiah. Kunot noong napabaling sa kanya si Ava.

"Papa?"

Nakangiting tumango tango si Jeremiah. "Opo, papa ko po ti papa Atlat." Proud pang sabi nya.

Humagis sa akin ang nalilitong tingin ni Ava.

Napalunok naman ako.

Tumingin din sya sa kuya nya. Nagpalipat lipat ang tingin nya sa aming dalawa.

"What's the meaning of this Jo, kuya?"

Hindi ako makasagot. Parang umurong ang dila ko.

Naramdaman ko naman ang singaw ng katawan ni Atlas sa likuran ko. Hinawakan pa nya ako sa bewang.

"Dito na tayo sa loob mag usap." Wika ni Atlas sa seryosong boses.

Gumilid naman ako para makapasok si Ava na hawak pa rin sa kamay si Jeremiah.

"Ah dito na lang muna kami sa labas para makapag usap kayo ng masinsinan." Sambit ni Ivona na kiming ngumiti sa akin. Nahihiyang ngumiti din ako sa kanilang tatlo.