ဆေးရုံက ဆင်းပီးနောက်ပိုင်း Jimin ကျန်းမာရေးက လူကောင်းတယောက်လို ကို ပြန်မဖြစ်နိုင်သေးဘူး
ခန္ဓာကိုယ်က အမြဲတမ်း အားနည်းနေပီး ခေါင်းတွေမူး အန်လိုက်နဲ့ သံသရာတွေ လည်နေတာပေါ့
နေမကောင်းတာကို အကြောင်းပြပီး အလုပ်နားထားမိတယ်
Jeon အထင် လွဲတာ မခံချင်ဘူး ကိုယ်ကအမြဲ Jeon အောင်မြင်အောင် ဘေးကနေ ပံပိုးပေးချင်တဲ့သူပါကွာ
Jeon လဲ မနက်ဆို စောစောထွက်သွား ည မိုးချုပ်မှ ပြန်ဖစ်နေတော့ 2ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားမပြောဖစ်တာ တော်ဝောာ့်ကို ကြာပီ
Jimin အချိန်အကြာကြီး စဉ်းစားပီး ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ တခုက သူ့ကိုယ်ဝန်အကြောင်း Jeon ကို ပြောပြဖို့ပဲ
Jeon ဘက်က ဘယ်လိုပဲ သဘောထားထား ကိုယ်လက်ခံနိုင်ဖို့ စိတ်ကို ပြင်ဆင်ထားလိုက်တယ်
Jeon ဘက်က မလိုချင်လို့ ထွက်သွားခိုင်းရင်လဲ ကိုယ် ထွက်သွားပေးမာ တကယ်လို့ Jeon သာ ကိုယ်တို့ကလေးလေးကို လိုလိုချင်ချင်နဲ့ ကိုယ်တို့ ၂ယောက် အတူတူ ပျိုးထောင်ကြမယ်လို့ ပြောလာရင်တော့ အတိုင်းအထက် အလွန်ပေါ့
ကိုယ်လေ အမှန်အတိုင်းပြောရင်တော့ ကြောက်နေမိတယ်
Jeon ဘက်က အထင်သေးသွားမာကို
ကိုယ့်အချစ်တွေက Jeon အတွက်အထင်သေးစရာ မဖစ်သွားရင် သိပ်ကောင်းမာပဲ
Jimin လဲ Jeon နဲ့ စကားပြောဖို့အတွက် မနက်စောစောထပီး မနက်စာပြင်ပေးနေတုန်း လှေကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာတဲ့ Jeon ကို တွေ့တော့
"Jung Kook ကိုယ်မနက်စာ ပြင်ထားတယ် အတူတူ စားကြမလား အချိန်ရလား"
"ပြင်ထားတော့လဲ စားရတာပေါ့ "
Jung Kook လဲ ထမင်းစားပွဲမာ ထိုင်လိုက်တော့ မွေးလွန်းတဲ့ ကင်ချီထမင်းကြော်လေးရယ် အရံဟင်းတွေရယ် ကော်ဖီပူပူလေးတခွက်ရယ် စားချင်စဖွယ် ပြင်ထားတာလေးတွေ တွေ့တော့လဲ
ဝင်စားဖစ်သွားခဲ့တယ်
2ယောက်လုံး ဘာစကားမှ မပြောဘဲ စားနေတုန်း Jimin ဘက်မှ
"Jeon ကိုယ်ပြောစရာရှိလို့"
"ပြော ဘာပြောမလို့လဲ"
"ကိုယ့်မာလေ "
တီ တီ
"Hello honey "
"အင်း ခုထွက်လာတော့မလို့ "
"အင်း အင်း အဲဒီမာ တွေ့မယ်နော်
ဒါပဲနော် honey"
