you know what i wanna do

166 29 17
                                    

beomgyu

Günler günleri kovalamış karnımdaki fasulyeye daha da bağlanmıştım, öyle ki karnım belirginleşmeye başlamıştı. Bugün doğum günümdü ve haftaya nikah vardı, nikahtan sonra taehyunla beraber kangların evinde yaşayacaktık ve canımı en çok sıkan da buydu. Onun omegalara karşı tavrı hep babamı hatırlatıyor bana ve bu yakasına yapışma isteği uyandırıyor, onunla yaşayabilir miyim emin değilim? Uzun zamandır bizim eve uğramadım çünkü artık eskisi kadar kabus görmüyorum ya da annem yaşıyormuş hissi devam etmiyor belki de o kötü kabusların tek sebebi babamın yemeklerime kattığı ilaçlardı. O evde olanlar aklıma gelince midem bulandı ve sınıftan çıkarak tuvalete koştum, bulduğum ilk kabine girdim ve diz çöktüm.

"lan, beomgyu sen misin?" diye sordu kapıyı tıklatan taehyun

Ses verecek durumda değildim bu yüzden tepki vermeden zihnimi boşaltmaya çalıştım, kapı bir anda açıldı ve taehyun içeri girdi

"iyi misin, ne diye ses vermiyorsun?" diye sordu

Elimle git yaparak yüzümü çevirdim

"neyin var?" diye sordu eğilerek

"midem bulanıyor" dedim ona bakmadan

"yemek yedin mi?" diye sordu saçlarımı okşayarak

Neden şuanda bana iyi davranıyorsun taehyun, senden nefret edemeyeyim diye mi? Bilerek yapıyorsun bunları bana. Senin de ondan farkın yok

"canım bir şey istemiyor" dedim uzattığı peçeteyle yüzümü silerek

"hareket edebilir misin" diye sorduğunda kafamı olumsuz anlamda salladım

Bacaklarım tir tir titrerken ayakta bile duramam, ayağa kalktı ve kollarını koltuk altıma koyarak beni kucağına aldı. Düşmemek adına kollarımı boynuna doladım, kabinden çıktığımızda herkesin gözü bizdeydi. Taehyun hepsini kovaladı ve beni lavaboya oturttu. Bir peçeteyi ıslattı ve kibarca ağzımı sildi, ellerimi yıkamam yardım etti ve yüzüme de biraz su çarptı. Gözyaşlarım istemsiz akarken taehyun bana sarıldı ve sırtımı sıvazladı

"tamam, sorun yok" dedi saçlarımı okşarken

"neden bir anda kibarlaştın? " diye sordum hafifçe omzuna vurarak

"seni hep kırdığım için özür dilerim beomgyu, aklım yerine geldi" dedi saçlarıma öpücük kondurarak

"nefret ediyorum senden"

"ben de kendimden nefret ediyorum"

"eve gitmek istiyorum, annemi görücem"

"beom, senin annen vefat etti" dedi sessizce

"hayır, evde beni bekliyor"

"bence bize gitsek daha iyi olur" dedi beni tekrar kucaklayarak

"hayır, eve gidicem annem üzülür sonra" dedim kollarımı boynuna daha sıkı sararken

"ben söylerim annene üzülmez" dedi saçlarımı okşamaya devam ederek

Bize doğru dönen bakışları umursamadan okuldan çıktık, taehyun beni arabasının ön koltuğuna oturttu. Yolculuk sırasında biraz sakinleştim ve yaptıklarımın farkına vardım, annem hakkında söylediklerim beynimde yankılandı. Taehyun delinin teki olduğumu düşünüyor sanırım, aman be çokta umrumda sanki. Eşyalarımı okulda bıraktığımı hatırladım ve hızla ona doğru döndüm, şaşırarak bana baktığında araba sürerken ne kadar yakışıklı olduğunu fark ettim ama hala babama benziyor

"soobin'e mesaj atabilir misin? Eşyalarımı kaiden alsın" dedim

"al sen at" dedi telefonunu bacaklarımın üstüne bırarakarak

"şifren ne?" diye sordum

"yok"

"senin gibi bir hovardanın nasıl şifresi yok?" diye sordum sırıtarak

"şifreleri kafamda tutabilecek kadar normal birine mi benziyorum?" diye sordu o da sırıtarak

"aldattığın kişiler nasıl anlamıyor? bakmıyorlar herhalde telefonuna" dedim soobin'e bir şeyler yazarken

"ben kimseyi aldatmıyorum beomgyu, onlara bana bağlanabilecekleri bir konum vermiyorum. Tek gecelik ilişki yaşayacağımızı bile bile bile bana geliyorlar yani bu aldatmak olmuyor"

"aaaa peki" dedim diyecek bir şey bulamayarak

"sarhoş olduğum günden sonra kimseyle yatmadım"

"pekiiii"

"seni aldatmıyorum yani"

"bir ilişkimiz yok"

"bir fasülyemiz var" dedi gülerek

"başkası diyince kulağa komik geliyormuş"

Birbirimize bakarak kahkaha attığımızda midem tekrar bulandı, suratım anlık değişirken taehyun hemen kenara çekti arabayı ve bana su uzattı

"bu dönemde olurmuş böyle" dedi beni rahatlatmaya çalışarak

"sen nerden biliyorsun?"

"annem söyledi"

"konuştun mu onlarla?"

"evet, sanırım dedikleri gibi sadece ben bir şeyleri abartmışım"

"hayır"

"biliyor musun yaptıklarımı?" diye sordu

"yeonjun biraz bahsetti, bence abartmamışsın sadece onlar senin acılarını küçümsemiş. Ama senin de çok hatan var" dedim gözlerimi ona dikerek

"telafi edicem" dedi yanağımı okşayarak

"önemli olan bu" dedim gülümseyerek

"evimize gidelim artık" dedi arabayı çalıştırarak

evimize, emin misin evimiz olduğuna taehyun?

the other women | taegyuWhere stories live. Discover now