" ဒ..ဒီမွာ...Kim Jong In. ..shii ...ဟင့္ "" အီး....ဟီး...ရႊတ္! "
" အဟင့္..ဟင့္...."
အားးး!
နားၿငီးလိုက္တာကြာ!
ဘယ္က ကေလး ငိုသံေတြလဲ!
အိပ္ခ်င္မေျပေသးေသာ္လည္း
ငိုသံက ႏွိပ္စက္ေန၍ ဘယ္လိုမွ ဆက္အိပ္မရေတာ့
ေသာေၾကာင့္...Tsk!
ေလးကန္ေနသည့္ မ်က္လုံးကို ပ်င္းရိ စြာ အတင္း ဖြင့္ယူ လိုက္ရသည္.
အင္!
ျမင္ကြင္းထဲ ဝင္လာသည္က...
ေစာင္ကို လုံးေထြးပတ္ၿပီး အိပ္ရာေပၚထထိုင္ေနသည့္
ျဖဴေဖြးေနသည့္ အသားအေရပိုင္ရွည္ ေကာင္ေလး!အာ!
က်ေနာ္ ညက....
" ဆယ္..ဟင့္...ဆယ္နာရီေလာက္ရွိၿပီထင္တယ္...
ခင္ .ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေက်ာင္းပ်က္ရၿပီ..."ပင့္သက္ရွိုက္သံႏွင့္စကားသံေၾကာင့္...
က်ေနာ္ မ်က္လုံးမ်ား က်ယ္သြားရုံမက
ေခါင္းပူသြားရသည္.ဒီ..ဒီေကာင္ေလး က
ေက်ာင္းသားဘဲရွိေသးတာ!
အဲတာေတာင္မွ...
အထက္တန္း ပထမနစ္လား?ဒုတိယနစ္လား?
အား!
ရူးစမ္း!
"ထ..ထေတာ့ လို႔ "
က်ေနာ္ အိပ္ရာေပၚမွ အလ်င္အျမန္ ကုန္းထ လိုက္
သည့္အခါ ေကာင္ေလးနည္းတူ အဝတ္မကပ္ေနသည့္
က်ေနာ့္ ကိုယ္ေၾကာင့္ တင္ထားေပးပုံရတဲ့ ေစာင္ပါး
ကိုသာ ဖုံးဖိရုံဆြဲတင္လိုက္ၿပီး...က်ေနာ့္ ေက်ာေပးကာ တရႈံ့ရႉံ့ထိုင္ ငိုေနသည့္
ေကာင္ေလးကို..." အဟမ္းး..ဟို...မေန႔ညကေလ..အင္း...
အဲအတြက္.."" ခုမွ ...ခုမွ ဘာမွ လာမေျပာနဲ႔ေတာ့...
က်ေနာ္ ေရခ်ိဴးခ်င္တယ္ ေရေႏြးစပ္ေပး ! "ဘယ္လိူ!
က်ေနာ္ တခါမွ မၾကားဖူးေသာ စကားကို ၾကားရ၍
အနည္းငယ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားရသည္.
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ သက္တံ့ေရာင္စဥ္
FanfictionYAOI warn° M- preg. Finally *Unicode *version is availabled from 2021 June XD