Who's The Culprit

V

Not edited so expect typos and grammatical error. Thank you!

**

Aldrich

Fuck it!

Just fuck this town!

I wanted to shout. To mourn. I want to punch every faces I saw. To destroy every things I touch.

Bakit kase si Reine pa?

Why of all people, si Reine pa ang tinira niya kanina?

“Humanda ka talaga sa akin kapag nalaman ko kung sino ka”

“Aldrich...” mariin kong ipinikit ang aking mata.

Pilit na nilalabanan ang aking emosyon.

Si ate Xen...

Dapat naniwala na lang ako sa kaniya noong una pa lamang. Dapat sinunod ko na lang siya. Hindi sana nangyari 'to.

Nakakahiya ka Aldrich! Nakakahiya ka!

“Ald--” agad kong niyakap si ate Xen at doon humagolhol ng iyak.

Bakit nga ba ako nasasaktan? Is it because I broke my promise? Or is it because I know it's all my fault?

“Everything will gonna be alright”

“I'm sorry ate Xen. It is my fault. Kung sana lang ay hindi na ako nagmatigas, masaya sana tayong uuwi”

“Hindi mo kasalanan Aldrich. Isa pa, hindi naman sa lahat ng oras ay kasama mo si Reine dahil lalaki ka at babae sya. May mga bagay na talagang hindi tumutugma. Nagkataon lang na siya ang nasa labas kanina” sa mga sinabi niya ay isa lang ang nagawa ko.

Ang alalahanin ang walang ampat na dugong umaagos sa mga braso ni Reine kanina. Malalim ang bawat pagkakahiwa sa kaniyang braso. Pasalamat na lang kami at hindi iyon sa pulsuhan.

Para akong sinakluban ng langit at lupa ng makita siya kung paano humagolhol dahil sa sakit at hapdi.

“Makakauwi rin naman tayo bukas. Doon mo na lang ayusin ang gusot ninyo ni Reine”

“Paano kung tuluyan na siyang magalit sa akin?” natanong ko sa kawalan.

Hindi ko kaya. Para ko ng nakababatang kapatid si Reine. Sa tuwing makikita ko siya, naaalala ko ang kapatid kong namayapa ng dahil sa akin.

Nang makilala ko siya ay ipinangako ko na sa sarili kong proprotektahan ko siya kahit buhay ko pa ang kapalit. Sa paraang iyon, para ko na ring prinotektahan ang nakababata kong kapatid.

Pero hindi ko nagawa. Parang pinatunayan ko lang sa kanilang lahat na wala talaga akong kakayahan para maalagaan ang nakababata kong kapatid. Na hindi ako karapat-dapat na tawaging kuya.

I failed as a elder brother for the second time.

“Kung tuluyan na siyang magalit sa'yo at limutin ka, hindi siya tunay na kaibigan” hindi na ako nakapagsalita pa sa tinuran niya.