Who's The Culprit

VII

Not edited so expect typos and grammatical error. Thank you!

**

Louise

Hindi ko maintindihan kung bakit naririto na naman kami sa harap ng bahay. Ng tingnan ko si ate Xen ay tila pinagpapawisan ito kahit pa malamig naman sa loob dahil ng aricon.

Nang bumaba si Yasser na siyang sinundan ni Jhona ay napagdesisyonan na rin naming bumaba.

Isang nakakapantig tengang mga kataga agad ang bumungad sa amin matapos kaming salubungin ni ate Aris kasama ng isang babae.

“Napakabobo ninyo para hindi makinig sa babala. Ang tanga ninyo para magbulagbulagan sa mga nakikita.”

“Ngayon tuloy ay magsisi kayo dahil nasa hukay na ang isa ninyong paa. Nagsisimula na siyang gumalaw kaya mag-ingat kayo. Huwag ipairal ang pagiging istupido.” kunot-noong pinagmasdan ko ang babaeng walang kapreno-preno ang bibig na tila walang pinag-aralan.

“Huwag ninyong ipakita na para bang hindi kayo mga nag-aaral —”

“Then stop too.” pagputol ni ate Dhar sa sasabihin niya.

Humikab pa ito bago sinamaan ng tingin ang babae.

“Nag-aaral ka o hindi?” kunot-noong ani ate Xen na agad tinugon ng babae

“Of course I am!”

“Then don't act as if you're an airheaded crazy woman walking in the street murmuring something to your unvaluable self” hindi nakaimik ang babae maging si ate Aris na ang tanging nagawa lamang ay ang pigilan ang kasama sa paglapit sa amin, partikular kay ate Xen na hindi man lang natitinag sa kinatatayuan

“Stop this nonsen--”

“Then shut your freaking mouth, lady.” agad akong napalingon kay Kried na miminsang nagsasalita kapag may nagtatalo.

Ate Aris let out a heavy sigh. Ipinikit niya ng mariin ang nga mata at isa-isa kaming tiningnan.

“Hindi na kayo makakaalis. Hindi n'yo ako masisisi dahil hindi naman ako nagkulang sa paalala at babala sa inyo. Face the consequences of your decisions. Hindi na kami manggugulo but if you need something or you wanna know something, my house is always open for you.” seryosong ani nya bago muli nagpakawala ng hangin sa bibig

“By the way, this is Venus. My younger sister. Sorry for her words but please, don't insult her.” tinitigan ko ang ngayo'y papaalis na magkapatid.

Walang umiimik sa aming lahat hanggang sa lumisan ako at kinuha ang bag sa loob ng sasakyan at dumiretso sa harap ng bahay.

Iiling-iling kong kinuha ang susi ng bahay na nakapatong lamang sa pasimano at agad na binuksan iyon.

“We need to accept the fact that we are now imprisoned in this town.” bagot kong tugon bago muling dumiretso sa loob ng kwarto namin ni Kried.

This is fuck up!

Oo gusto kong makatakas sa sakit at pait ng buhay ko but not in this situation. Mas lumala pa tuloy ang problema ko — namin ng magbakasyon kami.