YAN KARAKTER | Texting

Yan Karakter -29-

Pera - Pervane

Kaosu ayağınıza getirdim :)

Ulaş: Boncuklarınla sapasağlam eve vardınız mı?

Ulaş: Düşürüp kırmışsındır korkusuyla yazamadım tüm akşam

Ulaş: Bak eğer öyle bir şey olduysa söyle, yeni boncuk alırım

Ulaş: Olmadı, değil mi?

Ulaş: Düşürmedin

Ulaş: Yoksa düşürdün mü?

Duru: Sakin

Duru: Düşürmedim, sapasağlam duruyor

Duru: Devamlı gözümün önünde duracağı ama geçerken elimin çarpmayacağı bir yere koydum kavanozu

Ulaş: He, iyi bari

Ulaş: Ne yapıyorsun şimdi?

Duru: Ablamın yanındayım, kitap okuyordum

Duru: Uyudu kaldı

Ulaş: Ablan nasıl?

Duru: Eğer sorduğun başındaki yaraysa iyileşti, izi kayboldu neredeyse

Ulaş: Ama sorduğum bu değildi

Duru: Bilmiyorum, aslında aynı görünüyor

Duru: Benim gözüm açılmıştır belki de

Ulaş: Hangi konuda?

Duru: Yani o aynı görünüyor ama ben onu farklı görüyorum artık

Duru: Konuşmamaya devam ediyor, göz teması kurmuyor

Duru: Tüm bunları göz önünde bulundurunca hiç düşünmek istemediğim bir ihtimal geliyor aklıma

Ulaş: Ne ihtimaliymiş bu?

Duru: Ablamın yaşama sevincini tamamen yitirdiği ihtimali

Duru: Eskisi gibi canlı olmadığını biliyordum ama ne bileyim işte, benim ondan yana umudum var ya 

Duru: O da kendisinden ümitlidir diye düşünüyordum

Duru: Onun yaşamı için hiç çabalamadığını şu ana dek fark etmemiştim

Ulaş: Sana bir şey söyleyeceğim

Duru: Söyle

Ulaş: Ablanın hastaneye kaldırıldığı gün, sen ablan uyandığında hastaneden içeriye girmiştin

Ulaş: Sen gidince Tolga bana bir şey söyledi

Duru: Ne söyledi?

Ulaş: Ablan düşmeden önce onun yüzüne baktığında gözlerinin kapalı olduğunu görmüş, o yüzden ilk başta uyuduğunu ya da çoktan bayıldığını düşünmüş

Ulaş: Ama düşmeden birkaç saniye önce ablanın yüzünü ekşittiğine şahit olmuş

Ulaş: O kadar kısa sürmüş ki göz yanılması olabilirmiş

Duru: Yani? Nereye varacaksın?

Ulaş: Duru...

Duru: Hayır, saçmalama

Duru: Tahmin ettiğim şey değildir aklındaki

Ulaş: Ablan düşmek istemiş olabilir mi?