YAN KARAKTER | Texting

Yan Karakter -36-

Christina Grimmie - Without Him :")

İyi okumalar...

Duru

Telefonumu diğer kulağıma yasladıktan sonra tezgahın üzerindeki bardağa kaynattığım suyu doldurup kahvemi hazırladım. O sırada Furkan, konuşmaya devam ediyordu. Dikkatimi ona verirken bir yandan da mutfaktan çıkmış, odama doğru geçiyordum.

"Yani anlayacağınız kendimi daha fazla tutamadım. Bunca zaman nasıl sakladım ona da hayret ediyorum ya, neyse."

"Sayina bana hiçbir şey anlatmadı." diye mırıldandı Asena. Çalışma masamın üzerine kahvemi koyup sandalyeye geçtim ve telefonu kulağımdan çekip hoparlöre aldım. Gerçekten elimi orada tutmaktan yorulmuştum.

"Şimdi, toparlamama yardımcı olun. Furkan, sen Asena'nın ablasına mı aşıksın?" Furkan, onaylarcasına bir mırıltı çıkardığında sevgisinin masumluğu yüzümde ufak bir tebessüme sebep olmuştu. 

"Aranızda kaç yaş var?"

"Sayina benden 3 yaş büyük."

"3 yaş mı var sadece? Saatlerdir öyle bir anlatıyorsun ki 10 yaş falan var sandım." diye konuştum. Gerçi benim için 10 yaş da çok sorun değildi ancak Furkan henüz reşit olmamıştı. Bu yüzden aşırı yaş farkı sıkıntı yaratabilirdi ama üç yaş gözümde hiçbir şeydi. 

"Evet, söylemeyi unutmuşum. İmkansız olmamızın nedeni Sayina'nın Asena'nın ablası olması değil, beni bir erkek olarak görmemesi."

"Sen ondan küçük olduğun için mi seni erkek olarak görmüyor? Yine yaş mevzusuna geldik ama."

"Sanmıyorum. Ona aşık olduğumda 12 yaşında bir velet olduğum için beni hâlâ çocuk olarak görüyor olabilir. Bir de sevgilisinin olması var tabii."

"Aslında..." Asena, araya girdiğinde Furkan'la ikimiz susup onu dinlemiştik. "Ablam ayrıldıklarını söyledi."

"Öyle mi?" diye mırıldandı Furkan. Herhangi bir mutluluk belirtisi yoktu, hatta üzüldüğünü bile söyleyebilirdim. Belki de Sayina'nın ayrılık yaşadığı için üzülmesi üzmüştü onu. Bunu herkes yapamazdı. Sevdiğinin bir başkası için üzülmüş olmasını herkes kabullenemezdi. 

Genelde insanlar hakkındaki ilk izlenimim doğru çıkardı. Furkan'a karşı ilk izlenimim olumsuz değildi, olumluydu. Ancak onun bu kadar olgun olabildiğini bilmiyordum. Yaşadığı aşk tek taraflıydı ve o, Sayina'nın omzuna sevilen taraf olmanın yükünü koymamak için elinden geleni yapıyordu. Evet, tek taraflı aşk zordu ancak yalnızca seven taraf için zor değildi. Furkan, bunu Sayina için kolaylaştırıyordu. İlişkisine ve ona saygı duyuyordu. Bu bile onun ne kadar olgun olduğunu gösterirdi.

"Neden ayrılmışlar peki?"

Furkan'ın sessizliği devam ederken yalnızca Asena ve ben konuşuyorduk. Bu soruyu biraz da Furkan için sormuştum açıkçası, merak ettiğini ancak sormaya çekindiğini biliyordum. Zaten çok utanıyordu.

"Özel bir sebebi yok, yürütememişler işte. Keşke şu anda onun yanında olabilseydim. Eğer oraya gittiğimde kalacak bir yerim olsaydı giderdim de."

"Ablan yurtta kalıyordu, değil mi? Yurtta ailelerin kalmasına izin vermiyorlar mı?"

"Hayır, izin vermiyorlar." Asena'nın canının sıkıldığı sesinden belli oluyordu. Arkasından bir ses geldiğinde tekrar konuştu. "Annem beni çağırıyor, benim kapatmam lazım. Görüşürüz." Asena konuşmadan ayrıldığında bir süre Furkan'la sessizce durmuştuk. Artık yeterince soğuduğunu düşündüğüm kahvemden bir yudum aldım ve boğazımı temizleyerek konuştum.