MAVİ PAPATYA

18. Bölüm

Sevgiyle kalın.

18. Bölüm: Plansız Anlar

İstediğim şeylere ulaşmam her zaman zor olmuştu. Bu yüzden hayattan isteklerim hep kendim yapacağım şeyler olmuştu. Ama Denizle tanıştım tanışalı her şey sanki tersine dönmüştü. Deniz benim isteklerim için çabalıyordu. Bunu görmek beni oldukça mutlu ediyordu. Onunla geçirdiğim her gün onu daha iyi tanıyordum. Sert görünüme zorlansa bile konu sevdiği biri olunca ağlaması an meselesiydi.

"Hala bulamadınız mı?" Dedi Deniz bağırarak.

"Her yere baktık efendim. Ama-"

"Ne aması! Sizi kapıda boşuna mı bırakıyoruz. Nasıl görmezsiniz küçülüp kızı." Denizin yanına gidip sakin olması için kolunu tuttum. Gittiğimiz yoldan Damlanın kaybolduğunu öğrenip geri gelmiştik. Ve deniz herkese öfke saçıyordu.

"Deniz tamam. Bunun hiçbirimize faydası yok." Boy boy dizilmiş adamlara döndüm. "Siz bir kez daha bakının etrafa olur mu?" Dedim adamlar denizin gözüne baktı. Deniz onayladığında etrafa dağıldılar.

"Delircem!" Dedi Deniz başını ellerinin arasına alırken.

"Deniz şimdi sakince düşün. Damla sessiz ve kimsenin onu bulmayacağı bir yere gitmek istese nereye gider?"

"Bilmiyorum." Dedi sağdan sola volta atarken. "Çatı." Dedi aniden.

"Çatı nerede?"

Birlikte çatıya gittiğimizde Denizi arkamda bırakıp çatıya çıktım. Damlanın sırtını görünce derin bir nefes verdim.

"Damla," Dedim korkup ani hareket etmemesi için. "Gelebilir miyim?"

Bana döndü. "Gel." Yanına gidip oturdum. Burada olması çok tehlikeliydi. Ama eğer kızarsam daha kötü olurdu. "Beni burdan indirmeye mi geldin? Dayım çok kızdı mı?"

"Seni bulamayınca çok endişelendi. Kızmadı ama üzüldü."

"Üzülsün istemedim. Annemle konuşmak istedim."

"Öyle mi? Eğer bitmediyse gidebilirim."

"Bitti." Dedi omuz silkip. "Onu bir daha göremeyeceğim değil mi?" Dedi ağlamaya hazır ses tonuyla.

"Tabi ki göreceksin. Gözlerini kapattığında, kalbine dokunduğunda, gökyüzüne baktığında. Annen hep seninle güzelim."