Ship Serisi 2
|Yaranı kapatabilirim ama onu senden alamam, özür dilerim.
||Gök gürültüsünü çok severim. Belki de benim yerime bağırdığı içindir.
^-^
•TikTok platformunun Özgür Deniz Cellat ve Cemre Solmaz karakterine yazılmıştır.
•Tüm hakları sevd...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28. Bölüm: Solan Papatyalar
"Yere düşmeden tutun sevdiklerinizi, toprak aldığını geri vermiyor."
1 ay sonra... Cemre elindeki kekin hepsini ağzına tıktığında kaldırımda oturan teyzelerden hoşnutsuz sesler duydu. Onları umursamadan yoluna devam edip toprak yola girdi.
"Pişt güzellik." Arkasından duyduğu sesle döndü. "Hepsi senin mi?"
"Evet." Dedi Cemre saçını savurup. "Hayrola Bahadır, işsiz kalınca serseri olmaya mı karar verdin?"
"Kalbinde yer yoksa güzelim, sorun yok ben ayakta da giderim." Dedi Bahadır gülerek.
"Iyyy." Dedi Cemre."
"Sen daha hazırlanmamışsın bile nasıl yetişeceksin?"
"Git eve hazırlan beni sen bırak." Evin önüne geldiklerinde Cemre Bahadıra döndü. "En fazla yarım saat Bahadır."
Bahadırın cevap vermesine müsade etmeden binaya girdi. Sırtını kapıya yaslayıp ayaklarıyla kapıyı çaldı.
"Yavaş olsana." Dedi Emre sinirle kapıyı açarken. Karşısında ağzındaki keki yemeye çalışan kardeşini baştan aşağı süzdü. "Bu halin ne? Hala hazırlanmadın mı?"
Cevap vermediği için başını iki yana sallayarak içeri girdi Cemre. Salondaki minderlere oturan anneannesinin yanına oturdu. "Hoşgeldin kuzum."
"Hoşbulduk. Ne güzel olmuşsun kız sen." Dedi anneannesine.
"Cemre kalk hazırlan hadi annecim. Geç kalıcaz." Banu içeri küpesini takarken girerken Cemre iyice yayıldı.
"Anne benim ne işim var ya?"
Emre yere eğilip kardeşinin kafasına vurdu. "Salak abinin nişanı."
"Neyse," Dedi Cemre ayaklanıp. "Seher için geliyorum."
Cemre kalkıp odasında çıktı. Bugün büyük gündü. Bir yanı ne kadar yorganın altından çıkmaya hazır olmadığını söylese bile diğer yanı yüzleşmeye hazırdı. Saçını ve makyajını özenle yaptı. Mavi elbisesini giydi.
Korna sesini duyunca hızla aşağı indi. Kapıda duran siyah arabaya bindi. "Tam zannımda."
"Sen istersinde ben geç gelir miyim?" Cemre Bahadıra havadan bir öpücük attı. Birlikte kısa bir yolculuktan sonra düğüne geldiklerinde Cemre park yerindeki tanıdık arabaya baktı. Sonra o gece geldi aklına. Evrenin bir tesadüfü sandığı o gece...
Gerçek Denizi tanımıştı ogün. Bütün duvarlarını bir gecelik onun için indirmişti belkide. Şimdilerde çok yabancıydı o adama.
