How to Fall

kabanata 10 INTRAMURALS

Kabanata 10

Wala akong ibang ginawa kong di titigan lang ang sasakyan niyang unti-unting nawawala. Sometimes I'm confusing of how he make's me hold for this kind of relationship. I mean, I'm not saying that I don't like having a relationship with him. It's just that... I always say..
I am so tired of this...
I don't deserve that...
I feel unworthy...
I feel unloved..
Blah...blah..blah...
Blah...blah..blah..

And sometimes he have a time, sometimes he make's me smile, sometimes I felt the love, and sometimes I felt contented. But those sometimes is not enough of always have no time for me, always felt unloved, always felt unworthy, and always felt incomplete. the reason why I come up for the thought that how he make's me hold for this kind of relationship. Ganon nalang ba ka deep ang pagmamahal ko kaya hindi ko kayang bitawan ang relasyong ito? Ganon ba talaga yun? There are a lot of questions on my mind and until now it's still unanswered. Wala akong ibang ginawa kong hindi ang paulit-ulit na bumuntong hininga habang nakatingin parin sa daan kong saan tinahak ni Tyrone ng siya ay umalis.

"Are you going home?" Boses palang alam ko na kong sino iyon kaya imbis na mag pakatanga sa relasyong miron ako nilingon ko nalang siya na may malalawak na ngiti sa mga labi.

"Oo, ikaw?"

"Can I walk with you?"

"Yeah... Sure" sagot ko at nag simula ng mag lakad kasama siya.

"Congrats by the way." Ani niya sa akin "You're so good kanina.."

"Tsk.. Salamat. Nanuod kapala?" Tanong ko

"I was there because I am also the representative of our course." Sagot niya sa akin

"Talaga? Hindi kita napansin at late din akong dumating, pag katapos ko ding mag debate ay umalis ako agad."

"It's okay, Anyways...you don't want to ask if I won?" Tanong niya habang nakataas ang isang kilay. Kaya napatawa nalang ako sa kaniyang reaction.

"I guess you did."

Natatawang lumingon siya sa akin at napailing nalang habang tumatawa parin. "No."

"Seriously?" Tango ang aking natanggap na sagot galing sa kaniya. Kaya tatanongin ko nalang sana siya ulit ng bigla niyang hawakan ang aking kamay habang tatawid kami sa may pedestrian line. I can feel how smooth his hand is. No callus kaya napaduko nalang ako upang silipin ang kamay naming nakahawak parin. Even his nails are clean at may colorless pa.. even my nails have a colorless but unlike him, my hands are full of callus at mas maputi pa ang kamay niya kumpara sa akin. Napansin niya sigurong nakatingin ako sa kamay naming nakahawak kaya bigla nalang niya itong binitawan.

"I'm sorry" may hiya sa kaniyang mga boses ng sabihin niya iyon " nasanay lang ako kapag dumadaan sa may pedestrian when I'm with my cousin."

"It's okay.. Nabigla lang ako sa sobrang lambot ng kamay mo." Natatawa ko pang ani sa kaniya. Kaya tinignan niya ang kamay niya at sinabayan nalang ako sa pagtawa.

"And your hands are rough." Ani niya pa.

"Wow!!! Ha!!. Palibhasa ang ganda ng kamay mo parang kamay ng babae."

"And your hands are not?" Pangungulit niya pa.

"Ay.... Sobra ka.." Ani ko at inunahan na siya sa paglalakad. May pagkalayoan na ang agwat namin ngunit naririnig ko parin ang tawa niya kaya mas binilisan ko pa ang pag lalakad.

"Hey, wait for me..." Aniya habang tumatakbo at tumatawa parin. Nasaharap na kami ng building ng maabutan niya ako kaya nagkasabay parin kami sa pag basok sa entrance door at sa elevator..