ALEDA

Sırrımın ortağı

Gözlerinin içine baktığım da o pişmanlığı gördüm ama bir şey diyemedim o an dilim lal olmuş konuşma yetimi kaybetmiş gibiydim suspus kesilmiştim anında.

"Gidelim! geç kalmayalım akşam yemeğine." Dedi Mirza. emir vermesine takılmazken arkamı döndüm ve yanaklarımı sildim elimle , gözlerimin ve makyajımın akan kısmını el çabukluğuyla düzeltmeye çalışırken , Saçımı da kulağımın arkasına sıkıştırdım.

Mirza bakışlarını arkasına çevirdi ve bir şey demeden hastane odasından ayakkabılarını giyerek dışarıya çıktı. Önünde yürürken Mirza'yı inceledim istemsizce , çok mu tepki vermiştim acaba , bir anda nasıl buz kesilebiliyordu bu adam kendisine , akıl karı değildi. Hastaneden çıktığımız da gelen araba ile ikimiz de arka koltuğun iki uç taraflarına oturmuştuk. Bekir arabayı sürerken O hastane odasın da arkaların da bıraktıkları tek şey ise solmuş bir buket gül olmuştu.

oturduğum koltukta camdan dışarıyı izlerken gözüm ister istemez ayna da yansımasını gördüğüm Mirza'ya takılıyordu. onun da bakışları camdaydı , sessizlik ve sükun içerisin de dışarıyı izliyordu. Onu izlerken bu görüntünün oldukça huzur verici olduğunu düşünmeden edemedim. Bu adamın bakışları , beni sorgulatmaya dahi yetiyordu. O sırada düşüncelerimi bölen şey Bekir'in anlık olarak arkasını dönüşü olmuştu.

"Abi geldik sayılır bir isteğin var mı?"

Bekir'in saygıdan dokayı yönelttiği soru ile bakışlarım ona taraf döndüğün de Mirza da Bekir'e bakarak konuşmuştu.

"Yok bekir." Dedi Mirza. Sesindeki durgunluğu moralinin bozuk olduğunu anlamaya yetiyordu.

Bir kaç dakika sonrasın da şık ve sakin bir restoranda gelmiştik , aslında otel içerisin de olmasına rağmen belli ki oldukça şık bir yerdi. Bekir kapımı açarken

"buyur Yenge." Demişti.  Bekir'e gülümseyerekten

"sağol bekir." Diye karşılık vermiştim.  Tam arkamı dönüp Mirza'ya bakacakken Mirza'nın konuşması ile olduğum yer de durdum.

"Aleda Hanım." Demişti.

Dediğine anlam veremezken Bekir başıyla onaylamış ve "lütfen buyrun Aleda hanım." Diyerekten bana hitapta bulunmuştu. Bunu yapması şart mıydı , Bekir'e ters bir bakış atarken , Mirza'ya döndüm tam ağzımı açacakken lafımı bölmüştü.

"Bu akşamlık partnerimsin , eğer rahatsız olursan söyle." Demişti.

Diyeceğim şeyler boğazıma tıkılırken , yeniden diyeceklerimi içime atmışken , tamam diyerekten birlikte içeriye doğru yürümüştük.

"Hoşgeldiniz! Mirza Bey , Aleda hanım , lütfen buyurun masanız bu tarafta , Kerem bey bizzat sizin için , cam kenarını ayırttı." Oldukça güler yüzlü ve yardımcı olan kadına gülümseyerekten teşekkür ettim.

Karşımız da bekleyen ikili , bizi gördüğün de ayağa kalkıp gülümsemişlerdi.  Mirza karşısında ki Kerem bey ile el sıkışmış. ben de karşımda ki genç kadına elimi uzatmıştım.

"Memnun oldum , nasılsınız?" Karşımda ki kadının konuşmasından yabancı olduğu belliydi ki o da cana yakın bir tavırla ,

" Memnun oldum , Sasha ben! umarım rahatça gelebilmişsinizdir." Mirza kadına karşı nezaketle gülümsemiş ve yanıtsız bırakmamıştı.

" sualiniz için teşekkür ederiz , oldukça rahat geldik." Demişti.

Hepimiz masaya geçerken , adının Kerem olduğunu öğrendiğim Adamla göz göze geldiğim de benim konuşmama kalmadan kendisi lafa girmişti.